Όταν τελείωσε, το ραντεβού Παναθηναϊκού και Ρεάλ γέμισε τον τόπο με συμβολισμούς και συμπτώσεις. Για όσους πιστεύουν στην δυαδικότητα όλων των πραγμάτων, το γιν της Μόσχας έγινε γιανγκ στην Αθήνα, η αυτοπεποίθηση αποστραγγίστηκε στο μαύρο ζουμί της αλαζονείας, και την ίδια στιγμή ο κύριος Τζέκιλ φώναζε για την ασφάλεια του φάουλ την ώρα που ο Χάιντ ορκιζόταν ότι μια καλή άμυνα αρκούσε. Ο αθλητισμός είχε μαθήματα σε όλους όσους έχουν αποκούμπι τις βεβαιότητες και τις σιγουράντζες.
Για αρχή, να ξεμπερδεύουμε με τα προφανή.
Ο Καλάθης βρήκε απέναντι του έναν από τους καλύτερους αμυντικούς της Ευρωλίγκας, τον Φακού Καμπάσο. Το ζιζάνιο από την Αργεντινή ειδικεύεται στο να κολλάει στον αντίπαλο και να μην τον αφήνει να ανασάνει, αλλά αυτό το κόλπο δεν δουλεύει με τον Νικ. Όταν του έδωσε δύο, συχνά και τρία μέτρα για να σουτάρει, αφαίρεσε από τον ηγέτη του Παναθηναϊκού το αγαπημένο του floater, όμως ακόμα σημαντικότερο ήταν πως κέρδισε την πνευματική μάχη. Ο Καλάθης αποδέχτηκε μονόπλευρα την πρόκληση, πήρε διαδοχικά τρίποντα και αστόχησε σε όλα. Όταν η κούραση τον κατέβαλλε, δεν εξέταζε καν να εξαντλήσει τα άλλα ενδεχόμενα. Το τελευταίο σουτ, ήταν airball.
Ο Παναθηναϊκός δεν έχει εναλλακτικές δημιουργίας. Με τον Καλάθη να μην έχει ασίστ στα τελευταία 18 λεπτά του αγώνα (!), μόνο ο Ίαν Βουγιούκας μπορεί να αντιπροσωπεύσει μια ικανή low-post λύση σε αυτό τον τομέα, όμως δοκιμάστηκε για λίγο και πιθανότατα άξιζε περισσότερα από τα 06:52 που πέρασε στο παρκέ (6π, 1ρ, 1ας). Σχήματα με ταυτόχρονη παρουσία Καλάθη – Λεκάβιτσους δεν εξετάστηκαν ποτέ, παρότι έχουν βοηθήσει στο παρελθόν. Σε μεγάλο βαθμό, αυτό ήταν αναμενόμενο από έναν προπονητή που έχει τρεις μήνες γνωριμίας με την ομάδα: ο Πιτίνο πήγε στην επιτυχημένη πεπατημένη του 6-0 και του 7-1.
Ο Παπαγιάννης δεν κατάφερε να κρατήσει μακριά τον κύκλωπα από το Πράσινο Ακρωτήρι. Η ζημιά που προκάλεσε ο Έντι Ταβάρες ήταν μεγαλύτερη από τα 16 ριμπάουντ που κατέβασε, επίδοση που συνιστά ρεκόρ καριέρας. Ο σέντερ της βασίλισσας δημιούργησε τέτοια βαρυτική έλξη στην καρδιά της πράσινης ρακέτας, που απασχολούσε δύο, συχνά τρεις αντιπάλους στο κυνήγι της ιπτάμενης μπάλας. Η Ρεάλ πήρε 5 ομαδικά επιθετικά ριμπάουντ, αφού και ασυνήθεις ύποπτοι όπως ο Κάρολ και ο Καμπάσο είχαν το ελεύθερο να πιέσουν σε αυτό τον τομέα και να αναγκάσουν χέρια γηπεδούχων να πετάξουν τη μπάλα εκτός παρκέ.
Χωρίς ριμπάουντ, ο Παναθηναϊκό εγκλωβίστηκε για τρεις περιόδους σε βασανιστικό για αυτόν 5v5, συνθήκη που εξ΄ ορισμού ξεγυμνώνει τις εγγενείς αδυναμίες του και κρύβει τα προτερήματα. Η ξαφνική ρέντα από μακριά έκρυψε κάτω από το χαλάκι την δυστοκία, παρότι ο Πιτίνο ούρλιαζε σε κάθε τάιμ άουτ, βλέποντας το κακό να έρχεται. Αίφνης, η αυτοποπεποίθηση με την οποία ήταν ποτισμένα τα πράσινα κύτταρα μετατρέπονταν σε αλαζονεία. Με το έμπα του τελευταίου 5 λέπτου, όταν ο Γιουλ απάντησε στο τρίποντο παιχνίδι του Τομας και έγραψε το 71-63, όλοι ήθελαν να γίνουν ήρωες. Όλοι, μηδέ του Καλάθη εξαιρουμένου, προσπαθούσαν να «σκοτώσουν» το παιχνίδι μια ώρα αρχύτερα.
Κάπως έτσι οι πάσες έγιναν μία, βαριά δύο ανά κατοχή και τέσσερις ακίνητοι παίκτες παρακολουθούσαν τον ένα. Όταν αυτός αστοχούσε, συχνά παραδίνονταν στον εκνευρισμό και έκανε φάουλ που έδινε βολές σε έναν αντίπαλο άστοχο, έτοιμο να συμβιβαστεί με την ιδέα μιας τιμητικής ήττας. Πριν τον πύραυλο του Ρούντι, η Ρεάλ δεν είχε ούτε ένα εντός πεδιάς καλάθι μετά το 71-63. Μόνο οκτώ βολές, και αυτές σε δέκα απόπειρες. Τρία λεπτά πριν το τέλος, με το σκορ στο 71-65, ο Ντεσόν Τόμας κατέβασε ριμπάουντ, ντρίμπλαρε ως απέναντι και σούταρε μαρκαρισμένο τρίποντο σε 5 δευτερόλεπτα (!), κάνοντας αμέσως μετά φάουλ για 2/2 του Καμπάσο.
Όταν ξέχασαν τον ταπεινό, στοχοπροσηλωμένο, αλτρουιστικό παιχνίδι που τους έφερε ως εδώ, οι παίκτες του Παναθηναϊκού προκάλεσαν αρκετά τους θεούς του μπάσκετ. Τόσο, που οι τελευταίοι αντιλήφθηκαν τις πράξεις τους ως ύβρη και έστειλαν σκληρό μήνυμα.
Στην τηλεοπτική εικόνα, η μπάλα χάνεται από πλάνο όταν ο Ρούντι Φερνάντεθ σουτάρει όπως ο quarterback του NFL σημαδεύει τον wide receiver για touchdown, και πέφτει θαρρεί κανείς από τον ουρανό στο καλάθι τους. Ο Γιουλ του είχε δανείσει ένα από τα μανταρίνια του.
?????? ??♂️??♂️??♂️ pic.twitter.com/pooegixTKI
— Rudy Fernandez (@rudy5fernandez) 28 Μαρτίου 2019
Ο ανεξάντλητος σκληρός δίσκος του Καρύδα ταξίδεψε πίσω στο 1992, θυμήθηκε το The Shot του Κρίστιαν Λέτνερ, βρήκε ότι συνέβη ακριβως 27 χρόνια πριν, με ακρίβεια ημέρας. Αλλά εκείνο το σουτ ήταν σε παιχνίδι χωρίς αύριο και είχε στείλει εκτός F4 το Κεντάκι του Πιτίνο, όταν αυτός ήταν 39 ετών και ούτε που φανταζόταν πως κάποια στιγμή η ζωή θα τον έστελνε στην Ελλάδα.
Στο τέλος της μέρας, το σκληρό μάθημα που πήρε ο Παναθηναϊκός πιθανότατα δεν θα του κοστίσει την πρόκριση, αφού το εμπόδιο της Μπουτούτσνοστ στο φινάλε παραείναι μικρό. Όταν πατήσουν το παρκέ του Ο.Α.Κ.Α για την τελευταία αγωνιστική, οι παίκτες του Πιτίνο καλό είναι να θυμούνται πως δύο μήνες πριν ήταν στην 12η θέση.
«Μα δεν ξεχνώ τα υπόγεια που κυλίστηκα, γι΄ αυτό η φτέρνα μου έχει δέσει με το χώμα», όπως τραγουδάει και ο ποιητής.
