Το Βερολίνο, είχε κερδίσει την υποψηφιότητα για τους Ολυμπιακούς αγώνες του 1936, δύο χρόνια πριν ο Χίτλερ, γίνει Καγκελάριος και επιβάλλει το Ναζιστικό καθεστώς. Αν και στην αρχή δεν ήταν υπέρμαχος της ιδέας για την διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων, τελικά άλλαξε άποψη, όταν είδε πως η Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή, είχε σχέδια για τηλεοπτική κάλυψη, το είδε ως μια τέλεια ευκαιρία για προπαγάνδα.
Οι συνθήκες κατά των μειονοτήτων στη Γερμανία, και ειδικά στο Βερολίνο, ήταν φρικτές εκείνη την εποχή και ο κόσμος είχε αρχίσει να το αναγνωρίζει αυτό. Αλλά οι Ναζί έβλεπαν τους Αγώνες ως μια ευκαιρία να προωθήσουν τα ιδανικά τους για τη φυλετική υπεροχή, επιμένοντας έτσι ότι οι Ολυμπιακοί Αγώνες ήταν μόνο για τους «Άριους» και ότι καμία άλλη φυλή δεν έπρεπε να συμμετέχει. Όταν ήρθαν αντιμέτωποι με μαζικό μποϊκοτάζ, οι Ναζί απέσυραν τα αιτήματά τους και συμπεριέλαβαν «συμβολικά» μια Εβραία αθλήτρια στην γυναικεία ομάδα τους.
Οι Ναζί, έκρυψαν την αντισημιτική τους προπαγάνδα καλά, όταν οι αθλητές έφτασαν στο Βερολίνο, όμως οι εντάσεις δεν έλειψαν.
Υπήρξαν αρκετές συζητήσεις για μποϊκοτάζ από πλευράς των ΗΠΑ, ωστόσο αποφάσισαν να στείλουν την ομάδα τους, μαζί με δέκα Αφροαμερικανούς αθλητές. Η άποψη που επικρατούσε ήταν πως οι ισχυροί μαύροι αθλητές θα μπορούσαν ν΄αντιμετωπίσουν τους Ναζί που πίστευαν στην φυλετική υπεροχή. Πράγματι βρέθηκε το αστέρι που αντιμετώπισε τους Ναζί, ο Τζέσε Όουενς.
Ο Τζέσε Όουενς, κέρδισε τέσσερα μετάλλια, στα 100 μέτρα, άλμα εις μήκος, 200 μέτρα και 4×100. Αυτές οι επιδόσεις έμειναν χωρίς αντίπαλο έως το 1984!
Κόντρα σε όλα τα προγνωστικά, ο Όουενς ήταν ένας αστέρας στο Βερολίνο! Με την άφιξη του είδε πολλές θαυμάστριες που τραγουδούσαν “Wo ist Jesse?” «Που είναι ο Τζέσε», κρατώντας ψαλίδια ώστε να κόψει τα ρούχα του προς… τέρψη τους! Εκείνη την χρονιά η Adidas, τον πλησίασε ώστε να φορέσει τα δικά της παπούτσια και έτσι έγινε ο πρώτος μαύρος αθλητής που κέρδισε χορηγία!
Ακόμη και ο Χίτλερ είχε εντυπωσιαστεί από τις επιδόσεις του Τζέσε Όουενς. Αν και αυτό που λέγεται είναι πως ο Χίτλερ σνόμπαρε τον αθλητή, κάτι τέτοιο δεν φαίνεται να ισχύει. Του είχε ασκηθεί κριτική πως είτε θα χαιρετά όλους τους αθλητές είτε κανένα, επιλέγοντας το δεύτερο. Ο Όουενς είχε αναφέρει:
«Ο Χίτλερ είχε μια συγκεκριμένη ώρα να έρθει στο γήπεδο και μια συγκεκριμένη ώρα για να φύγει. Έτυχε ν΄αποχωρήσει πριν από την τελετή απονομής μετά τα 100 μέτρα. Αλλά πριν φύγει ήμουν καθ’ οδόν για μια μετάδοση και πέρασα κοντά από το κουτί του. Μου έγνεψε και εγώ του έγνεψα πίσω. Νομίζω ότι ήταν κακόγουστο να επικρίνω τον «άνθρωπο της ώρας» σε άλλη χώρα».
Υπάρχουν ακόμη και φήμες για την ύπαρξη μιας φωτογραφίας όταν ο Φύρερ εμφανίζεται να κάνει χειραψία με τον Όουενς. Ο Έρικ Μπράουν, Βρετανός πιλότος μαχητικών και δοκιμαστικός πιλότος, δήλωσε ανεξάρτητα σε ένα ντοκιμαντέρ του BBC «Πραγματικά είδα τον Χίτλερ να δίνει τα χέρια με τον Τζέσι Όουενς και να τον συγχαίρει για όσα είχε πετύχει».