Στο Γιούρο όχι μόνο δεν κατάφερε να σημειώσει νίκη, αλλά πέτυχε μόλις ένα γκολ και επέστρεψε στη χώρα μας με τρεις ήττες στον όμιλο και δριμεία κριτική για τον Ρεχάγκελ και τις επιλογές του.
Ο όμιλος δεν ήταν εύκολος καθώς στο δρόμο μας βρέθηκαν η Ισπανία, η Σουηδία και η γνώριμή μας Ρωσία. Η Ελλάδα πάντως μπήκε φοβισμένη στα ματς και το πλήρωσε. Απέναντι στην Σουηδία του Ιμπραχίμοβιτς απείλησε ελάχιστα έμεινε πίσω περιμένοντας τους Σκανδιναβούς και το πλήρωσε με 2 γκολ στο δεύτερο ημίχρονο μέσα σε 5 λεπτά από το 67 ως το 72.
4 ημέρες αργότερα απέναντί μας η Ρωσία που προερχόταν από συντριβή 4-1 από την Ισπανία στην πρεμιέρα. Ο νικητής θα έθετε υποψηφιότητα πρόκρισης στην επόμενη φάση. Ο Ρεχάγκελ πραγματοποίησε 3 αλλαγές σε σχέση με την 11αδα της πρεμιέρας, αλλάζοντας και το σύστημα από 3-5-2 σε 4-3-3. Και πάλι όμως η εθνική μας είναι άσφαιρη και δεν έχει απάντηση στο γκολ του Ζιριάνοφ στο 33′.
Στην τρίτη και τελευταία αγωνιστική των ομιλών αντίπαλός μας η Ισπανία που ήδη βρισκόταν στην επόμενη φάση με 2 νίκες στις 2 πρώτες αγωνιστικές. Πιθανότητες πρόκρισης δεν υπήρχαν, αλλά τουλάχιστον παλέψαμε περισσότερο απ ό,τι στα 2 προηγούμενα ματς. Καταφέραμε μάλιστα να προηγηθούμε με τον Χαριστέα και να κλείσουμε το ημίχρονο μπροστά με 1-0.
Οι Ίβηρες αντέδρασαν και κατάφεραν να γυρίσουν το ματς στο τελευταίο ημίωρο με γκολ από τον Ντε Λα Ρεντ και τον Γκουίθα για το τελικό 1-2. Στη συνέχεια και χωρίς να δεχτεί γκολ η ομάδα του Αραγκονες θα φτάσει μέχρι τον τίτλο, δεύτερο στην ιστορία της.
