Η εκπομπή Legend Stories του Novasprts ήταν αφιερωμένη στη ζωή και στην καριέρα του Υβ Τριαντάφυλλου. Ο παλαίμαχος άσος του Ολυμπιακού μίλησε για τα πρώτα του ποδοσφαιρικά βήματα στη Γαλλία και αποκαλύπτει πως ήρθε στη χώρα μας και στους “ερυθρολεύκους”.
Αναλυτικά ο Υβ Τριαντάφυλλος μίλησε:
Για την καταγωγή του:
“Ο πατέρας μου γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη. Πήγε στη Γαλλία, όπου γνώρισε τη γυναίκα του. Κι έτσι κι εγώ κατάγομαι από τη Γαλλία.”
Για το όνομα του:
“Είναι δύσκολο για έναν Γάλλο να πει “Κωνσταντίνος Τριαντάφυλλος” Ήταν η εποχή “Ten Ten”, η μητέρα μου ήταν η Madame Ten Ten, όλοι ήμασταν η οικογένεια Ten Ten.”
Για την πρώτη επαφή με την μπάλα:
“Μόνο μπάλα έβλεπα. Σταμάτησα το σχολείο και πήγα στο Σεντ Ετιέν κι εκεί άρχισα το ποδόσφαιρο”
Πως ξεκίνησε:
“Έπαιξα πρώτα στο χωριό μου όπως πολλά παιδιά. Ήταν μια ομάδα, που εκείνη την εποχή στη Γαλλία όλοι έπαιζαν μπάλα στα χωριά. Κι εγώ έτσι ξεκίνησα το ποδόσφαιρο.”
Επιστροφή στις ρίζες:
“Ήμουν στα 16 μου στο Σεντ Ετιέν, μπήκα στην Εθνική junior και πήγα στην Κωνσταντινούπολη στο πρώτο διεθνές τουρνουά junior. Εκεί συμμετείχα για πρώτη φορά σε τουρνουά στην πόλη που γεννήθηκε ο πατέρας μου. Κι ήθελαν να με κρατήσουν να παίξω στη Φενέρμπαχτσε αλλά εγώ γύρισα πίσω, ήμουν μικρός”
Για την καριέρα του:
“Πήγα στο Μεξικό το 1968, έπαιξα εκεί αλλά όχι τόσο καλά γιατί είχα πρόβλημα και δεν έπαιξα πολύ στο Μεξικό.
Εκείνη η εποχή στη Γαλλία ήταν πολύ σκληρή η δεύτερη κατηγορία αλλά είχαμε μια νεανική ομάδα και παίξαμε καλά. Εγώ έβαλα 20 γκολ κι ήμουν πρώτος σκόρερ.”
Πως ήρθε στην Ελλάδα:
“Ήταν ένας δημοσιογράφος εκείνη την εποχή, ο Ξενοφών Μέξης και μιλούσε με έναν συνάδελφό του στη Γαλλία κι έτσι μου είπαν θέλεις να έρθεις στην Ελλάδα; Εκείνη την εποχή βέβαια δεν μπορούσες να παίξεις στην Ελλάδα αν δεν ήσουν Έλληνας, έπρεπε λοιπόν να κατάγεσαι από οικογένεια με ελληνικές ρίζες κι έτσι ήρθα εδώ, χωρίς να το σκεφτώ πολύ. Ήθελα να έρθω και ήρθα.
Για τον Γουλανδρή:
“Τον γνώρισα όταν ήρθα εδώ, ήταν ο πρόεδρος της ομάδας, αυτός ήθελε να έρθω εδώ. Ήταν ένας πολύ καλός πρόεδρος και αγαπούσε πολύ τον Ολυμπιακό για αυτό και κατάφερε να δημιουργήσει μια μεγάλη ομάδα.”
Για την αγάπη κόσμου:
“Δεν έχω καταλάβει γιατί εγώ και όχι κάποιος άλλος να έχει τόση αγάπη από τον κόσμο.
Στο πρώτο παιχνίδι, που έκανα με την Στόουκ Σίτι, έβαλα το πρώτο μου γκολ, κερδίζαμε με 1-0 κι ίσως αυτό να προκάλεσε την αγάπη του κόσμου, δεν ξέρω…
Ήμουν ο ξένος. Στη Γαλλία ήμουν ο Έλληνας και στην Ελλάδα ο Γάλλος. Ημουν καλά. Δεν ήμουν τόσο κακό παιδί ώστε να μην με σέβονται τα παιδιά.”
Για τα μαλλιά:
“Δεν γίνεται να κόψω τα μαλλιά γιατί μετά ο κόσμος δεν θα με γνωρίζει.”
Για τον Πετρόπουλο:
“Με τον Πετρόπουλο πήγε πολύ καλά η συνεργασία μας. Το κλίμα μεταξύ μας ήταν πολύ καλό. Με άφηνε να κάνω ότι ήθελα μέσα στην περιοχή. Ενας καλός προπονητής για μένα πρέπει να είναι ψυχολόγος. Αν σου μιλάνε καλά, τα άλλα έρχονται από μόνα τους.”
Για το νταμπλ:
“Όταν κάνεις το νταμπλ το θυμάσαι για πάντα γιατί δεν είναι εύκολο να το ξανακάνεις. Μια ομάδα δεν ήταν εύκολο να το κάνει πολλές φορές. Ημασταν μία οικογένεια, δεν αλλάξαμε ποτέ τη φιλοσοφία μας. Ημουν πάντα ήσυχο παιδί, δεν έβγαινα πολύ, μόνο όταν κερδίζαμε κάποια παιχνίδια.”
Για τον Σταυρίδη:
“Αυτός ήταν τρελός Ολυμπιακός. Μια φορά πήγα στον θέατρο να τον δω και ανέβηκα στη σκηνή και μιλούσαμε κι ήταν πολύ ευχαριστημένος που πήγα κοντά του.”
Για τη νίκη επί της Κάλιαρι:
“Ήταν η πρώτη φορά, που κερδίσαμε στην Ευρώπη μια καλή ομάδα. Είναι μια καλή ανάμνηση.”
Για τους πανηγυρισμούς:
“Τώρα κάνουν πολλή φασαρία. Εγώ ήμουν απλώς. Βάζεις γκολ, εντάξει, αλλά δεν παίζεις μόνος, παίζουν 11.”
Για τον αγώνα με Φωστήρα, 11-0:
“Κερδίσαμε 11-0. Είχαμε χάσει το πρώτο παιχνίδι στην έδρα του Φωστήρα με 1-0 κι εκεί μας έκαναν κακά πράγματα. Η απάντησή μας σε αυτά ήταν τα 11 γκολ εδώ. Αυτή είναι η καλύτερη απάντηση. Νομίζω ότι έβαλα τέσσερα γκολ.”
Για τον καλύτερο συμπαίκτη που είχε:
“Ήταν ο Δελληκάρης με το αριστερό πόδι. Ηταν δυνατός παίκτης και τεχνίτης. Όλα τα παιδιά όμως ήταν καλά, όπως ο Γιούτσος. Είχαμε εξαιρετική συνεργασία για αυτό και ήμασταν καλή ομάδα, ήμασταν οικογένεια”
Για τον καλύτερο αντίπαλο:
“Ήταν καλός παίκτης ο Δομάζος. Δεν μπορείς να πεις ότι επειδή ήταν από άλλη ομάδα, ότι επειδή ήταν από τον Παναθηναϊκό, δεν ήταν καλός. ήταν πολύ καλός παίκτης για αυτό και όταν κερδίζαμε ήμασταν πολύ ευχαριστημένοι γιατί παίζαμε αντίπαλοι με καλούς παίκτες.”
Για το φιλικό με τον Άγιαξ:
” Δεν το θυμάμαι αυτό. Δεν θυμάμαι ότι έχασα δύο πέναλτι (γελώντας). Δεν τον έβλεπα καλά, αλλά φαινόταν από τα μάτια τους πως έβλεπαν το παιχνίδι.”
Για τα ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό:
“Έπρεπε οπωσδήποτε να κερδίζουμε γιατί δεν θα μας άφηναν να φύγουμε από το γήπεδο. Μια φορά βγήκα έξω επειδή χτύπησα, δεν θυμάμαι ποιον, και ο διαιτητής μου έδειξε κόκκινη κάρτα και για αυτό η ανάμνησή μου δεν είναι καλή.”
Για τον χαμένο τελικό Κυπέλλου με τον ΠΑΟΚ:
“Νομίζαμε ότι κανείς δεν μπορούσε να μας κερδίσει και για αυτό χάσαμε από τον ΠΑΟΚ.”
Για την επιστροφή στη Γαλλία:
“Είχα πρόβλημα με τον αδερφό μου κι έπρεπε να είμαι κοντά του για να τον βοηθήσω. Είχε ατύχημα με αυτοκίνητο. Αν μπορούσα θα έμενα στην Ελλάδα και στον Ολυμπιακό.”
Για το ματς με τη φανέλα της Σεντ Ετιεν:
“Παίξαμε στην Ευρώπη, πέτυχα δύο γκολ σε ένα ματς που χάσαμε με 4-1 στη Γιουγκοσλαβία και τελικά κερδίσαμε με 5-1 στο Σεντ Ετιέν κι εγώ έβαλα το τέταρτο και το πέμπτο γκολ.”
Για την Καλλιθέα:
“Πήγα στην Καλλιθέα για να δω πως είναι η δεύτερη κατηγορία κι έπαιξα ενάμιση χρόνο. Ηταν πολύ ωραία.”
Για τον Ολυμπιακό:
“Όταν έχεις γνωρίσει τον Ολυμπιακό δεν μπορείς να παίξεις αλλού.”