Ο κύβος έχει σχεδόν ριφθεί. Η Κεντρική Επιτροπή Διαιτησίας δεν θα έχει από τη νέα σεζόν ως αφεντικό της τον 62χρονο Μέλο Περέιρα. Ο Πορτογάλος αρχιδιαιτητής θα επιστρέψει στην πατρίδα του ή όπου αλλού επιλέξουν από την Ζυρίχη.
Οι τοποτηρητές της ΕΠΟ θεωρούν ότι ο Περέιρα έδωσε ότι είχε να δώσει και κατάφερε λιγότερα από όσα περίμεναν.
Στην πραγματικότητα δεν μπόρεσε να εξελίξει τους Έλληνες διαιτητές και έδωσε περισσότερο χώρο στους ξένους, με αποτέλεσμα να ζητούν τέτοιους στα παιχνίδια τους ακόμα και οι ομάδες εκτός big 4.
Ακόμα του χρεώνουν και ορισμούς συγκεκριμένων διαιτητών και εποπτών σε αγώνες συγκεκριμένων ομάδων που θα μπορούσαν να σφυρίξουν και άλλοι, χωρίς να υπάρχει τόση επανάληψη στα πρόσωπα.
Δεν είναι μόνο ότι ο ίδιος ο Περέιρα είπε πρόσφατα στους διαιτητές πως «αυτό είναι ίσως το τελευταίο μου σεμινάριο» όταν τους ανέλυε τα λάθη τους στους κανονισμούς, αλλά και το γεγονός ότι ο Ισπανός Χουάν Αντόνιο Μαρίν είναι αυτός που το τελευταίο διάστημα ανοίγει την πόρτα του στους παράγοντες για να ακούσει τα παράπονά τους.
Δεν ξέρω αν FIFA και UEFA θα ορίσουν τον Μαρίν στην ΚΕΔ αντί του Περέιρα, αλλά ο Πορτογάλος, είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα αποχωρήσει.
Εκτός από την ΚΕΔ πάντως, οι άνθρωποι των διεθνών ομοσπονδιών διαπιστώνουν πρόβλημα στη γενικότερη λειτουργία της ΕΠΟ.
Ο Βαγγέλης Γραμμένος δεν μπορεί να αισθάνεται ιδιαίτερα άνετα, αφού σε θέματα βίας, ταχύτητας έκδοσης των πειθαρχικών αποφάσεων, αλλά και λειτουργίας της Επιτροπής Δεοντολογίας, δεν υπάρχει η παραμικρή βελτίωση.
Ο τελικός του κυπέλλου θα αποτελέσει «crash test» για τον πρόεδρο της ομοσπονδίας, αφού αν συμβεί ότι και στους δύο τελευταίους, FIFA και UEFA έχουν αποφασίσει να αυξήσουν περαιτέρω την εποπτεία τους.
Θεωρείται δηλαδή, πιθανό το ενδεχόμενο να τοποθετήσουν έναν υπέρ-πρόεδρο πάνω από τον Γραμμένο για να τους κάνει τη δουλειά που θεωρούν ότι μέχρι σήμερα δεν γίνεται.
Σε κάθε περίπτωση τα ζητήματα αυτά, όπως δρομολογούνται από τις διεθνείς ποδοσφαιρικές αρχές, μόνο τιμητικά δεν θεωρούνται για τη χώρα μας που εδώ και δεκαετίες προτάσσει τα συμφέροντα παραγόντων και ομάδων, αφήνοντας σε δεύτερη μοίρα την πραγματική εξέλιξη του αθλήματος.
