ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Για το πανεπιστήμιο του Σίτον Χολ η 8η Σεπτεμβρίου και η είσοδος του Νίκου Γκάλη στο Hall of Fame είναι μεγάλη μέρα! Από το 1908 που πρωτόπαιξε μπάσκετ η ομάδα του πανεπιστημίου, μόνο τρία πρόσωπα στην ιστορία του σχολείου έχουν μπει στο μουσείο του μπάσκετ. Ο Γκάλης θα γίνει ο τέταρτος και μάλιστα θα είναι ο μοναδικός εν ζωή!
Ο Μπομπ Ντέιβις που έπαιξε μπάσκετ στο Σίτον Χολ και στέφθηκε πρωταθλητής του ΝΒΑ με το Ρότσεστερ το 1951 «έφυγε» το 1990. Ο Τζον «Χάνεϊ» Ράσελ που μετά από μια καριέρα με 3200 επίσημους επαγγελματικούς αγώνες διατέλεσε προπονητής της ομάδας στα χρόνια του Δεύτερου παγκοσμίου πολέμου απεβίωσε το 1973. Και ο τρίτος «κρίκος» του Σίτον Χολ με το μουσείο του μπάσκετ ο Μπόμπι Ουάνζερ, επίσης πρωταθλητής με το Ρότσεστερ το 1951 έφυγε από τη ζωή πέρσι.
Ο Γκάλης θα γίνει ο 4ος παίκτης ή προπονητής του κολεγίου που θα τύχει της μεγαλύτερης τιμής που μπορεί να έχει άνθρωπος του μπάσκετ. Φυσικά, δίπλα του στη μεγάλη τελετή θα είναι και αρκετοί παλιοί του συμπαίκτες σε ένα reunion μετά από 38 ολόκληρα χρόνια. Όπως ο Νταν Καλαντρίλο, ένας φόργουορντ με Ιταλικές ρίζες που ουσιαστικά έγινε ο επόμενος ηγέτης της ομάδας όταν ο Γκάλης αποφοίτησε το 1979 και πήρε το δρόμο για την Ελλάδα.
Δεν θα λείψει ούτε ο προπονητής του o Μπιλ Ράφτερι ή απλά ο «coach» όπως τον ξέρουν όλοι στις ΗΠΑ. Ο Ράφτερι εγκατέλειψε την ενεργό προπονητική δράση το 1981, αλλά για περισσότερες από τρεις δεκαετίες είναι πια η “φωνή” του τηλεοπτικού δικτύου CBS και ένας από τους σημαντικότερους αναλυτές αγώνων του κολεγιακού πρωταθλήματος.
Από τη γιορτή θα λείπει μόνο ένας! Και μάλιστα εκείνος που συμπτωματικά έπαιξε στον Άρη, παρέα μάλιστα με τον Γκάλη για μερικά παιχνίδια! Πίσω στο 1983 την εποχή που οι ξένοι παίκτες είχαν δικαίωμα συμμετοχής μόνο στα Ευρωπαϊκά παιχνίδια των ομάδων μπάσκετ και όχι στο πρωτάθλημα, ο Άρης έψαχνε δύο φτηνούς ξένους. Ακριβούς δεν μπορούσε να πάρει με βάση τα δεδομένα της εποχής και στην Ελλάδα δύσκολα θα ερχόταν Αμερικάνος για να παίξει 3-4 παιχνίδια, αφού δύσκολα οι ομάδες μας προχωρούσαν πάνω από 1-2 γύρους στις Ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Με βάση αυτά τα δεδομένα ο Γκάλης πρότεινε στον Ιωαννίδη ένα παλιό συμπαίκτη του από το Σίτον Χολ, τον Χάουαρντ ΜακΝιλ, ένα φόργουορντ με μπόι 2μ.06 που μπορούσε να καλύψει τη θέση «4». Ο Μακ Νιλ ήρθε στην Ελλάδα, πέρασε το τεστ Ιωαννίδη και μαζί με τον Γκρούβερ Γούντλαντ αποτέλεσε το Ευρωπαϊκό δίδυμο του Άρη για το ξεκίνημα της σεζόν 1983-84. Ο Ευρωπαϊκός δρόμος του Άρη ήταν γραφτό να μην πάει πολύ μακριά και το όνειρο της συμμετοχής του στον όμιλο της τελικής φάσης να ετεροχρονιστεί. Θα τα κατάφερνε μερικά χρόνια αργότερα γράφοντας ιστορία.
Το 1983 λοιπόν ο Άρης απέκλεισε την Κυπριακή ΑΕΛ, την Γερμανική Γκέτινγκεν, αλλά το τελευταίο εμπόδιο για να περάσει στους ομίλους ήταν αξεπέραστο! Η Μακάμπι Τελ Αβίβ ήταν μια από τις μπασκετικές δυνάμεις της εποχής και μέγεθος μη συγκρίσιμο με τον Άρη. O Σβι Σερφ στον πρώτο αγώνα του Αλεξάνδρειου πέτυχε το…ακατόρθωτο. Με μια μικτή άμυνα (1 μαν του μαν και 4 ζώνη) και τον αναλώσιμο άγνωστο Κάντμαν στο μαρκάρισμα του Γκάλη τον περιόρισε στους… 20 πόντους. Εκείνα τα χρόνια κάθε φορά που ο Γκάλης σκόραρε λιγότερους από 30-35 πόντους σε ένα παιχνίδι ήταν θέμα… συζήτησης και ανάλυσης. Ο Άρης έχασε τον πρώτο αγώνα με 68-62 και πήγε χωρίς ελπίδες στη ρεβάνς του Τελ Αβίβ. Εκεί πέτυχε την πρώτη μεγάλη Ευρωπαϊκή νίκη της ιστορίας του. Κατάφερε να νικήσει τη Μακάμπι με 76-75 και μπορεί να μην προκρίθηκε, αλλά κατόρθωσε να υποχρεώσει την «ομάδα του λαού» σε μια εντός έδρας ήττα μετά από σχεδόν τρία χρόνια! Ο Γκάλης επέστρεψε στα γνωστά μοτίβα του σκοράροντας 31 πόντους, αλλά ο παράγοντας-Χ για εκείνη την ιστορική νίκη λεγόταν ΜακΝιλ. Ο Αμερικάνος φόργουορντ σκόραρε εκείνο το βράδυ 16 πόντους νικώντας κατά κράτος την πανίσχυρη γραμμή ψηλών της Μακάμπι.
Τα χρόνια που ακολούθησαν ο Μακ Νιλ δεν μπόρεσε να κάνει σπουδαία πράγματα στο μπάσκετ. Ξανάπαιξε μερικά χρόνια αργότερα στο κύπελλο Πρωταθλητριών με την Πορτογαλική Οβαρένσε (10 παιχνίδια, 98 πόντοι), αλλά το μεγαλύτερο μέρος της καριέρας του το πέρασε σε μέτριες ομάδες της Ευρώπης ή της Λατινικής Αμερικής.
Συμπαίκτης του Γκάλη σε δύο διαφορετικές ομάδες, θα είχε χίλιους λόγους να βρίσκεται στο Σπρίνγκφιλντ την Παρασκευή μαζί με όλη την παλιά παρέα του Σίτον Χολ. Έχει όμως ένα πολύ σοβαρό που τον εμποδίζει. Ο Μακ Νιλ βρίσκεται στη φυλακή όπου κατά πάσα πιθανότητα θα περάσει το υπόλοιπο της ζωής του. Επιστρέφοντας στις ΗΠΑ μετά τη μέτρια πορεία γυρολόγου ο Μακ Νιλ βρήκε όλες τις πόρτες κλειστές. Ούτως ή άλλως το όνειρο του ΝΒΑ είχε «πεθάνει» πίσω στο 1982 όταν τον είχαν διαλέξει στο ντραφτ οι Λέικερς, αλλά τον ξεπροβόδισαν πολύ νωρίς. Ο παίκτης που κάποιοι είχαν σπεύσει να τον χαρακτηρίσουν, την εποχή που μετέτρεπε τις πάσες του Γκάλη σε δυναμικά καρφώματα, ως τον «νέο Τσαμπρλέιν» είχε χάσει το δρόμο του. Το 1998 οι αστυνομικοί τον έπιασαν ενώ προσπαθούσε να ξεφύγει μέσα από κτίρια του γκέτο. Βρήκαν πάνω του ένα φάκελο γεμάτο κοκαϊνη και ένα 38άρι πιστόλι που ακόμη ήταν ζεστό. Ο Μακ Νιλ μερικά λεπτά νωρίτερα είχε εκτελέσει ένα έμπορο ναρκωτικών και του είχε κλέψει το εμπόρευμα. Η ποινή που του επιβλήθηκε μερικούς μήνες αργότερα ήταν εξοντωτική: 70 χρόνια στη φυλακή. Μετά τις διαρκείς εφέσεις που έχει καταθέσει, το μοναδικό που έχει καταφέρει μετά από δύο δεκαετίες είναι να μειωθεί η ποινή στα 50 χρόνια. Ο πρώην συμπαίκτης του Σίτον Χολ και του Άρη δεν θα είναι στη γιορτή. Αντίθετα, αποτελεί ένα από τα δεκάδες παραδείγματα του Αμερικάνικου αθλητισμού για τα σπαταλημένα και χαμένα ταλέντα.
