Στον ΕΣΑΚΕ αποφάσισαν να σταματήσουν την αγωνιστική δράση με το ραχάτι τους. Σχεδόν τελευταίοι απ΄ όλους. Οι ίδιοι άνθρωποι όμως με περισσή σπουδή αποφάσισαν να λήξουν πρόωρα τη σεζόν. Πιο γρήγορα από οποιονδήποτε άλλο σχεδόν.
Τους… πρόλαβαν μόνο η Λιθουανία (όπου η Ζάλγκιρις παίζει μόνη της και όποιος βρει τη… Τρίτη καλύτερη ομάδα χωρίς… σκονάκι κερδίζει τον τίτλο της μπασκετικής διάνοιας), το Βέλγιο (όπου ούτως ή άλλως η Οστάνδη θα κέρδιζε τον τίτλο) και η Ουκρανία!
Την ώρα που όλα τα σοβαρά πρωταθλήματα και οι λίγκες του πλανήτη τηρούν στάση αναμονής και περιμένουν τις διεθνείς εξελίξεις στον ΕΣΑΚΕ ζουν σε ένα παράλληλο κόσμο, στο δικό τους matrix και υπάρχουν μόνο δύο ενδιαφέροντα θέματα συζήτησης:
– Να μην χρειαστεί να πληρωθούν τα συμβόλαια των παικτών στο ακέραιο.
– Να μην υποβιβαστούν ο Άρης και ο ΠΑΟΚ
Το πιο ωραίο της υπόθεσης δεν είναι το πρώτο δεδομένο που είναι λογικό να απασχολεί τους ιδιοκτήτες των ομάδων καθώς τα έσοδα έχουν συρρικνωθεί και είναι πιθανό να μειωθούν λόγω της πανδημίας ακόμη περισσότερο. Ούτε φυσικά ο sic τρόπος που βρήκαν οι άμεσα ενδιαφερόμενοι για να γλιτώσουν τον υποβιβασμό δύο ιστορικές ομάδες.
Το πιο ωραίο είναι ότι αποφάσισαν πετώντας το μπαλάκι στον Υφυπουργό Αθλητισμού και στην ΕΟΚ. Διότι στην πραγματικότητα για τη μορφή που θα έχει η δύσμοιρη Basket League του χρόνου δεν είχαν και δεν έχουν δικαίωμα να αποφασίσουν οι ίδιοι αφού απαιτείται νομοθετική ρύθμιση, αλλαγή της προκήρυξης του πρωταθλήματος, πράγματα που (ευτυχώς) δεν μπορούν να κάνουν αυθαίρετα οι ίδιοι!
Ας πάμε πίσω στα βασικά και συνεχίζουμε αργότερα για τη μορφή της επόμενης Basket League. Οι πρόεδροι των ομάδων είναι πολύ λογικό να έχουν στην άκρη του μυαλού τους πως ΔΕΝ ΘΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ. Διότι καλός πρόεδρος στη σημερινή συνθήκη του Ελληνικού μπάσκετ δεν είναι εκείνος που πληρώνει αλλά εκείνος που πρέπει να φαίνεται ότι πληρώνει και ας μην είναι συνεπής στις υποχρεώσεις του.
Ο Σύνδεσμος των παικτών έχει ξεκαθαρίσει τη θέση του, ζητάει να πληρωθούν στο ακέραιο τα συμβόλαια αλλά οι πρόεδροι δείχνοντας τη… γενναιοδωρία τους αποφάσισαν οι παίκτες να εξοφληθούν μέχρι τις 13 Μαρτίου. Τα δεδουλευμένα τους δηλαδή. Θα πρότεινα στους παίκτες να αποδεχθούν έντιμα και με αξιοπρέπεια τον συμβιβασμό. Είναι μια πρόοδος σε σχέση με άλλες χρονιές που δεν έπαιρναν ούτε τα… δεδουλευμένα.
Άλλωστε ο μέσος Έλληνας μπασκετμπολίστας γνωρίζει πολύ καλά ότι από το ποσό που προβλέπεται στο συμβόλαιο που υπογράφει κάθε καλοκαίρι δέκα μήνες αργότερα πρέπει να αφαιρέσει κατά μέσο όρο 1,2 ή 3 μηνιάτικα που δεν θα πάρει ποτέ. Μικρό χωριό είναι το μπάσκετ και ξέρουμε τι γίνεται. Οπότε ο ΠΣΑΚ ας αρπάξει τη μοναδική ευκαιρία που του δίνουν οι… γαλαντόμοι πρόεδροι. Τα δεδουλευμένα και έξω από την πόρτα για φέτος.
Η ιστορία του Άρη και του ΠΑΟΚ είναι λίγο διαφορετική και προφανώς δεν αφορά άμεσα το σύνολο των ομάδων. Στο τέλος του πρώτου γύρου οι δύο ιστορικές ομάδες έτρεφαν ακόμη ελπίδες σωτηρίας παρότι ήταν φανερό ότι ο ένας από τους δύο δύσκολα θα τη γλίτωνε. Έξι αγωνιστικές πριν το τέλος –εδώ δηλαδή που τερμάτισε η σεζόν- ήταν ρεαλιστικό το σενάριο ότι θα έπεφταν και οι δύο!
Είχαν ήδη ξεκινήσει οι συζητήσεις, οι διεργασίες και οι πιέσεις για αναδιάρθρωση της κατηγορίας. Για ποιο ακριβώς λόγο; Έτσι! Επειδή δεν πρέπει να πέσουν λόγω ιστορίας και ονόματος δύο ομάδες που φέτος πάνε από το κακό στο χειρότερο αγωνιστικά και παρουσιάζουν θλιβερή εικόνα μέσα στο παρκέ.
Στην Ελλάδα δεν υπάρχει λόγος και αιτία. Απλά δεν θέλουν να υποβιβαστούν. Τελεία και παύλα. Οι συνθήκες λοιπόν δημιούργησαν γόνιμο έδαφος να αποφασίσουν στον ΕΣΑΚΕ την άδοξη και πρόωρη λήξη της σεζόν. Βολικό γιατί κάπως έτσι μπορεί να μείνουν εκτός από τον Άρη και τον ΠΑΟΚ στην κατηγορία χωρίς άγχος η φιλότιμη νεοφώτιστη Λάρισα που έκανε μια σοβαρή προσπάθεια αλλά και ο Πανιώνιος με τον Ιωνικό Νικαίας.
Δύο ομάδες με απόλυτα νεφελώδες ιδιοκτησιακό καθεστώς (αλλά αυτά είναι λεπτομέρειες που δεν ενδιαφέρουν τους υπόλοιπους στον ΕΣΑΚΕ). Ειδικά, μάλιστα για τον σύλλογο της Νέας Σμύρνης τα όσα έχουν ειπωθεί από τους Αμερικάνους παίκτες του που έφυγαν… τρέχοντας από την Ελλάδα δεν είναι διόλου κολακευτικά για το σύνολο του Ελληνικού μπάσκετ και του πρωταθλήματος. Ξανά λεπτομέρειες για τους υπόλοιπους του ΕΣΑΚΕ!
Μόνο που ο δρόμος για την κόλαση είναι στρωμένος με καλές προθέσεις! Διότι κάπου εδώ το ‘’τέλειο σχέδιο’’ άρχισε να μπάζει νερά. Ευτυχώς που δεν αποφασίζουν μόνοι τους στον ΕΣΑΚΕ. Διότι στο τραπέζι έπεσε και η σκέψη να αποφασίσουν αυτοί και να έχουν λόγο για το ποιες ομάδες θα παίξουν του χρόνου στη Basket League. Δια βοής; Δια ανατάσεως του χεριού; Με απλή αναλογική; Ουδείς γνωρίζει!
Ευτυχώς το ευφυές σενάριο του ‘’εσένα σε κρατάμε, εσένα δεν σε θέλουμε’’ σκόνταψε στο γεγονός ότι για αυτό το πρωτάθλημα-οπερέτα που έχει φτάσει πια στο χειρότερο σημείο της 28χρονης επαγγελματικής(;) λειτουργίας του αποφασίζουν και άλλοι. Η εμπλέκονται και άλλοι. Διαφορετικά ήδη θα μας είχαν ανακοινώσει 14 ομάδες για του χρόνου μαζί με το ”λουκέτο” της φετινής σεζόν!
Στην προκειμένη περίπτωση όμως λόγο για τον αριθμό των ομάδων έχουν ο Υφυπουργός Αθλητισμού και η ΕΟΚ. Η ομοσπονδία με μέσο όρο ηλικίας στο συμβούλιο της τα 75 χρόνια ζωής έδειξε ασυνήθιστα καλά και γρήγορα αντανακλαστικά. Ήταν η πρώτη που ανέστειλε την αγωνιστική δράση και τηρεί μια λογική στάση αναμονής για να αποφασίσει για την τύχη των πρωταθλημάτων της. Ένα από αυτά όμως αφορά άμεσα τη Basket League.
Διότι αν τελειώσει η Α2 κανονικά κάποια στιγμή οι δύο πρώτες ομάδες θα έχουν δικαίωμα συμμετοχής στην ανώτερη κατηγορία. Κανείς νόμος και καμία προκήρυξη δεν τους στερεί αυτό το δικαίωμα.
Πρακτικά λοιπόν ο ΕΣΑΚΕ θα μπορούσε να πει το αυτονόητο. Του χρόνου λόγω ειδικών συνθηκών πρωτάθλημα 16 ομάδων και αφού δεν θα πέσει κανείς φέτος να πέσουν τέσσερις του χρόνου για να αποκατασταθεί η αριθμητική τάξη.
Το σχέδιο αυτό όμως σκοντάφτει σε κάτι πολύ ισχυρότερο της λογικής: Στο χρήμα! Και το χρήμα είναι λίγο για να μοιραστούν τα ‘’ψίχουλα’’ της κρατικής τηλεόρασης και τα ολοένα και πιο μειωμένα έσοδα από χορηγίες 16 στόματα. Εδώ δεν φτάνουν να χορτάσουν οι 14.
Τώρα πια στον ΕΣΑΚΕ εύχονται να πετύχουν το τέλειο: Πρωτάθλημα 14 ομάδων του χρόνου, να μην πέσουν οι δύο της Θεσσαλονίκης, αλλά κάποιοι να δηλώσουν αδυναμία συμμετοχής και να… στριμωχτούν και οι πρώτοι της Α2. Η να μην τελειώσει ποτέ η Α2 οπότε θα τους ξαναδούμε όλους παρέα τον Σεπτέμβριο στο τζάμπολ μιας νέας… υπέροχης χρονιάς!
Και οι δύο μεγάλοι του Ελληνικού μπάσκετ τι ακριβώς κάνουν; Η απάντηση είναι γρήγορη και εύκολη: Απολύτως τίποτα. Ο Παναθηναϊκός λέει ναι σε όλα διότι το θέμα ‘’ελληνικό πρωτάθλημα’’ δεν τον απασχολεί. Είτε δια….βοής, είτε στο παρκέ ήξερε ότι θα το κερδίσει.
Και το ξέραμε και όλοι οι υπόλοιποι. Την ομάδα του είναι υποχρεωμένος να τη συντηρήσει μέχρι να βγει λευκός ή μαύρος καπνός από τα γραφεία της Ευρωλίγκα στην Βαρκελώνη οπότε όλα τα υπόλοιπα λίγο τον ενδιαφέρουν.
Στον Ολυμπιακό συνεχίζουν να χαμογελούν αυτάρεσκα και να ψιθυρίζουν χαμηλόφωνα: ‘’Εμείς φύγαμε και διαλύθηκε το σύμπαν’’ και να αφήνουν να αιωρούνται σενάρια περί επιστροφής τους, περί μη επιστροφής τους, περί εξαγοράς θέσης, περί αδιαφορίας και συνέχισης του #μέχρι τέλους μέχρι τον αιώνα τον άπαντα!
Με απλά λόγια: Από τη στιγμή που για διαφορετικούς λόγους ο καθένας Παναθηναϊκός και Ολυμπιακός δεν ασχολούνται με αυτό που λέγεται Basket League ίσως τελικά οι υπόλοιποι 12 έπρεπε να πάρουν μια απόφαση που θα έμοιαζε με αυτή που πήραν. Να βάλουν λουκέτο στο πρωτάθλημα όχι μέχρι το τέλος της σεζόν.
Επ΄ αόριστον και μέχρι να μπορέσουν να μετατρέψουν το πρωτάθλημα-οπερέτα που διαφεντεύουν σε κάτι που θα μπορέσει αληθινά να αποκτήσει όχι την χαμένη αίγλη του παρελθόντος αλλά τη στοιχειώδη αξιοπρέπεια και ισότιμα μέλη που θα σέβονται βασικές αρχές και κανόνες.
Ούτως ή άλλως η συγκεκριμένη διοργάνωση το μοναδικό που καταφέρνει κάθε Σαββατοκύριακο στα παρκέ είναι να απαξιώνεται λίγο περισσότερο με χαμηλής ποιότητας θέαμα και δυστυχώς με διαρκώς αυξανόμενες υποψίες ότι μερικά παιχνίδια είναι λιγότερο… ανταγωνιστικά από κάποια άλλα για πολύ συγκεκριμένους λόγους. Αλλά όπως λέει και ο σοφός –σε ορισμένες περιπτώσεις-λαός ‘’εδώ καράβια καίγονται βαρκούλες αρμενίζουν’’.
