Επειτα, από πού και ως που να προτιμηθεί ο «αργός» (σε σχέση με τον Μανωλά) Μποτία για το κέντρο της άμυνας; Ή οι ακραίοι αμυντικοί, Ομάρ Ελαμπντελαουί και Αρτούρ Μαζουάκου, οι οποίοι περισσότερο με χαφ μοιάζουν, αφού ξεχνούν τα αμυντικά τους καθήκοντα; Για να μην πούμε για τις αλλαγές του Ισπανού τεχνικού στο δεύτερο ημίχρονο. Όταν πίεζε η Ατλέτικο, πέρασε Φουστέρ και Εντινγκά στο γήπεδο, αντί των Τσόρι και Αφελάι. Λογικό δεν ήταν να «γκρινιάξει» η εξέδρα (ειδικά με την αντικατάσταση του Τσόρι), αφού ο Ολυμπιακός θα έδινε περισσότερο χώρος στην Ατλέτικο;
Θα μπορούσαμε να μιλάμε για πολύ ώρα για τα «λάθη» του προπονητή των πρωταθλητών Ελλάδας. Διότι, κάνει το κεφαλιού του και δεν ακούει τους «προπονητές» της εξέδρας και των δημοσιογραφικών γραφείων, οι οποίοι πάντα περιμένουν την αποτυχία για να τον εκτελέσουν. Όμως, μετά και το θρίαμβο επί της Ατλέτικο, μάλλον θα πρέπει επιτέλους να τον αφήσουν όλοι στην ησυχία του και να συνεχίσει να πορεύεται με βάση το όραμα και τη φιλοσοφία του.
Φανταζόμαστε πως έτσι ακριβώς θα γίνει από εδώ και έπειτα. Το γεγονός πως 33.000 φίλοι των «Πειραιωτών» έκαναν σύνθημα το όνομά του μετά το «φινάλε», είναι η δικαίωσή του. Ειλικρινά δεν γνωρίζουμε που μπορεί να φθάσει φέτος ο Ολυμπιακός στην Ευρώπη. Αλλά ξέρουμε καλά πως ο Μίτσελ έχει τον τρόπο για να διαχειριστεί με τον πλέον αποτελεσματικό τρόπο το ρόστερ της ομάδας του Πειραιά. Αν θα τα καταφέρει, είναι μία άλλη συζήτηση. Όμως είναι ο κατάλληλος άνθρωπος στην κατάλληλη θέση για τους πρωταθλητές Ελλάδας.
