Ο Μϊτσελ Γκονζάλεθ ήρθε στη ζωή στις 23 Μαρτίου του 1963. Με πατέρα ποδοσφαιριστή είχε εκ γενετής το μικρόβιο, ενώ αξιοποιώντας το πατρικό dna δούλεψε και εξελίχθηκε σημαντικά φτάνοντας στην κορυφή και φορώντας τη φανέλα της «Βασίλισσας» Ρεάλ Μαδρίτης. Όνειρο ζωής για παιδί που γεννήθηκε στη Μαδρίτη και που από τα 13 του χρόνια έπαιξε στις ακαδημίες αυτού του συλλόγου.
Στα 19 του χρόνια και σε αναμέτρηση με αντίπαλο την Καστεγιόν πέτυχε το πρώτο του γκολ. Με συμπαίκτες όπως ο Μπουτραγκένιο και ο Σαντσίς, έφτιαξαν μια παρέα που συνέχισε την παράδοση της κατάκτησης τίτλων και επίτευξης διακρίσεων των Μαδριλένων.
Αγωνίστηκε σε περισσότερα από 500 παιχνίδια σε πρώτη και δεύτερη ομάδα της Ρεάλ από το 1981 έως το 1996, μέχρι που αποφάσισε να φύγει και να γράψει την τελευταία σελίδα της ποδοσφαιρικής του ιστορίας στο Μεξικό με τη φανέλα της Σελάγια.
Η προπονητική του καριέρα ξεκίνησε το 2005 και πρώτος σταθμός της καριέρας του ήταν η Ράγιο Βαγεκάνο. Την επόμενη χρονιά επέστρεψε στην αγαπημένη του Ρεάλ και ανέλαβε πόστο στις ακαδημίες. Το 2009 τον παρουσίασε η Χετάφε και τρία χρόνια μετά μετακόμισε στη Σεβίλλη.
Την 1η του Φλεβάρη του 2013 ήρθε στην Ελλάδα αποφασίζοντας να αποδεχθεί την πρόταση του Ολυμπιακού. Ένα γκολ του Μήτρογλου στις καθυστερήσεις έδωσε νίκη στο ντεμπούτο του στην Τρίπολη με αντίπαλο τον Αστέρα. Ακολούθησαν συνολικά 90 παιχνίδια σε όλες τις διοργανώσεις στον πάγκο των «ερυθρόλευκων» με συνολικό απολογισμό 65 νίκες, 11 ισοπαλίες και 15 ήττες. Τελευταίο του παιχνίδι ήταν στα Χανιά απέναντι στον πλατανιά σε νίκη του Ολυμπιακού με 2-1.
Ακολούθησαν σταθμοί σε Γαλλία (Μαρσέιγ) και Ισπανία (Μάλαγα) χωρίς κάποια από αυτές τις δουλειές του Ισπανού να αφήσει θετικό αντίκτυπο.
Όσοι τον γνωρίζουν αναφέρουν πως είναι ένας ιδιαίτερα πρόσχαρος και επικοινωνιακός άνθρωπος. Ενστάσεις για την προπονητική υπάρχουν, αλλά και για ποιον προπονητή στον πλανήτη δεν υπάρχουν…
Το χαμόγελο και η απλότητα του χαρακτήρα ενός ανθρώπου που πέτυχε τόσο σημαντικά πράγματα ως ποδοσφαιριστής, που αγαπήθηκε όσο λίγοι από το απαιτητικό κοινό της Ρεάλ Μαδρίτης, είναι μαθήματα για όσους πετούν στα σύννεφα με το τίποτα θεωρώντας όποια αθλητική θέση-επιτυχία ως προϋπόθεση σεβασμού προς το πρόσωπό τους.
Άλλωστε ένα αυθεντικό «Καλημέρα» συνοδευόμενο με ένα πραγματικό χαμόγελο δημιουργεί σεβασμό που ξεπερνά τα αθλητικά όρια.
Πολύχρονος ΚΥΡΙΕ Μίτσελ
