Του Ευγένη Δαδαλιάρα
Ο Παναγιώτης Βλαχοδήμος το είπε με τον ξεχωριστό δικό του τρόπο στη σελίδα κοινωνικής δικτύωσης που διατηρεί: «Ξάνθη, keep on rocking Europe!». Καλύτερη ευχή δεν θα μπορούσε να δώσει στην πρώην ομάδα του ο «Γερμανός», ο οποίος αν και πέρασε μόλις… ένα φεγγάρι (έναν αγωνιστικό χρόνο, δηλαδή) από τα Πηγάδια, φαίνεται ότι διατηρεί καλές αναμνήσεις από τους «κόκκινους», αλλά και συναισθηματικούς δεσμούς.
Από τη δική του πλευρά, ο Βασίλης Τοροσίδης το βροντοφώναξε επίσης μέσω της προσωπικής του σελίδας στο διαδίκτυο: «Περήφανος για την Ξάνθη μας!!! Επόμενη στάση Λιέγη… Πάμε ΑΟΞΑΡΑ!!!». Κι αυτός με τη σειρά του δεν ξέχασε τους (πολύ περισσότερους από τον Βλαχοδήμο) δεσμούς που έχει με τα Πηγάδια.
Στο αεροδρόμιο «Μέγας Αλέξανδρος» της Χρυσούπολης σήμερα (26/7) πρωί πρωί μετακινήθηκαν φίλοι της ομάδας από την Ξάνθη για να υποδεχτούν την αποστολή και να αποθεώσουν τους παίκτες, για το κατόρθωμά τους να δώσουν για πρώτη φορά στην ιστορία του συλλόγου ευρωπαϊκή πρόκριση -και μάλιστα παίζοντας δέκα εναντίον έντεκα από το τέλος του α’ ημιχρόνου μέχρι και το τέλος της παράτασης. Δεν έχει σημασία αν ήταν πέντε ή δεκαπέντε. Σημασία έχει ότι η ομάδα τους μαγνήτισε. Τους ανάγκασε να τρέξουν δίπλα της.
Όλα τα παραπάνω κάτι δείχνουν. Φανερώνουν ότι υπάρχει διάφορος κόσμος που αρχίζει να συσπειρώνεται γύρω από την ομάδα της Ξάνθης. Μια ομάδα που έχει στέρεες βάσεις σε όλα τα επίπεδα, όμως, για λόγους που δεν είναι του παρόντος, έχει χάσει το έρεισμά της στον κόσμο της πόλης, αλλά και της Θράκης γενικότερα, όπως και τη διεισδυτικότητά της κυρίως στη νεολαία της περιοχής. Λόγος, βεβαίως, γίνεται για τους νεαρούς οπαδούς, όχι για τους εκκολαπτόμενους παίκτες, οι οποίοι επιζητούν τρόπο να βρεθούν στα σωστά οργανωμένα Τμήματα Υποδομής του συλλόγου.
Ίσως, λοιπόν, το μεγαλύτερο κέρδος της Ξάνθης από την επική -όπως εξελίχθηκαν τα πράγματα- πρόκριση κόντρα στη Λίνφιλντ είναι αυτό ακριβώς: ότι, επιτέλους, αποκτάει ξανά ο κόσμος της περιοχής κίνητρο να αγαπήσει πάλι τους «κόκκινους» και να γεμίσει το γήπεδο, κάτι που αποτελεί και τον μεγάλο καημό των διοικούντων.
Τώρα, βεβαίως, είναι το δύσκολο κομμάτι της δουλειάς. Καλά τον φέρνεις τον κόσμο κοντά, όμως, πώς τον κρατάς; Η πρόκριση κόντρα στη Σταντάρ Λιέγης δεν είναι πανάκεια, γιατί μπορεί και να μην έρθει. Η βέλγικη ομάδα δεν είναι Λίνφιλντ. Και ειδικό βάρος διαθέτει στο ευρωπαϊκό ποδοσφαιρικό στερέωμα, αλλά και άλλου είδους παραστάσεις ως σύλλογος. Το ζητούμενο σε αυτά τα ματς για τους φίλους της Ξάνθης δεν είναι οπωσδήποτε να δούνε την ομάδα τους να προκρίνεται, αλλά να τη δούνε να παλεύει. Να παίζει με νοοτροπία ομάδας που δεν έχει να φοβηθεί σε κάτι τον αντίπαλό της, παρά μόνο θέλει να τον κοντράρει στα ίσα. Κι αν είναι να πέσει, να πέσει με ψηλά το κεφάλι. Μόνο έτσι ο κόσμος θα μείνει ζεστός. Κι αυτό ακριβώς είναι το μεγάλο στοίχημα.
Δεν γνωρίζω αν ο μεγαλομέτοχος της ομάδας, Χρήστος Πανόπουλος, είχε αυτό κατά νου, όταν μαζί με τα συγχαρητήριά του μετά την πρόκριση επί της Λίνφιλντ τόνιζε στη δήλωσή του ότι «θα πρέπει ΟΛΟΙ ΜΑΣ να διδαχτούμε από αυτά τα δύο παιχνίδια», βάζοντας και τον εαυτό του μέσα στους «όλους». Σίγουρα, όμως, θέλει μια ομάδα με νοοτροπία νικητή, που θα έλκει τον κόσμο. Τώρα, επομένως, είναι η μεγάλη ευκαιρία για όλους στην Ξάνθη. Κι αυτή την ευκαιρία πρέπει να την αρπάξουν από τα μαλλιά!