Τελικά οι Άγγλοι πρέπει να το έχουν το…θεματάκι τους με το χορτάρι. Δύο από τα μεγάλα αθλητικά πάθη τους έχουν πράσινη απόχρωση. Μπάλα και τένις. Sorry, lawn tennis ήθελα να γράψω. 1218 είναι ο επίσημος αριθμός των καταγεγραμμένων γηπέδων τένις με χορτάρι στη Μεγάλη Βρετανία, κυρίως βέβαια στην Αγγλία. Στη Γαλλία είναι μόλις 9. Ένα βρίσκεται στην αγγλική πρεσβεία του Παρισιού! Σε όλες τις περίφημες λίστες του στυλ «50 αθλητικά γεγονότα στα οποία πρέπει να παραβρεθείτε προτού φύγετε από αυτόν τον μάταιο κόσμο», η εμπειρία του Wimbledon δεν απουσιάζει ποτέ.
Και τί στο καλό το κάνει τόσο ξεχωριστό; Ότι είναι το αρχαιότερο; Από το 1877 έχουν περάσει πολλά χρόνια. Ότι δεν έχει αλλάξει επιφάνεια, όπως έχει συμβεί στα άλλα τρία Grand Slam; Οι φράουλες με την κρέμα, το Pimm’s κι οι λευκές ενδυμασίες; Όλα αυτά μαζί και πολλά περισσότερα που δεν αναφέρω. Στα δικά μου μάτια είναι η εκείνη η στιγμή της ησυχίας. Εκκωφαντική. Βρετανική. Βγαλμένη από ιεροτελεστία. Η στιγμή που ο κάθε τενίστας/τενίστρια παίρνει το μπαλάκι και ετοιμάζεται να σερβίρει. «Φίλε μου, αυτό ισχύει γενικά στο τένις» θα πει κάποιος. Στο Wimbledon περισσότερο από οπουδήποτε. Γιατί εκεί νιώθουν το άθλημα. Το αγαπούν, το σέβονται, το έχουν στο αίμα τους. Και το προστατεύουν.
«Μην ξεχάσετε να γράψετε τις προβλέψεις σας» η 11η εντολή γραμμένη σε…πέτρα από τον GM του www.novasports.gr Βασίλη Δούκα. Κι επειδή κανείς δεν τα βάζει με τον Μωυσή, ladies first, που ασχολούμαι και περισσότερο. Αν και δεν θα ανακαλύψω την πυρίτιδα, δίνοντας τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο στη Σερίνα. Έχει κατακτήσει τα τρία τελευταία Grand Slam. Στο Παρίσι νίκησε και την ίωση που την ταλαιπωρούσε. Το πιο ανησυχητικό για κάθε αντίπαλό της, είναι πως πρώτα πρέπει να τη νικήσει πνευματικά στο court.
«Δεν είναι η αγαπημένη μου επιφάνεια το χορτάρι» δήλωσε το Σάββατο η Αμερικανίδα. Το πυραυλοκίνητο σερβίς της και τα θανατηφόρα χτυπήματά της άλλα μας λένε. Βεβαίως, πέρσι αποκλείστηκε στον τρίτο γύρο από την Κορνέ και πρόπερσι στους 16 από τη Λιζίτσκι. Ξεχωριστή πινελιά, εάν όλα πάνε κατ’ ευχήν για την οικογένεια Γουίλιαμς, η μάχη με την Βίνους στους 16. Μαζί έχουν κατακτήσει 5 φορές το τρόπαιο στο διπλό, στο μονό η καθεμιά έχει επίσης από 5 Wimbledon, η Σερίνα έχει πάρει κι ένα mixed double. Στο διάβα της για τον τελικό, η Σαράποβα, η Ιβάνοβιτς κι η Αζαρένκα. 41-6 έχει απέναντί τους η Αμερικανίδα, γιατί να τις φοβηθεί…Η φιναλίστ του Roland Garros, Σαφάροβα αναζητεί συνέχεια. Το ίδιο θα έλεγα και για την κάτοχο Κβίτοβα. Σταθερά ασταθής, ικανή για το καλύτερο και για το χειρότερο. Η σταθερότερη Χάλεπ, απογοήτευσε στο Παρίσι, πέρσι έφτασε ημιτελικά στο Wimbledon, είναι μια επιλογή.
Στους άνδρες το ενδεχόμενο να δούμε περίπτωση Τσίλιτς αλά US Open φαντάζει τόσο πιθανό όσο να βγει την Τρίτη ο Ντάισελμπλουμ και να πει: «Παιδιά όλα καλά, τα βρήκαμε, πάμε για αναδιάρθρωση χρέους». Μακάρι αλλά δεν…Άρα Big Four και Stan the Man! Ευτυχώς το αυστηρό dress code του τουρνουά, αποτρέπει τον Ελβετό από το να διαπράξει ένα ακόμη έγκλημα κατά της παγκόσμιας μόδας φορώντας τη γνωστή βερμούδα-ταπετσαρία. Πέρα από την πλάκα, η παράσταση της 7ης Ιουνίου απέναντι στον Τζόκοβιτς, στο «κόκκινο χρυσάφι» του Philippe Chatrier ήταν καθηλωτική. Τα backhand του Stanimal αληθινά έργα τέχνης! Το ερώτημα είναι ένα: έχει την πνευματική δύναμη για να συνεχίσει στον ίδιο δρόμο; Γιατί και το 2014 είχε κατακτήσει το Australian Open, αλλά στο επόμενο μεγάλο ραντεβού –Roland Garros- πήρε κάτω από τη βάση, μένοντας εκτός από τον πρώτο κιόλας γύρο.
Ο Τζόκοβιτς επέλεξε να μην αγωνιστεί σε επίσημο τουρνουά πριν από το μεγάλο ραντεβού. Βλέπει Φέντερερ, Μάρεϊ και Ναδάλ να συνωστίζονται στο κάτω μέρος του ταμπλό. Εύκολη κλήρωση; Δεν θα το έλεγα με ασφάλεια. Εκκίνηση απέναντι στον πεισματάρη Κόλσραϊμπερ, πρώτο unseeded, δηλαδή νούμερο 33. Μετά, Νιέμινεν ή Χιούιτ, αμφότεροι στο τελευταίο Wimbledon της καριέρας τους. Έπονται Τόμικ, ο φιναλίστ του Queen’s Άντερσον, στα προημιτελικά ο Νισικόρι και ιδανικά –για εμάς τους θεατές- μια ρεβάνς του τελικού του Roland Garros με τον Βαβρίνκα. Ζόρικο, αλλά ο Σέρβος είναι στα καλύτερά του. Ο Μάρεϊ πήρε το Queen’s. Έδειξε πρόοδο απέναντι στον Τζόκοβιτς χάνοντας στα 5 σετ στο γαλλικό Open. Ξέρει πλέον να διαχειριστεί την πίεση του βρετανικού κοινού. Η προσθήκη του Γιόνας Μπγέρκμαν –εξαιρετικού στο χορτάρι- στο Murray Team θα αποδειχθεί κομβική;
Έγραψα Big Four.
-Μα είναι νούμερο 10, τα γόνατά του τον προδίδουν, φαίνεται πως δεν είναι όπως παλιά…
-Ναι, αλλά είναι ο Ράφα, είναι μαχητής, έχει καρδιά, δεν τον ξεγράφω.
(Εσωτερικός διάλογος για τον Ράφα Ναδάλ)
Κλείνω με προτίμηση. Θέλω να το πάρει ο Φέντερερ. Ορθά κοφτά. Ναι, είμαι ρομαντικός και ξέρω πως εάν υπάρχει μια μικρή πιθανότητα να πάρει ένα τελευταίο Grand Slam, αυτό είναι το Wimbledon. Σε όλους, η επιπλέον εβδομάδα ξεκούρασης μετά το Παρίσι έκανε καλό, περισσότερο στον Ελβετό. Σε ένα μήνα κλείνει τα 34. Θα μου λείψει όταν αποχωρήσει. Δεν είμαι προσωπολάτρης. Απεχθάνομαι τις αγιογραφίες. Αλλά για εμένα, αυτός είναι το Wimbledon. Στυλ. Άρτια τεχνική. Pure perfection με αγγλική προφορά. RG…
ΥΓ: Μαζί με τη Λίλα και τον Χρήστο θα κάνουμε το Λεπτό προς Λεπτό, από τη Δευτέρα 29 Ιουνίου έως και το τέλος του τουρνουά. Αντί να πηγαίνουμε από την Τούμπα στα Πηγάδια, θα βολτάρουμε στο Wimbledon. Θα διαβάζουμε Twitter και Instragram των αθλητών, θα μένουμε στα πρόσωπα και τις ιστορίες τους, θα έχουμε καλεσμένους στο studio τενίστες και τενίστριες, θα μιλήσουμε με ανθρώπους που κάνουν το χόμπι τους στα courts, θα ακούσουμε τη γνώμη των δημοσιογράφων των καναλιών Novasports που περιγράφουν τους αγώνες. Ελπίζω όλα να πάνε καλά. Γενικώς…