Έφυγε από τον Παναθηναϊκό για να γίνει Νο.1 στην ομάδα του και ταυτόχρονα να πληρωθεί ως τέτοιο. Μετά από σχεδόν έξι μήνες, 463 πόντους, 146 εύστοχα σουτ, 162 ασίστ και 53 λάθη, ο Χρήστος Καούρης επέστρεψε στα παιχνίδια της Αρμάνι που κρίθηκαν στο πόντο και αναλύει τις επιλογές του αινιγματικού Αμερικανού.
Pick someone your own size
Δεύτερη αγωνιστική. Η δύσκολη νίκη στην Ποντγκόριτσα συνιστά καλή αρχή για το Μιλάνο, που έχει πολύ νωρις το πρώτο δύσκολο τεστ της σεζόν. Τα «κόκκινα παπούτσια» ξεκινούν διαστημικά (28-13), όμως η Ρεάλ παραείναι έμπειρη για να μασήσει από ένα καλό δεκάλεπτο. Στα επόμενα δέκα λεπτά το σκορ είναι 36-54 και οι πρωταθλητές Ευρώπης είναι μπροστά, παρότι ο ξενυχτισμένος από την γέννηση του πρώτου παιδιού του Γιουλ είναι άποντος και αρνητικός.
Τελευταίο τετράλεπτο και ο Τζέιμς μάχεται κάποιον στο ύψος του: ο Φακού Καμπάσο είναι αποφασισμένος να συζητηθεί όσο λιγότερο γίνεται ο Λούκα Ντόντσιτς τη φετινή σεζόν. Τρίποντο στο πρόσωπο του Τζέιμς, ο οποίος – άκου εκεί – το παίρνει προσωπικά. Για καλή του τύχη, ο Νέντοβιτς φτιάχνει φάση, ο Καμπάσο δεν μπορεί να κρατηθεί από το να δώσει βοήθεια και ο Τζέιμς απαντά με εύστοχο catch and shoot. Λίγο αργότερα ένα pick του Γκουντάιτις που κατεδαφίζει τον μισό Καμπάσο του δίνει τον χώρο για δύσκολο pull up, όμως δεν καταφέρνει να δώσει προβάδισμα στην ομάδα του.
Σαν να μην έφτανε αυτό, ό,τι απέμεινε από τον Καμπάσο του βάζει κι άλλο τρίποντο στη μούρη και δίνει προβάδισμα δύο κατοχών στους blancos. Μετά το time out ο Τζέιμς μπαίνει σε hero mode, προσπαθεί να τελειώσει pick and roll πάνω από τον Ταβάρες και φυσικά αστοχεί. Όταν ο Γκουντάιτις δεν μπορεί να συμπληρώσει με το follow, το ματς χάνεται.
O Τζέιμς δεν ψάχνει για δικαιολογίες και αναλαμβάνει την ευθύνη: «Απαίσιο δεύτερο ημίχρονο, κακές επιθέσεις, ειδικά από εμένα».
Για αυτό ήρθα εδώ, μέρος πρώτο
Τέταρτη αγωνιστική. Μία εβδομάδα αργότερα το δίδυμο Τζέιμς – Νέντοβιτς έχει κονιορτοποιήσει τον Ολυμπιακό στο Φάληρο και η Χίμκι μοιάζει ευκολότερη δουλειά, αλλά ο Σέρβος έχει βγει νοκ άουτ με τραυματισμό και ο Τζέιμς χάνει το alter ego του (διαβάζεται και εξισορροπιστή). Oι Ρώσοι είναι επίμονοι και το τελευταίο πεντάλεπτο τους βρίσκει μπροστά. Ο Τζέιμς σκοράρει το δύσκολο pull up απέναντι στον Ντι Μποστ και λίγο αργότερα παίρνει καλάθι και φάουλ στον 3v2 αιφνιδιασμό μένοντας στον αέρα λίγο παραπάνω από τον μέσο άνθρωπο. Το +4 θα έπρεπε να δώσει στην Αρμάνι αρκετό μομέντουμ για να κλείσει το παιχνίδι χωρίς καρδιοχτύπια, αλλά εντάξει, δεν θα είχε πλάκα έτσι.
Ο Τζέιμς σουτάρει τρίποντο από τα 10 μέτρα με 7΄΄ στο χρονόμετρο της επίθεσης και παρότι ο Σβεντ αστοχεί στην επόμενη επίθεση φροντίζει να ξαναδώσει άμεσα τη μπάλα στα χέρια των Ρώσων με μια ακατανόητη πάσα στον ανυποψίαστο Ταρζούσκι. Η Χίμκι θα ανοίξει το δώρο, θα πάριε προβάδισμα με 5-0 σερί και ο Τζέιμς δεν μπορεί να εκτελέσει εύστοχα από τη γωνία, αλλά ευτυχώς για αυτόν ο Κουζμίνσκας θα σκοράρει με το επιθετικό ριμπάουντ. Ο Σβεντ απαντά (76-77), όμως αυτή τη φορά ο Τζέιμς κάνει το σωστό αφού παίρνει το miss match με τον Μίκι, κερδίζοντας το φάουλ και με 2/2 βολές ξαναδίνει προβάδισμα (78-77). Το τρίποντο του Μόνια (78-80) περιπλέκει τα πράγματα: τρίποντο νίκης ή δίποντο ισοφάρισης; Ως τότε, ο Τζέιμς έχει 2/8 τρίποντα.
Ποτέ μην υποτιμάς το ανίκητο ένστικτο του ψηλού να κόψει έναν κοντό. Ο Τζέιμς πατά το κουμπί του ήρωα και επιλέγει back step τρίποντο μπροστά στον Μίκι, ο οποίος ντύνεται Γκούφι στην φάση και απαγορεύει στον Τζέιμς να προσγειωθεί χωρίς επαφή. Φάουλ, σωθήκαμε Μάικ. Remake του Παναθηναϊκός – Εφές, 3/3 βολές, ήρωας, hero, eroe, όπως ήθελε πάντα.
Μια φορά δεν είναι ποτέ αρκετή
Όχι, το «νικητήριες βολές» δεν πρόκειται ποτέ να γίνει πιασάρικος τίτλος, δεν έχει τη χάρη του «νικητήριου σουτ», πόσο μάλλον του «Buzzer Beater». Μονομαχία στο Ελ-Πάσο της μόδας, a.k.a Μιλάνο ανάμεσα στον angry Mike και τον νυσταγμένο Vasilje, ο οποίος ξεκίναγε τον MVP μήνα του λίγο στραβά. Άστοχο καουμπόικο τρίποντο στο 76-76 από τον Τζέιμς, αλλά στην επόμενη φάση βάζει λουρί στον Μίτσιτς και τον πηγαίνει βόλτα μέχρι το ανάποδο λέι-απ. Ένα ακόμη σκριν του τεράστιου Γκουντάιτις του εξασφαλίζει χώρο για νέο pull up τρίποντο – τι εννοείς έχω 1/8 ως τώρα; – ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΣΗΜΑΣΙΑ, το έχασα. Δύο πίσω μετά την επόμενη επίθεση, ο Τζέιμς δεν μπορεί να φτιάξει αρκετή απόσταση στο pick n roll από τον Πλάις και ο Γερμανός τον προλαβαίνει στο λέι-απ: τάπα, φάουλ στον Μίτσιτς, εδώ θα έπρεπε να τελειώσει το παιχνίδι. Αλλά όχι.
Ο Σέρβος χάνει τις πρώτες δύο βολές που θα εκτελέσει (στα επόμενα 18 παιχνίδια της Ευρωλίγκας θα χάσει 7) και το μάτι του Τζέιμς γυαλίζει. «Σκ..ά τα έκανα ως τώρα, αλλά με ένα σουτ καθάρισα». Δοκιμάζει σταυρωτή, αλλά ο Μίτσιτς απαντά με ντιφλέξιον, η μπάλα είναι λους (σ.σ loose) και ο Σέρβος δεν μπορεί να αντισταθεί στο ένστικτο της βουτιάς. Αυτό ήταν το σχέδιο του Τζέιμς από την αρχή: βουτάει τη μπάλα, αφήνει πίσω του τον Μίτσιτς, ο Μπομπουά παρατάει τον Μπερτάνς και σπεύδει να βοηθήσει, αλλά απλά κάνει το buzzer το beater πιο θεαματικό. “This is my s..t”, κραυγάζει ο δικαιωμένος Μάικ. Όχι ακριβώς ποιητικό, αλλά περνάει.
Ο Χάινς δεν είναι mismatch
Το πρόγραμμα της Αρμάνι επιτρέπει στον Τζέιμς να συνηθίσει πιο γρήγορα στο Μιλάνο και η επίσκεψη της ΤΣΣΚΑ ένα ακόμη μεγάλο ματς. Ο Αμερικανός ξεκινά το τελευταίο πεντάλεπτο πασάροντας, μία στον Μπρουκς που το βάζει, μία στον Μίτσοφ που το χάνει. Αλλά όταν τα γάλατα σφίγγουν, ο Τζέιμς παίρνει το αγαπημένο του switch, με το αντίπαλο 5άρι, και πιάνει δουλειά. Ουπς, ο Χάινς. Πάσα, άστοχο Μπρουκς, επιθετικό ριμπάουντ, ένα σουτ, όχι, δεύτερο σουτ, δοκάρι, τρίτο μέσα. Σατανικό. Όμως ο Κάιλ δεν είναι κανένας αφελής. Pick n roll με τον Τσάτσο, ο Τζέιμς γλιστράει και αφήνει τον Γκουντάιτις σε no man’s land ανάμεσα σε συμπληγάδες, βοήθεια από την αδύνατη πλευρά δεν φαίνεται πουθενά, γκουντμπάι. Λίγο αργότερα, ο Τζέιμς μαθαίνει ότι ο Χάινς ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΙΣΜΑΤΣ, ΝΤΑΜ ΙΤ.
Η φάκα της Νταρουσα-φάκα
Ο Τζέιμς συνεχίζει να ακροβατεί ανάμεσα στο ρόλο του ηγέτη και του παρτάκια, πρώτα παίζοντας σωστά το pick n roll με τον Γκουνάιτις αλλά στη συνέχεια δίνοντας την ευκαιρία στους Τούρκους την ευκαιρία να επιστρέψουν από το -9 με ακατανόητες επιλογές σε άμυνα και επίθεση.
Ο μόνος λόγος που οι γηπεδούχοι δεν πήραν προβάδισμα είναι γιατί σε διάστημα 15 δευτερολέπτων ο Έρικ αστόχησε κάτω από το καλάθι και ο Μπερτάνς έβαλε τρίποντο με ταμπλό από τη γωνία. Α, και γιατί ο Οζμιζράκ θεώρησε ότι μπορούσε να κλέψει τη μπάλα από τον Μάικ. Τελειώνει το ματς με 21 πόντους, 5/18 σουτ, 5 ασίστ, 3 λάθη. Οι ένορκοι δεν μπορούν να βγάλουν απόφαση. Πάντως ο ειλικρινής εαυτός του Τζέιμς, ο τουιτερικός, έχει παραδεχτεί πριν μια εβδομάδα ότι του λείπει ο μπρόντι ο Νέντοβιτς.
Λούκα και αυτός; Σαν τον Ντόντσιτς;
Η μονομαχία Λούκα Βιλδόσα – Μάικ Τζέιμς ξεχειλίζει από ταλέντο, ενθουσιασμό και ανώριμες επιλογές, και το ζήτημα είναι που θα κάτσει η μπίλια. Ο Τζέιμς σκάει ένα jab step στον Αργεντινό και σκοράρει για τρεις, η Αρμάνι έχει διαφορά χάρη και στον Μπρουκς, αλλά της είναι πανεύκολο να χάσει υπέρ της διαφορά. Ο Βιλδόσα του παίρνει τη μπάλα στο κέντρο, ο Αμερικανός έχει μία σωστή πάσα στον Μίτσοφ και ½ βολές αργότερα, χάνει τον Βιλδόσα στην άμυνα αλλά ούτε ο Αργεντινός μπορεί να σκοράρει με το μακρινό runner, ούτε ο Πουαριέ να καρφώσει στο ριμπάουντ. Νίκη, ρεκόρ 6-2, η Αρμάνι εντυπωσιάζει ακόμη και χωρίς τον Νέντοβιτς.
Κάουνας, αυτή η πληγή
Τζέιμς και Αρμάνι κάνουν στάση στο Κάουνας, αφού ο Μάικ δεν μπορεί να βρει τον τρόπο να σκοράρει με drives απέναντι στον συνδυασμό ψηλών γκαρντ (Γκριγκόνις, Βέστερμαν). Τα 2/9 τρίποντα δεν βοηθούν και οι τελευταίες αποφάσεις πάνε στον Τζέρελς. Τα τρίποντα δεν μπαίνουν και το Μιλάνο χάνει δίκαια.
Το ντεφορμάρισμα, part 1
Οι εκτός έδρας ήττες σε Κάουνας και Βαρκελώνη δικαιολογούνται και η φιλοξενία της Γκράνκα στο Φόρουμ είναι η τέλεια ευκαιρία για επιστροφή στις νίκες. Παρότι ο Τζέιμς ξεκινά με καλές επιλογές, κερδίζοντας φάουλ σωρηδόν και πασάροντας την κατάλληλη στιγμή, οι νησιώτες παραμένουν μπροστά γιατί στην άλλη πλευρά ο Τσιντσιαρίνι δεν μπορεί να σταματήσει να κάνει φάουλ και να δίνει βολές στους αντιπάλους του. Τζέιμς και Μιλάνο αγχώνονται μπροστά στο απροόπτο και ο Αμερικανός χάνει βολές, λέι-απ, τρίποντα, ώσπου αποφασίζει να το γυρίσει στην υποκριτική για να πάρει φάουλ στο τρίποντο από τον γέρο-Ολιβέρ. Ντροπή, Μάικ.
Το ντεφορμάρισμα, part 2
Τέσσερις σερί ήττες έξι μέρες πριν τα Χριστούγεννα και ο Τζέιμς έπρεπε να κάνει κάτι για να σταματήσει η κατηφόρα. Ο πρώην πάρτνερ του Καλάθη κάνει τα σωστά πράγματα για δύο λεπτά, χάνει μία αλλά όχι δεύτερη μάχη από τον Γιόβιτς στην άμυνα, μοιράζει σωστά στον Μίτσοφ για τρίποντο. Και ξαφνικά, λιγότερο από 1.5 λεπτό για το φινάλε, η ασθένεια του step back τον καταβάλλει ξανά: άστοχο από τα 10 μέτρα, αλλά μέσω επιθετικού ριμπάουντ, η πάσα στον – μόλις επέστρεψα – Νέντοβιτς είναι ασίστ για τρίποντο.
Μετά από ένα καλάθι του Μπαρτέλ που στήνει ο μαγίστρος του pick n roll Γιόβιτς, ο Τζέιμς επιλέγει να ντριμπλάρει όλη την πιο κρίσιμη επίθεση της ομάδας του, το τρίποντο του Μίτσοφ βρίσκει τους Λομβαρδούς χωρίς το παραμικρό αμυντικό transition και ο Τζέιμς κάνει φάουλ στο καλάθι του Γουίλιαμς, ο οποίος δίνει προβάδισμα στους Βαυαρους. Ο Αμερικανός έχει την ευκαιρία να ζήσει μια στιγμή ΧίμκιΕφές, απορρίπτει το switch με τον Νέντοβιτς αλλά διαλέγει και πάλι side-step τρίποντο, αστοχώντας εμφατικά. Ο Νέντοβιτς του δίνει άλλη μια ευκαιρία να γίνει ήρωας, αλλά ούτε το λέι-απ βρίσκει στόχο. Damn.
Πουθενά σαν το (δεύτερο) σπίτι σου
Η επιστροφή στο Ο.Α.Κ.Α ήταν ό,τι ακριβώς χρειαζόταν ο Τζέιμς για να βγάλει στο παρκέ όλο τον διπολικό εαυτό του. Δύσκολα back step τρίποντα, μία έξω, μία μέσα. Φανταστικές άμυνες που δίνουν αιφνιδιασμό, ακατανότητα ένας εναντίον όλων χωρίς κανένα νόημα, ηρωισμοί την ώρα που δεν χρειάζονται ήρωες: ο Μάικ Τζειμς στα καλύτερα του. Η Αρμάνι κερδίζει, το κοινό τον νοσταλγεί.
Μακαμπί – δε – μπει
Το λέι-απ στο έμπα του τελευταίου πενταλέπτου ήταν ότι πιο λογικό συνέβη στον Τζέιμς ως το φινάλε. Κατά τα άλλα το μενου είχε το απαραίτητο step back τρίποντο, ένα μακρινό runner μπροστά στον Τάιους, μια ολίγον τυχαία ασίστ στον Μπρουκς, μια ακόμα υπενθύμιση ότι δεν είναι πλέον σε θέση να καρφώσει μπροστά στον Τάιους. Στο τέλος πάσαρε στον Γκουντάιτις για να την ξαναπάρει, δεν την πήρε ποτέ, ο Μπρουκς αστόχησε και ο ίδιος θύμωσε, μάλλον δίκαια. Θα έπαιρνε εκδίκηση από τη Μακάμπι αργότερα.
Που είναι οι ενισχύσεις;
Ο Τζέιμς κάνει ότι μπορεί (29 πόντοι, 5/10 τρίποντα, 9 κερδισμένα φάουλ), αλλά παίζοντας 35:56 είναι εξοντωμένος στο φινάλε. Χάνει τον Λούτσιτς στην άμυνα, μαζί και τα δύο από τα επόμενα τρίποντα του. Ο νέος τραυματισμός του Νέντοβιτς και τα 0/7 τρίποντα του Μίτσοφ είναι απροσπέλαστα εμπόδια απέναντι στους σκληρούς Βαυαρούς, που κάνουν το 2-0 επί των Λομβαρδών.
We meet again, Luca
Δεύτερο συναπάντημα με τη Μπασκόνια και τον Βιλδόσα. Ο Τζέιμς του βάζει τρίποντο ιν-γιορ-φέις μειώνοντας στους δύο, του παίρνουν και τη μπάλα μαζί με τον Τσιντσιαρίνι λίγο αργότερα, νικά τον Αργεντινό και τον Πουαριέ στο pick n roll, παίρνει βολές και μειώνει ξανά στους δύο στα 40΄΄. Αλλά το Μιλάνο δεν μπορεί να βγάλει μια άμυνα: ο Mike αστοχεί σε μακρινό λέι-απ, παίρνει τρεις βολές από τον – αδιόρθωτο – Βιλδόσα, αλλά βάζει μόνο μία. Στο τέλος της βραδιάς, το Μιλάνο χάνει και τη διαφορά του πρώτου αγώνα. Ο Τζέιμς έχει 27 πόντους, 7 ριμπάουντ και 5 ασίστ, αλλά κανείς συμπαίκτης του δεν σκοράρει πάνω από 9: η συνταγή δεν μοιάζει ικανή να τον ξαναστείλει στη Βιτόρια τον Μαϊο.
Clutch!
O Γκουντάιτις έχει βγει νοκ άουτ με χιαστό, ο Νέντοβιτς επιστρέφει αλλά αναμενόμενα δεν έχει ρυθμό. Τι μένει; Η πλέον απολαυστική παράσταση του Τζέιμς σε τελευταίο πεντάλεπτο, με αποκορύφωμα το μυθικό τρίποντο από τον… πάγκο της Μακάμπι. Sheesh, Mike!
Και μετά από 2.000 λέξεις και 14 βίντεο, νομίζω πως όλοι βγάλαμε συμπέρασμα αν ο Μάικ Τζέιμς είναι clutch.
Τι, όχι;
