Ήταν πολύ εύκολο σε μια χρονιά που στράβωσε νωρίς και με το διαμορφωμένο 0-2 του Ολντ Τράφορντ να αποδεχθούν την διαφαινόμενη μοίρα τους και να παρουσιαστούν ανέτοιμοι.
Το γρήγορο γκολ του Λουκάκου βοήθησε σημαντικά τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ στο να πιστέψει πως μπορεί.
Η εικόνα της Παρί, με την άμεση αντίδραση το καλό ποδόσφαιρο και την γρήγορη ισοφάριση, για δεύτερη φορά θα μπορούσε να κάνει τους Άγγλους να τα παρατήσουν. Ούτε τότε όμως. Η αλήθεια είναι πως κόντρα στη ροή του αγώνα οι “κόκκινοι διάβολοι” πήραν για δεύτερη φορά προβάδισμα και η συγκεκριμένη στιγμή, πέρα από το σκορ και τις πιθανότητες πρόκρισης, άλλαξε εντελώς την ψυχολογία τους.
Μετά το δεύτερο γκολ των παικτών του Σόλσκιερ, άλλαξαν όλα. Μειώθηκε η κατοχή μπάλας της Παρί, που στο 25ο λεπτό ήταν στο επίπεδο του 83%.
Μειώθηκαν οι στιγμές που βρέθηκε στην περιοχή της Γιουνάιτεντ, ενώ παράλληλα, άλλαξε η αυτοπεποίθηση των φιλοξενούμενων που έπαψαν να είναι εντελώς παθητικοί. Κέρδισαν δεύτερες μπάλες και ανέβασαν ψηλότερα τις γραμμές τους “σβήνοντας” χωρίς προβλήματα το τελευταίο δεκαπεντάλεπτο του πρώτου μέρους.
Ανάλογη του τελευταίου τετάρτου του πρώτου, ήταν η εικόνα σε όλο το δεύτερο ημίχρονο. Ο Σόλσκιερ φρόντισε να διαβάσει το παιχνίδι της Παρί, να αποτρέψει τις συνεργασίες εκτός περιοχής του Ντε Χέα και να οδηγήσει τους γηπεδούχους σε αυτό που δεν είναι στο ρεπερτόριό τους. Τις σέντρες…
Αυτόματα απλοποίησε το παιχνίδι της Γιουνάιτεντ. Δεν άλλαξε δραματικά την εικόνα της δικής του ομάδας, όμως με το υπέρ του 2-1, προκαλούσε τους Παριζιάνους στο λάθος που θα έδινε στη Γιουνάιτεντ τη δυνατότητα για την ολοκλήρωση της έκπληξης. Αυτό το λάθος, που στη φάση του πέναλτι φρόντισε να αξιοποιήσει ο Ράσφορντ δίνοντας στην μέχρι πρότινος θλιβερή Γιουνάιτεντ μ ιστορική πρόκριση.
Ασφαλώς και δεν διαθέτει η Παρί Σεν Ζερμέν τη φανέλα και τη στόφα της ομάδας φόβητρο στο Τσάμπιονς Λιγκ.
Διαθέτει όμως παίκτες με αυτά τα χαρακτηριστικά. Μπουφόν, Ντάνι Άλβες, Τιάγκο Σίλβα, Μαρκίνιος, Ντι Μπαρία, Βεράτι, Εμπαπέ, Ντράξλερ…
Αυτό το ρόστερ (πόσο μάλλον με τον τρόπο που έπαιζε τους τελευταίους μήνες και το 0-2 στο Ολτ Τράφορντ) έμοιαζε απόλυτα έτοιμο για την υπέρβαση και το όνειρο του Τάμπιονς Λιγκ.
Όπως ήταν άλλωστε κατ’ αναλογία και η Μπάγερν στον τελικό της Βαρκελώνης το 1999. Τότε που πάλι ο Σόλσκιερ και η παρέα του πέτυχαν μια ακόμη μεγάλη έκπληξη ανατρέποντας τη λογική σε χρόνο… μηδέν.
