Ο Ολυμπιακός έκανε το πιο… γεμάτο εφετινό παιχνίδι του στην Ευρώπη, αλλά ακόμα κι αυτή του η εμφάνιση δεν έφτανε για να πάρει έστω και μια ισοπαλία απέναντι στη Γιουβέντους. Απλά γιατί η ποιότητα στο ποδόσφαιρο κάνει τη διαφορά και δυστυχώς αυτή είναι εμφανής μέσα στις τέσσερις γραμμές του γηπέδου.
Η Μεγάλη Κυρία του ιταλικού ποδοσφαίρου ήθελε τη νίκη για να προκριθεί χωρίς καρδιοχτύπι στους 16 του Τσάμπιονς Λιγκ και τα κατάφερε μάλλον άνετα χθες στο Φάληρο κόντρα στον πρωταθλητή Ελλάδας που έκανε αρνητικό ρεκόρ συγκομιδής με μόλις ένα βαθμό στον όμιλό του μετά από 18 χρόνια παρουσίας σε αυτή τη φάση της διοργάνωσης.
Ναι, ήταν ο πιο δύσκολος όμιλος στον οποίο μετείχε ποτέ η ομάδα των ερυθρολεύκων στην μέχρι τώρα παρουσία της. Και τα όποια όνειρα άρχισαν να γίνονται… γκρίζα με την κλήρωση του Αυγούστου και να σβήνουν στο πρώτο τέταρτο του μας ματς με την Σπόρντιγκ στην πρεμιέρα του Σεπτεμβρίου.
Ναι, είχε την χειρότερη παρουσία αγωνιστικά με 5 ήττες και μία ισοπαλία γιατί επέλεξε την πρόκριση στους ομίλους και τα χρήματα από το να χτίσει σταδιακά μια ομάδα έστω και ελάχιστα ανταγωνιστική σε τέτοιο επίπεδο.
Ναι, είχε πολλά και σοβαρά θέματα από τις επιλογές της διοίκησης που εδώ και μια τριετία δεν διατηρεί ένα κορμό στην ομάδα, αλλά και του Χάσι που συνέταξε μια λανθασμένη ευρωπαϊκή λίστα, αποκλείοντας άδικα κάποιους παίκτες.
Ναι, είναι η σεζόν που ο Ολυμπιακός διαθέτει την πιο αργή μεσαία γραμμή της ιστορίας του, γεγονός που στο σύγχρονο ποδόσφαιρο κοστίζει στο πιο υψηλό επίπεδο και ενδεχομένως και σε αυτό του ελληνικού πρωταθλήματος.
Ναι, ο σχεδιασμός έπεσε για μια ακόμα φορά στα… βράχια, αφού αυτή την ευρωπαϊκή αποτυχία θα την βρει μπροστά του στο μέλλον ελέω της βαθμολογίας της ΟΥΕΦΑ που θα τον ακολουθεί.
Αλλά δυστυχώς τα πράγματα δύσκολα θα γίνουν καλύτερα στο μέλλον, αφού η γενικότερη νοοτροπία του κλαμπ, του προπονητή και των φίλων του φαίνεται από την γενικότερη απαίτηση της κατάκτησης του πρωταθλήματος!
Αυτό το “βλέπουμε την Κέρκυρα” μετά την ήττα από τη Σπόρτινγκ και “βλέπουμε τον Παναιτωλικό” μετά το χθεσινό 0-2 φανερώνει το πόσο χαμηλά έχει τεθεί ο πήχης σε σχέση με την Ευρώπη είτε πρόκειται για την πρώτη, είτε για την δεύτερη τη τάξει διοργάνωση.
Φυσικά και δεν παραβλέπω ότι αν ο Ολυμπιακός ήταν στον όμιλο της Μπενφίκα και τον ολοκλήρωνε με 6 ήττες και μηδέν βαθμούς, θα τον είχαν… ξεσκίσει οι ίδιοι οι φίλοι του.
Το γεγονός όμως ότι μπορεί να υπάρχουν και χειρότερα (όπως το απόλυτο μηδέν της Μπενφίκα) δεν μπορεί να δίνει μονίμως άλοθι για να κονταίνουν οι ερυθρόλευκοι στην Ευρώπη, βάζοντας ως πρώτο στόχο την πρωτιά στο… χωριό της ελληνικής Λίγκας.
