ΠΑΟΚ είκοσι πέντε και κάτι λεπτών…

Η δυσκολία κι η σημασία του αγώνα για τον ΠΑΟΚ στο «Γ. Καραϊσκάκης» ήταν εκ των προτέρων απόλυτα γνωστές και κατανοητές στους ανθρώπους του «Δικεφάλου». Τα προ αγώνα δεδομένα ήταν επίσης υπέρ τους, σ’ αυτές τις πολύ λεπτές ισορροπίες που διέπουν ένα ντέρμπι, με τα προβλήματα τραυματισμών, το διαθέσιμο χρόνο προετοιμασίας και όλα όσα συνέθεταν την εν γένει εικόνα της αγωνιστικής αντιπαράθεσης των δυο ομάδων. Ολα αυτά έδειξαν να επιβεβαιώνονται με το ξεκίνημα του αγώνα, όταν κι η ομάδα του Ραζβάν Λουτσέσκου μπήκε δυνατά κι έδειξε αποφασιστικότητα για να κυριαρχήσει, να ελέγξει τον αγώνα και να θέσει εαυτόν μπροστά στο σκορ. Με 4-2-3-1 σε συνθήκες ανάπτυξης και 4-4-2 κατά την ανασταλτική της λειτουργία έδειξε να γνωρίζει πολύ καλά τί ήθελε και πώς να το πάρει. Προσπάθησε να το κάνει εκμεταλλευόμενη την παρουσία  του Βιεϊρίνια – για πρώτη φορά από ξεκίνημα αγώνα φέτος – στ’ αριστερά, με την αρωγή των Λέοβατς, Μαουρίσιο κι Ελ Καντουρί, με αποτέλεσμα να δημιουργήσει ευκαιρίες που εκδηλώθηκαν με παράλληλες σέντρες, είτε όμως η κακή στόχευση αυτού που έβγαζε τη σέντρα, είτε η κακή τοποθέτηση των συμπαικτών του εντός περιοχής στέρησαν από την ομάδα τους την ευκαιρία να μπει μπροστά στο σκορ.
 
Ωστόσο ο ΠΑΟΚ δεν αγωνιζόταν μόνος του κι ο αντίπαλος έβγαλε αντίδραση «πληρώνοντάς» τον με το ίδιο ακριβώς … «νόμισμα», πιέζοντας ψηλά, κάτι στο οποίο ενδόμυχα βοήθησαν κι οι ποδοσφαιριστές του «Δικεφάλου» με την … κακιά «συνήθεια» των τελευταίων ετών να γυρίζουν την μπάλα προς τα πίσω στους κεντρικούς αμυντικούς ή ακόμη και στον τερματοφύλακα. Οτζίτζα, Ανσαριφάρντ, Πάρντο σε πρώτη γραμμή και ο Φορτούνης από πίσω δημιούργησαν ένα αξεπέραστο – όπως αποδείχτηκε στην πράξη – πρόβλημα για τους αντιπάλους τους. Τσίμιροτ και Μαουρίσιο δεν μπόρεσαν να δώσουν λύση στην πρώτη πάσα από Ζαμπράνο και Βαρέλα με συνέπεια ο Ρέι να προσπαθεί με μακρινά βολέ – στ’ αριστερά όπως επιτίθονταν η ομάδα του στο πρώτο μέρος – να ξεπεράσει την πίεση των αντιπάλων. Σ’ αυτήν την καθοριστική δράση για την έκβαση της αναμέτρησης λοιπόν, ο ΠΑΟΚ δεν έβγαλε αντίδραση, κάτι που επέδρασε σημαντικά και σ’ επίπεδο ψυχολογίας για τους ποδοσφαιριστές και των δυο ομάδων.
 
Στις ευκαιρίες του πρώτου εικοσάλεπτου, οι γηπεδούχοι απάντησαν με τον Σισέ να στέλνει την μπάλα άουτ όντας εντός περιοχής κι ενώ είχε τροφοδοτηθεί από την κεφαλιά του Ενγκελς, μια κάθετη του Φορτούνη στον Κούρτη που μπήκε στην περιοχή, αποπειράθγηκε να γυρίσει προς το κέντρο της αλλά ο Ρέι έδιωξε σε κόρνερ και μια παράλληλη σέντρα του Πάρντο με τον Ανδρούτσο να μην προλαβαίνει την μπάλα με κάθετη προβολή. Εντούτοις το ημίχρονο ολοκληρώθηκε με μια μοναδική ευκαιρία που είχε ο Μαουρίσιο σε συνθήκες αμυντικής ανισορροπίας του Ολυμπιακού, με τον Μακ αμαρκάριστο δεξιά του, τρεις συμπαίκτες του εντός περιοχής και τον Βραζιλιάνο τελικώς να επιλέγει ένα διαγώνιο, συρτό σουτ που πέρασε έξω από τη δεξιά δοκό του Προτό.
 
Το δεύτερο ημίχρονο ξεκίνησε με τον χειρότερο δυνατό τρόπο για τον ΠΑΟΚ κι αυτό γιατί μόλις έξι λεπτά μετά την έναρξή του, έπειτα από εκτέλεση φάουλ του Φορτούνη από δεξιά, ο Μαουρίσιο «έχασε» τον Οφόε που γύρισε την μπάλα προς τη μικρή περιοχή, ο Ρομαό νίκησε στον αέρα τους Λέοβατς – Πρίγιοβιτς πιάνοντας την κεφαλιά προς την εστία του Ρέι με την μπάλα να πηγαίνει προς τα χέρια του Αργεντινού τερματοφύλακα αλλά κλάσματα προτού την μπλοκάρει ο Ζαμπράνο προσπάθησε να την απομακρύνει προς τα πλάγια όμως αυτή βρήκε στο γόνατο του προωθημένου για τη φάση Ενγκελς και κατέληξε στα δίχτυα διαμορφώνοντας και το τελικό σκορ. Η τύχη είναι απαραίτητη συνοδοιπόρος στην επιτυχία κι ο «Δικέφαλος» στην προκειμένη περίπτωση δεν την είχε με το μέρος του. Παρόλα αυτά, υπήρχε χρόνος για αντίδραση, όμως αυτή καθυστέρησε να έρθει.
 
Σ’ ένα κακό ποιοτικά δεύτερο μέρος, με αρκετές διακοπές και καθυστερήσεις για την ανάρτηση του – γνωστού πλέον καταδικαστέου για το περιεχόμενό του – πανό αλλά και λόγω κακής ορατότητας λόγω καπνογόνων, στο 62’ ο Μαουρίσιο έδωσε τη θέση του στον Σάκχοφ, στο 69’ ο Μακ στον Κάμπος και στο 79’ ο Λέοβατς στον Μπίσεσβαρ. Κι εδώ γεννάται ένα ερωτηματικό για τον Ελ Καντουρί, που είχε δεχτεί χτύπημα στο πρώτο ημίχρονο, με συνέπεια να πρηστεί το δεξί του πόδι χαμηλά και προφανώς να τον επηρεάσει και στην απόδοσή του. Η θέληση του Μαροκινού μπορεί αδιαμφισβήτητα να ήταν σφοδρή για να προσφέρει όμως κρίνοντας εκ του αποτελέσματος και με τέτοια πληθώρα εναλλακτικών λύσεων ίσως θα ήταν προτιμότερο να έχει υπάρξει μια διαφορετική επιλογή που θα μπορούσε ν’ αποβεί πιο ωφέλιμη για την ομάδα του.
 
Από τις τρεις κινήσεις που έγιναν από τον πάγκο μόνον αυτήν του Μπίσεσβαρ προσέφερε κάτι με τον Ολλανδό σε ρόλο δημιουργού να βγάζει μεν καλές στιγμές στην αντίπαλη περιοχή αλλά όλες με «γεμίσματα». Σημαντικότερες όλων αυτή στις καθυστερήσεις όπου η μπάλα έφτασε στο δεύτερο δοκάρι με τον επερχόμενο και συνήθη «ύποπτο» σ’ αυτές τις συνθήκες Μάτος να έχει εξαιρετκές προοπτικές για την ισοφάριση αλλά του το … «χάλασε» ο Κάμπος στέλνοντας την μπάλα απελπιστικά άουτ. Το τελευταίο σφύριγμα του διαιτητή (σ.σ. από τον οποίον και οι δυο ομάδες είχαν τα δικά τους παράπονα για αποφάσεις του) σηματοδότησε την πρώτη ήττα του ΠΑΟΚ στο πρωτάθλημα, σε μια – ακόμη – αποτυχημένη απόπειρά του να καρπωθεί τους τρεις βαθμούς της νίκης μακριά από την έδρα του, που σε συνάρτηση με τα υπόλοιπα αποτελέσματα της αγωνιστικής τον φέρνουν πλέον στη δεύτερη θέση, έναν βαθμό πίσω από τον πρωτοπόρο Ατρόμητο.
 
Ο ΠΑΟΚ ξεκίνησε δυνατά αλλά δε συνέχισε ανάλογα. Δε διατήρησε το απαιτούμενο πάθος, την αναγκαία συγκέντρωση και δεν εκμεταλλεύτηκε το δικό του διάστημα υπεροχής για να εδραιώσει την κυριαρχία του, να προηγηθεί και να γεμίσει με άγχος και πίεση τον αντίπαλό του. Δε βρήκε απάντηση στην κίνηση που έγινε από τον Ολυμπιακό μετά την παρέλευση του πρώτου 25λεπτου και μόνον στον τελευταίο εικοσάλεπτο της αναμέτρησης όταν πλέον οι γηπεδούχοι είχαν μεγαλύτερη έγνοια να διαφυλάξουν τα μετόπισθεν και να ροκανίσουν το χρόνο με κάθε τρόπο, ανέβασε μεν απόδοση, πήρε μέτρα στο γήπεδο χωρίς όμως «καθαρό» μυαλό για να πάει ψύχραιμα σ’ αυτές, ν’ αξιοποιήσει την ποιότητά του και να βρει κάτι πολύ πιο ουσιαστικό.
 
Ηταν το πρώτο πολύ σημαντικό, αγωνιστικό τεστ επίσημου χαρακτήρα στο πρωτάθλημα και παρά την όποια υπεροχή του αγωνιστικά ή στατιστικά το αποτέλεσμα είναι αυτό που μετράει. Σαφώς και χρόνος υπάρχει για τη συνέχεια για να βελτιωθεί και να παρουσιαστεί καλύτερος, όμως ο χρόνος και τα περιθώρια βελτίωσης ισχύουν και για τους ανταγωνιστές του. Τη δεδομένη χρονική στιγμή η ιστορία κατέγραψε αποτυχία στο πρώτο ματς που το ήθελε σφόδρα για να διατηρήσει το αήττητό του, να πιστοποιήσει την πρόοδό του και ν’ αποσπαστεί ακόμη περισσότερο από τους βασικούς του διώκτες. Η συνέχεια είναι στο Κύπελλο, την Τετάρτη στην Καλαμαριά με τον Απόλλωνα Πόντου, όπου άπαντες καλούνται να δείξουν πως ότι προηγήθηκε την Κυριακή ήταν μια κακή παρένθεση. Καλή δύναμη και καλή συνέχεια σε όλους …