Το Conference League συχνά δεν τυγχάνει του σεβασμού που έχουν οι «αδελφές» της διοργανώσεις, εξακολουθεί όμως να είναι ένα ευρωπαϊκό τρόπαιο. Ήταν επίσης η πρώτη έκδοση, κάτι που κάνει ιδιαίτερη την κατάκτηση από τους «τζιαλορόσι.
Με την έναρξη της σεζόν τώρα στο ευρωπαϊκό μέτωπο, το ερώτημα είναι τώρα: Θα οικοδομηθεί το ιταλικό ποδόσφαιρο από τον θρίαμβο της Ρόμα ή θα αποδειχτεί ένα τυχαίο γεγονός;
Το “Cult of Calcio” κάνει μία αναδρομή στο ένδοξο παρελθόν της χώρας στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Ιστορικά, οι ιταλικές ομάδες πρωταγωνιστούσαν πάντα στο ευρωπαϊκό στερέωμα. Μεταξύ του European Cup/Champions League, του UEFA Cup/Europa League, του Κυπέλλου Κυπελλούχων, του Conference League και του UEFA Super Cup, οι σύλλογοι από την Ιταλία μετρούν 38 κατακτήσεις. Μόνο η Ισπανία (55) και η Αγγλία (40) έχουν περισσότερες στις προαναφερθείσες διοργανώσεις.
Βλέποντας μόνο το Champions League, υπήρξαν έξι διαφορετικές ιταλικές ομάδες που έφτασαν στον τελικό της κορυφαίας αυτής διοργάνωσης του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου, αριθμός που βελτιώθηκε μόνο από την Αγγλία (9). Είναι αυτονόητο ότι η Ιταλία είχε πάντα μια ισχυρή παρουσία στην Ευρώπη.
Δεκαετία του ’90: Μια δεκαετία κυριαρχίας που δεν έχει επαναληφθεί
Δεκαετία του ’90: Μια δεκαετία κυριαρχίας που δεν έχει επαναληφθεί
Από το 1990 έως το 1999, υπήρξαν 24 περιπτώσεις που μια ιταλική ομάδα έφτασε σε τελικό συλλόγων της UEFA. Στους 30 τελικούς στο Ευρωπαϊκό Κύπελλο/Champions League, το Κύπελλο UEFA και το Κύπελλο Κυπελλούχων εκείνης της δεκαετίας, συμμετείχε τουλάχιστον ένας ιταλικός σύλλογος σε 20 περιπτώσεις!
Είδαμε εννέα διαφορετικές ομάδες της Serie A που έφτασαν σε έναν τελικό σε αυτό το διάστημα. Το Κύπελλο ΟΥΕΦΑ ήταν η διοργάνωση όπου οι ιταλικοί σύλλογοι έβαλαν φαρδιά πλατιά τη «σφραγίδα» τους, κερδίζοντας επτά από τα 10 τουρνουά κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του ’90. Υπήρχαν επίσης τέσσερις εξ ολοκλήρου ιταλικοί τελικοί σε εκείνη τη χρονική περίοδο.
Η Γιουβέντους (τρεις φορές), η Πάρμα και η Ίντερ (και οι δύο δύο φορές) κέρδισαν τη διοργάνωση, ενώ η Τορίνο, η Ίντερ, η Γιούβε, η Φιορεντίνα, η Ρόμα και η Λάτσιο έχασαν η καθεμία από έναν τελικό, οι τέσσερις τελευταίες σε έναν αγώνα με αντίπαλο ομάδα της Serie A. Υπήρξε μόνο ένας τελικός στη δεκαετία που δεν είχε ιταλική ομάδα.
Το 1990, το ιταλικό ποδόσφαιρο έκανε απίστευτα σπάνιο. Και οι τρεις συλλογικές διοργανώσεις κατακτήθηκαν ταυτόχρονα από ομάδα της Serie A. Η Μίλαν ξεπέρασε την Μπενφίκα στο Κύπελλο Πρωταθλητριών, η Σαμπντόρια νίκησε την Άντερλεχτ στο Κύπελλο Κυπελλούχων, ενώ η Γιουβέντους επικράτησε της Φιορεντίνα στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ. Είναι από μόνο του ένα απίστευτο επίτευγμα για το ιταλικό ποδόσφαιρο, που είναι απίθανο να επαναληφθεί στο εγγύς μέλλον.
Νέα χιλιετία, φθίνουσα επιτυχία
Η δεκαετία του 2000 είδε τη Μίλαν να γίνεται ένας από τους κορυφαίους συλλόγους στον κόσμο, φτάνοντας σε τρεις τελικούς Champions League (συμπεριλαμβανομένης της εξ ολοκλήρου ιταλικής αναμέτρησης με τη Γιουβέντους το 2003), κερδίζοντας δύο από αυτούς. Προσθέστε και τον τίτλο της Ίντερ τη σεζόν 2009-10 στην ίδια διοργάνωση.
Από το 2010-11 έως το 2020-21, μόνο η Γιουβέντους (δύο φορές, και τις δύο στο Champions League) και η Ίντερ (2019-20 Europa League) μπόρεσαν να φτάσουν σε τελικό συλλογικών διοργανώσεων, χάνοντας κάθε φορά από ισπανικό σύλλογο.
Αυτό δείχνει την οπισθοδρόμηση του ιταλικού ποδοσφαίρου στο ευρωπαϊκό μέτωπο αυτόν τον αιώνα. Έπεσε στην τέταρτη θέση στους συντελεστές της Εθνικής Ομοσπονδίας της UEFA ενόψει της νέας περιόδου και σίγουρα υπάρχουν πολλά που πρέπει να βελτιωθούν. Η νίκη της Ρόμα στον πρώτο τελικό του Europa Conference League θα πρέπει να λειτουργήσει ως σκαλοπάτι για άλλες ιταλικές ομάδες να προχωρήσουν στην Ευρώπη, έτσι ώστε η επιτυχία των «τζιαλορόσι» να μην είναι μια μεμονωμένη περίπτωση.