Ο Κάρλο Αντσελότι θέλει να γράψει ιστορία με την κατάκτηση τριών Τσάμπιονς Λιγκ ως προπονητής, όμως στη Λισσαβόνα θα βρει απέναντί του έναν παλιό «εφιάλτη» που περιλαμβάνει μία καταιγίδα στην Ούμπρια, ένα χαμένο πρωτάθλημα και τον Ντιέγκο Σιμεόνε!

Ο Κάρλο Αντσελότι θέλει να γράψει ιστορία με την κατάκτηση τριών Τσάμπιονς Λιγκ ως προπονητής, όμως στη Λισσαβόνα θα βρει απέναντί του έναν παλιό «εφιάλτη» που περιλαμβάνει μία καταιγίδα στην Ούμπρια, ένα χαμένο πρωτάθλημα και τον Ντιέγκο Σιμεόνε!

Γυρνάμε πίσω στη σεζόν 1999/2000  της ιταλικής Serie A, τότε που ο νυν τεχνικός της Ρεάλ ήταν στον πάγκο της Γιουβέντους. Εκείνο τον καιρό, ακόμα θεωρούνταν ανερχόμενος για κάποιους και λούζερ για κάποιους άλλους, με τη δεύτερη κατηγορία να συμπεριλαμβάνει την πλειοψηφία των οπαδών της ομάδας του! Ναι, υπήρχε και αυτή η εποχή για έναν άνθρωπο που αργότερα θα έπαιρνε πρωταθλήματα σε δύο-τρεις κορυφαίες ευρωπαϊκές χώρες και θα απειλούσε το ρεκόρ του θρυλικού Πέισλι. Αν δεν υπήρχε όμως εκείνη η σεζόν και ο Σιμεόνε, αν η Γιουβέντους είχε πάρει εκείνο το πρωτάθλημα, ίσως η πορεία του Αντσελότι να ήταν πολύ διαφορετική!

Όλα ξεκίνησαν ιδανικά για τη Γιουβέντους του Αντσελότι, του (συνεργάτη του σήμερα στη Ρεάλ) Ζιντάν, του Ντελ Πιέρο και του Κόντε. Η ομάδα πήγε «τρένο» στις πρώτες 26 αγωνιστικές, χάνοντας  μόνο ένα παιχνίδι. Ίντερ και Μίλαν δεν στάθηκαν ικανές να ακολουθήσουν και η Λάτσιο που είχε δείξει απειλητικές διαθέσεις, έχασε στις 19 Μαρτίου από τη Βερόνα, με τους «μπιανκονέρι» να  ξεφεύγουν εννέα βαθμούς από την ομάδα του Σβεν Γκόραν Έρικσον και του Αργεντινού μέσου Ντιέγκο Σιμεόνε. Το πρωτάθλημα θεωρούνταν με λίγα λόγια, τελειωμένη υπόθεση υπέρ της Γιούβε.

Η Πρωταπριλιά του Σιμεόνε
Μία εβδομάδα μετά όμως, δύο γκολ του Σεβτσένκο (με τον οποίον ο Αντσελότι θα γνώριζε δόξες αργότερα) καταδίκασαν τη Γιούβε σε ήττα 2-0 από τη Μίλαν. Την επόμενη αγωνιστική η ομάδα του Τορίνο υποδεχόταν τη Λάτσιο, έχοντας την ευκαιρία να ξεφύγει ξανά από τους φιλόδοξους Ρωμαίους. Έλα όμως που ο Σιμεόνε είχε διαφορετική γνώμη και με ένα δικό του γκολ έβαλε τους «λατσιάλι» για τα καλά στο παιχνίδι, χαρίζοντάς τους τη νίκη με 1-0 στο παλιό «Ντέλε Άλπι», Πρωταπριλιά του 2000!

Η Γιουβέντους έδειξε να διατηρεί αρχικά την ψυχραιμία της. Προχώρησε με τρεις σερί νίκες και αύξησε στο +5  το προβάδισμα από τη Λάτσιο, η οποία έμεινε στο 3-3 με τη Φιορεντίνα τέσσερις αγωνιστικές πριν από το τέλος. Ήταν και οι τελευταίοι βαθμοί που θα έχανε η ομάδα του Έρικσον, τελειώνοντας το πρωτάθλημα με τέσσερις σερί νίκες και τον Σιμεόνε να σκοράρει σε όλες!

Για τον Αντσελότι όμως, τα πράγματα έμελλε να εξελιχθούν διαφορετικά. Την 32η αγωνιστική, η Γιούβε χάνει στη Βερόνα και η Λάτσιο πλησιάζει στο -2. Την 33η, υποδέχεται την Πάρμα στο Τορίνο και ενώ προηγείται με 1-0, οι «τζιαλομπλού» κερδίζουν κόρνερ στις καθυστερήσεις. Ο Καναβάρο σκοράρει, αλλά ο διαιτητής Ντε Σάντις ακυρώνει το γκολ ανακαλύπτοντας επιθετικό φάουλ μέσα σε γενική κατακραυγή!

Η βροχή …έπαιξε μπάλα
Στην τελευταία αγωνιστική την ιστορική πια, Κυριακή 14 Μαιου 2000,  η Γιουβέντους φιλοξενούνταν στην Ούμπρια και το «Ρενάτο Κούρι» της αδιάφορης Περούτζια. Ο Αντσελότι γνώριζε πως έχοντας το πλεονέκτημα του +2, με νίκη θα έπαιρνε το πρώτο του πρωτάθλημα ως προπονητής ανεξαρτήτως του τι θα έκανε η Λάτσιο, η οποία υποδεχόταν την ίδια ώρα τη Ρετζίνα στο «Ολίμπικο». Σε περίπτωση ισοπαλίας της Γιούβε και νίκης της Λάτσιο, ο τίτλος θα κρινόταν σε μπαράζ. Με ήττα της Γιουβέντους, η Λάτσιο θα έραβε το «σκουντέτο» αν κέρδιζε τη Ρετζίνα.

Σε ένα ηλιόλουστο απόγευμα στη Ρώμη, οι πρωτευουσιάνοι με δύο πέναλτι από τους Σιμόνε Ιντσάγκι και Βερόν, μπήκαν στα αποδυτήρια για το ημίχρονο προηγούμενοι στο σκορ με 2-0. Οι «λατσιάλι» βγήκαν για το δεύτερο ημίχρονο και στο 59 λεπτό πέτυχαν το τελευταίο τους γκολ στη σεζόν, με σκόρερ (καλά μαντέψατε!) τον Ντιέγκο Σιμεόνε.

Στην Ούμπρια όμως, εξελισσόταν ένα τελείως διαφορετικό σενάριο. Αντίθετα με την ηλιόλουστη Ρώμη, εκεί τα σύννεφα μαζεύονταν απειλητικά. Κατά τη διάρκεια του πρώτου ημιχρόνου ξέσπασε μία ανεπανάληπτη καταιγίδα που γρήγορα μετέτρεψε το γήπεδο σε έναν τεράστιο βούρκο. Το πρώτο μέρος τελείωσε όπως-όπως, αλλά αντίθετα με το ποδοσφαιρικό ματς, οι ουρανοί δεν είχαν διάθεση ανάπαυλας. Για τα επόμενα ογδόντα λεπτά εξελίχθηκαν σκηνές ροκ, με τον έμπειρο διαιτητή Πιερλουίτζι Κολίνα να βρίσκεται αντιμέτωπος με μία αδιανόητη κατάσταση. Ένα ματς που δεν μπορούσε να το συνεχίσει λόγω καιρού (όπως ζητούσε επίμονα η Γιουβέντους), αλλά ούτε και να το διακόψει χωρίς οι τιφόζι της Λάτσιο να κάψουν τη Ρώμη!

«Αφού λέτε πως εγώ κανόνιζα τα πάντα, πείτε μου και πως κατάφερα να χάσω εκείνο το πρωτάθλημα μέσα σε πισίνα», θα πει αργότερα το περιβόητο αφεντικό της Γιούβε Λουτσιάνο Μότζι, στις καταθέσεις του όσον αφορά το σκάνδαλο Calciopoli. Δεν είχε υπολογίσει όμως πως μία μόλις εβδομάδα μετά το ακυρωμένο γκολ της Πάρμα από τον Ντε Σάντις, αν ο Κολίνα είχε αποφασίσει τη διακοπή του ματς στο «Ρενάτο Κούρι», δύσκολα θα μπορούσε να κυκλοφορήσει ξανά στη Ρώμη χωρίς να χρειαστεί μεταμφίεση! Την ίδια ώρα, ο έμπειρος διαιτητής είχε και την πίεση του Λουτσιάνο Γκαούτσι, του περιβόητου προέδρου της Περούτζια, ο οποίος έχοντας τις δουλειές του στη Ρώμη δεν ήθελε σε καμία περίπτωση να φανεί πως συναινεί στο αίτημα της Γιουβέντους.

«Καλοκαίρι με τουρνουά στην Κίνα»
Ο Κολίνα μαζί με τους δύο αρχηγούς, δοκίμασε αρκετές φορές τον αγωνιστικό χώρο, όμως παρ’ όλο που η μπάλα.έπλεε, αποφάσισε έπειτα από μία ώρα διακοπής να δώσει συνέχεια (και τέλος) στο παιχνίδι με οποιονδήποτε τρόπο. «Ήταν φανερό πως η μπάλα δεν γκέλαρε στο χορτάρι, αλλά εγώ έλεγα ”γκελάρει” και ζητούσα από τον Κολίνα να το συνεχίσει! Ο Γκαούτσι όλη την εβδομάδα μας απειλούσε πως αν χάναμε, αυτός ναι μεν θα χρειαζόταν να εξαφανιστεί για λίγο από τη Ρώμη, αλλά εμείς θα περνούσαμε όλο το καλοκαίρι μας σε τουρνουά στην Κίνα!», θα δηλώσει αργότερα ο αρχηγός της Περούτζια, Ολίβε.

Οι «μπιανκονέρι», που δεν ήταν έτσι κι αλλιώς στην καλύτερη κατάσταση, ήταν αναγκασμένοι τελικά να κερδίσουν σε αυτό τον βούρκο, με τη βροχή να επιμένει. Όχι μόνο δεν το έκαναν, αλλά δεν μπόρεσαν ούτε καν να σώσουν την ισοπαλία Στο 59ο λεπτό, την ώρα που το «Ολίμπικο» είχε στήσει αυτί στα ραδιοφωνάκια (δεν υπήρχαν ακόμα smartphones!), κάποιος Στέφανο Καλόρι με ένα σουτ έβαλε την Περούτζια μπροστά με 1-0. Το σκορ έμεινε μέχρι το τέλος και η Λάτσιο κατέκτησε την κορυφή εν μέσω ανεπανάληπτων σκηνών στο «Ολίμπικο»!

Ο Σιμεόνε τελείωσε τη σεζόν με 5 γκολ και την κούπα του πρωταθλητή ανά χείρας. Ο Αντσελότι, τερμάτισε δεύτερος και .καταβρεγμένος. Έναν χρόνο αργότερα, η Γιουβέντους θα του ανακοίνωνε την απόλυσή του στο ημίχρονο του τελευταίου αγώνα της σεζόν κόντρα στην Αταλάντα. Την ίδια ώρα, η πρωτοπόρος Ρόμα κέρδιζε την Πάρμα στο (πάλι ηλιόλουστο)  «Ολίμπικο», σιγουρεύοντας πως η Γιουβέντους του Αντσελότι θα έμενε για δεύτερη σερί χρονιά δεύτερη, πίσω από ομάδα της Ρώμης.

Βεβαίως, με την μετέπειτα πορεία του σε Μίλαν, Τσέλσι και Παρί Σεν Ζερμέν ο Αντσελότι απάντησε μια για πάντα σε όσους τον θεωρούσαν λούζερ, έστω και αν χρειάστηκε να ανεχτεί καπρίτσια αφεντικών όπως ο Μπερλουσκόνι, ο Αμπράμοβιτς και οι Άραβες του Παρισιού. Όμως ο Ιταλός τεχνικός τα έχει δει όλα στο ποδόσφαιρο. Έχοντας χάσει τίτλους σε .Περούτζια και Κωνσταντινούπολη, ξέρει πως σε κάποιες βραδιές τίποτα δεν μπορει να θεωρηθεί δεδομένο μέχρι το τελευταίο σφύριγμα.

Η μετεωρολογική πρόγνωση δεν προβλέπει βροχόπτωση στη Λισσαβόνα την ώρα του τελικού. Αν όμως πέσει καμιά ψιχάλα, ο Ντιέγκο Σιμεόνε μπορεί να χαμογελάσει πονηρά…