Πάντα εκείνος που έχει την τελευταία επαφή με τη μπάλα όταν γίνεται ένα λάθος είναι κι εκείνος που το χρεώνεται, είναι όμως όλη η αλήθεια αυτή;
Ξεκάθαρα όχι.
Η πρώτη εικόνα σε “αναγκάζει” να πεις πως ο Ανδρέας Μπουχαλάκης ήταν επιπόλαιος, βιαστικός, ενήργησε χωρίς να δει. Όχι άδικα, καθώς το λάθος αυτό έφερε το γκολ και από το αρχικό πλάνο δεν φαίνεται κάτι άλλο εκτός από το ότι είναι μόνος του και κάνει λάθος πάσα.
Όμως δεν είναι ακριβώς έτσι τα πράγματα.
Αν δει κανείς τη φάση από ψηλά, με καθαρή εικόνα όλου το γηπέδου που παίζεται το παιχνίδι θα δει όχι ένα αλλά τουλάχιστον τρία λάθη και όχι μόνο του Μπουχαλάκη.
Δείτε την παρακάτω φωτογραφία και σκεφτείτε από τις κινήσεις των συμπαικτών του αρχηγού του Ολυμπιακού πόσες επιλογές του έδωσαν ώστε να πασάρει; Επίσης σκεφτείτε ότι ο Μπουχαλάκης είναι αριστεροπόδαρος, άρα θα έπρεπε να του έχει δοθεί στήριγμα στην πλευρά του ποδιού του. Αντιθέτως του έχει δοθεί από τον Ραφίνια ο οποίος όμως είναι στην ανάποδη πλευρά.
Όπως καταλαβαίνει όποιος βλέπει τη φωτογραφία ο παίκτης του Ολυμπιακού έχει μία ξεκάθαρη επιλογή, αυτή του Σα και μία με ρίσκο, αυτή του Σεμέδο, ο οποίος όμως έχει προς την πλευρά του τέρματος της ομάδας του (!) τον Μούσα Μαρεγκά.
Ο Μπουχαλάκης σκέφτηκε σωστά να πασάρει στον Σα, όμως το έκανε ως ύστατη επιλογή και όχι με καθαρό μυαλό, γι’ αυτό πάνω στη βιασύνη του είχε την άτυχη στιγμή να βρει η μπάλα και στα δύο πόδια του και να πάει στα δίχτυα.
Το ποδόσφαιρο είναι παιχνίδι λαθών, για να μπει ένα γκολ πρέπει να γίνουν λάθη, όπως και για να χαθεί ένα γκολ πρέπει να γίνουν λάθη. Μία λάθος τοποθέτηση του σώματος για παράδειγμα ή μία λάθος επιλογή πλασέ όπως στη φάση του Χασάν αμέσως μετά το 2-0.
Η κουβέντα για τον Αντρέα Μπουχαλάκη έχει κουράσει, γενικά, όμως για να τον επιλέγουν ως βασικό όλοι οι προπονητές κάτι θα ξέρουν.
Ο Φαν Σχιπ, εξαιρείται.
Ο Έλληνας μέσος κάνει πολλά μέσα στο παιχνίδι και σε περισσότερες θέσεις από αυτή που παίζει, όμως θα πρέπει να και ο ίδιος να δουλέψει το παιχνίδι του μυαλού, να αποφεύγει το εύκολο λάθος.
