Ο Πάουλο Μπέντο (κατά τα φαινόμενα) θα κάνει Χριστούγεννα ως προπονητής του Ολυμπιακού. Όμως το «ζην επικινδύνως» του Πορτογάλου μου μοιάζει δύσκολο να του εξασφαλίσει μακροημέρευση.
Διότι ανεξάρτητα αν από το χθεσινό ματς-ροντέο κόντρα στον Παναιτωλικό οι πρωταθλητές πήραν τελικά το τρίποντο, η απορία
παραμένει:
Πώς θέλει ο Πορτογάλος κόουτς να παίζει η ομάδα του και πως στην πραγματικότητα πρέπει να παίζει αυτός ο Ολυμπιακός;
-Με την αργή άμυνά του ψηλά για να τρώει 3-4 κόντρες για γκολ σε κάθε αγώνα και να κάνει τον… σταυρό του να βγει η μπάλα άουτ;
-Με τους πλάγιους επιθετικούς του να είναι ανήμποροι στο «ένας εναντίον ενός» και να κάνουν σωστά τη δουλειά τους μόνο όταν υπάρχει υπεραριθμία στις γραμμές;
-Με τον Φορτούνη να παίζει όπου θέλει μέσα στο γήπεδο όταν μετά τις 2-3 πρώτες προσπάθειές του δεν του βγαίνει το παιχνίδι όπως επιθυμεί;
-Με τους πιτσιρικάδες (αλά Μανθάτης) να μπαίνουν αλλαγή για να ξελασπώσουν την ομάδα, αλλά τον τραγικό Βιάνα να προτιμάται αντί του Ρέτσου, αν και η σωστή θέση του τελευταίου είναι στόπερ κι όχι αριστερό μπακ;
-Και με τον κόσμο να επιβάλει από την εξέδρα τις αλλαγές; (βλέπε Τσόρι)
Πώς μπορεί λοιπόν να βγει έτσι η σεζόν; Ναι, η διοίκηση έκανε λάθη το καλοκαίρι και άφησε τους πρωταθλητές χωρίς ποιοτικό υλικό. Έκανε λάθη και με τις αλλαγές των προπονητών.
Όμως ο Μπέντο πρέπει να δώσει επιτέλους έναν αγωνιστικό προσανατολισμό στον Ολυμπιακό. Κι αυτό δεν είναι θέμα διοίκησης, αλλά προπονητή.
Δεν μπορεί ο Ολυμπιακός να αρχίζει να παίζει κανονικό ποδόσφαιρο από το 70΄και μετά. Ειδικά μέσα στο Καραϊσκάκη όπου όλοι οι μικρομεσαίοι αντίπαλοι του έχουν πάρει εφέτος τον αέρα.
Το 3-1 μπορεί να κρύψει προσωρινά τα προβλήματα κάτω από το… χαλί. Λάθος. Υπάρχουν, είναι πολλά και πρέπει να βρεθούν λύσεις. Γιατί δεν είναι μόνο οι εγχώριες διοργανώσεις. Είναι και η Ευρώπη, όπου βγήκαν όλα στον αφρό.
Είναι και ο Γενάρης που εκτός από ενίσχυση, θα προκύψει και ζήτημα πωλήσεων. Κι αν αυτές αφορούν παίκτες όπως ο Μιλιβόγεβιτς, θα υπάρξουν κενά.
Ο Ολυμπιακός, όπως και η κάθε ομάδα που σέβεται τον εαυτό της, οφείλει να κοιτά τα του οίκου της. Αν κάνει τα σωστά πράγματα, δεν την ενδιαφέρει τι κάνουν οι άλλοι.
Αν όχι, τότε θα στρέψει το κεφάλι στους ανταγωνιστές της για να αναζητήσει τυχόν άλλοθι, όπως συμβαίνει μέχρι τώρα με τους… απέναντι! Και είμαι βέβαιος πως αυτό θέλουν να το αποφύγουν στο λιμάνι.
