Περίπου μία ώρα μετά τον τερματισμό της κούρσας των 10 χλμ., πιο ήρεμος και λιγότερο φορτισμένος πια, ο Ελληνας πρωταθλητής τόνισε ότι «άσχετα αν είμαι στενοχωρημένος, γιατί επί ένα χρόνο κοιμάμαι και ξυπνάω ονειρευόμενος μία θέση στο βάθρο και ξέρω ότι ήταν στις δυνατότητές μου, η τέταρτη θέση δεν είναι αποτυχία».

Η αγκαλιά των δικών του ανθρώπων βοήθησε τον Σπύρο Γιαννιώτη να ξεπεράσει την απογοήτευση από την τέταρτη θέση. Περίπου μία ώρα μετά τον τερματισμό της κούρσας των 10 χλμ., πιο ήρεμος και λιγότερο φορτισμένος πια, ο Ελληνας πρωταθλητής τόνισε ότι «άσχετα αν είμαι στενοχωρημένος, γιατί επί ένα χρόνο κοιμάμαι και ξυπνάω ονειρευόμενος μία θέση στο βάθρο και ξέρω ότι ήταν στις δυνατότητές μου, η τέταρτη θέση δεν είναι αποτυχία».

Δικαιολόγησε το ξέσπασμά του με δάκρυα στη μικτή ζώνη, λέγοντας ότι «δεν έχω κλάψει πολλές φορές στη ζωή μου, ίσως είναι λίγο εγωιστικό, αλλά αυτή είναι η αγάπη μου, το «είναι μου», ενώ στάθηκε στη συμπαράσταση πολλών ανώνυμων ανθρώπων, που επικοινωνούν μαζί του μέσω των social media: «Είναι συγκινητική η στήριξη ανθρώπων που δεν με γνωρίζουν. Τους ευχαριστώ γιατί κάνω ένα ερασιτεχνικό άθλημα και δεν έχω τόση προβολή. Σήμερα κολύμπησα και γι’ αυτούς. Γι’ αυτό μου βγήκε όλη η πίεση και η στενοχώρια, για όσους με έχουν πιστέψει».

Ο 32χρονος κολυμβητής μίλησε για το μέλλον και για την προοπτική να συμμετάσχει για πέμπτη φορά σε Ολυμπιακούς Αγώνες, το 2016 στο Ρίο ντε Τζανέιρο. «Τέσσερα χρόνια είναι πολύ μακριά, θέλω να πιστεύω ότι θα μπορέσω να συνεχίσω. Είμαι 32 και είμαι μεγάλος, εγώ νιώθω μικρός, θα δούμε όμως τι λέει το σώμα μου». Πάντως, η προοπτική να αποσυρθεί άμεσα από την ενεργό δράση μάλλον δεν περνάει από το μυαλό του.