Δεν είναι υπερβολή αν πει κανείς πως ο αριθμός αυτών των ονομάτων προσεγγίζει πλέον τα 50(!) και όπως αντιλαμβάνεστε πρόκειται, πια, για τη μέγιστη υπερβολή.
Είναι ίσως η πρώτη φορά, μετά από αρκετά χρόνια, που έχουν βγει στην επιφάνεια τόσοι πολλοί μεταγραφικοί στόχοι οι οποίοι μάλιστα, σύμφωνα με τα περισσότερα δημοσιεύματα, εντός των επόμενων ωρών ντύνονται επισήμως στα κίτρινα!
Είναι απολύτως φυσιολογικό τέτοια εποχή να βρίσκονται σε έξαρση οι κινήσεις των απανταχού ατζέντηδων οι οποίοι θέλουν να προωθήσουν την «πραμάτεια» τους, κάνοντας τη δουλειά τους (και πολύ καλά κάνουν). Από το σημείο όμως αυτό, μέχρι το να ακούγονται ως μεταγραφικοί στόχοι, ποδοσφαιριστές που ποτέ δεν είχε περάσει από τον εγκέφαλό τους, πως μπορεί κάποτε να αγωνιστούν στον Αρη, υπάρχει μια απόσταση.
Διότι δεν γίνεται ο κάθε… πικραμένος να θέλει να περάσει το κατώφλι του «Κλεάνθης Βικελίδης», επειδή έτυχε να έχει καλό μάνατζερ ή καλές δημόσιες σχέσεις. Και σε αυτό το κομμάτι τεράστια ευθύνη έχουν και οι δημοσιογράφοι οι οποίοι, θέλοντας να δημιουργήσουν ντόρο, προβάλλουν παίκτες που και οι ίδιοι γνωρίζουν πως δεν μπορούν ν’ αγωνιστούν σ’ αυτή την ομάδα, καθώς δεν έχουν τα προσόντα.
Ουσιαστικά με αυτή τη τακτική δημιουργείται στον κόσμο ένα αίσθημα απογοήτευσης (του στυλ: που θα πάμε μ’ αυτούς τη νέα χρονιά;) πριν καλά-καλά ξεκινήσει η σεζόν. Για να σταματήσει, λοιπόν, αυτή η κατάσταση πρέπει η διοίκηση (το συντομότερο δυνατό) ν’ αρχίσει σιγά-σιγά να ανακοινώνει τις μεταγραφικές της αποφάσεις, προκειμένου να στραφεί το ενδιαφέρον του κόσμου στα πραγματικά γεγονότα και στις πραγματικές μεταγραφές της ομάδας.
Σε αυτόν τον «νεκρό» χρόνο (από πλευράς αγωνιστικής δραστηριότητας) ο κόσμος του Αρη, είναι απολύτως φυσιολογικό να θέλει να μάθει τους παίκτες στους οποίους θα στηριχθεί τη νέα χρονιά. Όμως θα πρέπει να έχει ένα πράγμα στο μυαλό του, αυτό που είπε ο Τσιώλης: «Κινούμαστε για έξι με επτά ποδοσφαιριστές…». Και όχι για 50 που έχουμε ακούσει μέχρι τώρα…
