Η 18χρονη σήμερα αθλήτρια …αναγεννήθηκε πριν από δύο χρόνια όταν κατάφερε να αποκτήσει την ελληνική υπηκοότητα.
Γεννημένη και μεγαλωμένη στη χώρα μας, το μόνο που χρειαζόταν για να επισφραγιστεί η σχέση της με τη χώρα της, ήταν η ελληνική ταυτότητα.
Το εισιτήριο που της έδινε το δικαίωμα να αγωνίζεται με τα χρώματα της ελληνικής ομάδας σε όλες τις μεγάλες διοργανώσεις.
Η Τζένγκο ξεκίνησε να δείχνει το ταλέντο της το 2016, όταν πρώτό έκανε επιδόσεις καλύτερες από το τότε πανελλήνιο ρεκόρ της κατηγορίας της.
Δύο χρόνια οι επιδόσεις της έμειναν σταθερές και εκτινάχθηκαν και πάλι την ημέρα, που επιτέλους άνοιξε ένα νέο κεφάλαιο για εκείνη.
“Το 2016 πέτυχα βολή στα 54,04 μ. και από τότε ήμουν σταθερή σε αυτές τις επιδόσεις. Στις 22 Ιουνίου του 2018, το πρωινό της ημέρας που θα φεύγαμε για το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα πήρα την ελληνική ταυτότητα, σε εκείνη την διοργάνωση έκανα πανελλήνιο ρεκόρ.
Μετά τα δύο χρόνια στασιμότητας, από τη χαρά μου και την ανακούφιση, που έφυγε αυτό το βάρος, χαλάρωσα και βγήκε η επίδοση. Όταν έχεις την ικανότητα να βγαίνεις στο εξωτερικό για αγώνες και δεν μπορείς, λόγω της υπηκοότητας είναι δύσκολο να το χειριστείς.
Και πάλι ήμουν τυχερή γιατί κατάφερα και ελληνοποιήθηκα σχετικά μικρή, αν περνούσαν κι άλλο τα χρόνια δεν ξέρω αν θα άντεχα”, είπε η Ελίνα Τζένγκο, έχοντας χαλαρώσει από την ένταση του αγώνα της Κυριακής και απολαμβάνοντας την αγάπη των συμπολιτών της στη Νέα Καλλικράτεια Χαλκιδικής.
“Είναι πολύ όμορφο όλο αυτό που συμβαίνει. Μου αρέσει πάρα πολύ όλη η αυτή η αγάπη που μου δείχνουν. Μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες Νέων με έμαθαν όλοι στην Ν. Καλλικράτεια, όμως, αυτό που γίνεται αυτές τις ημέρες μετά το ρεκόρ είναι πραγματικά μοναδικό. Σε κάθε αγώνα που νικάω ή πηγαίνω καλά, ο μπαμπάς μου κατεβαίνει και ενημερώνει όλο το χωριό για την επιτυχία μου. Οπότε πάντα μαθαίνουν όλοι, ότι η κόρη του κέρδισε”, είπε η Τζένγκο και τόνισε γεμάτη εμπιστοσύνη στον εαυτό της, για το μέλλον της στον αθλητισμό:
“Οι Ολυμπιακοί Αγώνες είναι ο μεγαλύτερος στόχος μας σε αυτή τη φάση και χρονικά είναι ο πιο κοντινός. Όταν έκανα το παγκόσμιο ρεκόρ στην κατηγορία Κ18 είπα στον εαυτό μου, πως όσο ανεβαίνω κατηγορία θέλω να κάνω κι ένα παγκόσμιο ρεκόρ.
Σίγουρα δε θέλω να βιάζομαι θέλω να ζω τη στιγμή, θέλω να είμαι καλά για τους κοντινούς μου αγώνες, τώρα για τους Ολυμπιακούς. Δεν παίρνω αέρα, προχωράω σιγά, σιγά, αλλά βλέπω και μακριά. Δεν βιαζόμαστε, όλες οι επιδόσεις βγαίνουν από μόνες τους μέσα από τη δουλειά που κάνουμε”.