Φεύγοντας από τη ζωή, στις 13 του περασμένου Απρίλη, ο Στέφανος Γιώρης, άφησε παρακαταθήκη στον Αρη, τα παιδιά του. Τον Γιάννη και τον Αλέξανδρο. Και οι δύο υλοποιώντας την επιθυμία του πατέρα τους, δεν αφήνουν με τίποτα την ομάδα, ξέροντας πως με αυτό τον τρόπο, κάνουν τον αγαπημένο Στέφανο του Αρη να χαίρεται, έστω και από εκεί ψηλά!
Ο 20χρονος Αλέξανδρος Γιώρης, μίλησε στο novasports.gr, σε μια άκρως συγκινητική συνέντευξη την οποία αξίζει να διαβάσετε:
-Αλέξανδρε, ποιες είναι οι εντυπώσεις σου από τη μέχρι στιγμής προετοιμασία του Αρη, εδώ στο Πράτο;
« Σίγουρα είναι μια εμπειρία την οποία πολλά παιδιά στην ηλικία μου θα ήθελαν να τη ζήσουν. Εγώ ευχαριστώ τους ανθρώπους που με βοήθησαν για να φτάσω μέχρι εδώ και αυτό που έχω να κάνω είναι να δώσω τον καλύτερό μου εαυτό, ώστε να ενσωματωθώ με την ομάδα και να δώσω ότι παραπάνω μπορώ».
-Πρωτόγνωρες οι συνθήκες για ένα νέο παιδί, όπως εσύ;
« Είχα ζήσει και πέρυσι την προετοιμασία στο Καρπενήσι, στο πρώτο στάδιο. Φέτος με τον νέο προπονητή και τις συνθήκες που υπάρχουν στο ελληνικό ποδόσφαιρο, θα δώσουμε τον καλύτερό μας εαυτό, ώστε να πάρουμε κάτι παραπάνω σαν παίκτες, αλλά και να προσφέρουμε στην ομάδα».
-Ο Μάκης Κατσαβάκης είναι ο ιδανικός άνθρωπος για να χτίσει μια ομάδα με νέους παίκτες;
«Εμείς πιστεύουμε στον προπονητή, πιστεύουμε στην ομάδα, πιστεύουμε στους εαυτούς μας και θέλουμε να αρπάξουμε την ευκαιρία που θα μας δώσει ο κ. Κατσαβάκης, ώστε να δικαιώσουμε την προσπάθειά του».
-Ο κόσμος όλα αυτά τα χρόνια φώναζε: «δώστε ευκαιρίες στα νέα παιδιά». Η ευκαιρία αυτή φέτος σας δίνεται…
«Ναι, φέτος είναι η ευκαιρία για όλους τους μικρούς. Θα παλέψουμε, λοιπόν, για να δικαιώσουμε τον κόσμο που, όπως είπες, φώναζε για εμάς!».
-Το άγχος της απόδειξης, σας βαραίνει;
«Σίγουρα βαραίνει, αλλά όπως είπα και πριν, έχουμε τη στήριξη των συμπαικτών και των προπονητών μας. Μαθαίνουμε από τα λάθη μας, εδώ στη προετοιμασία και πιστεύω όλα να πάνε καλά»
-Εσύ έχεις το επιπλέον «βάρος», να παίξεις και για τον πατέρα σου…
«Στόχος δικός μου είναι να παίξω μπάλα πρώτα για τον πατέρα μου και μετά για μένα! Το ήθελε πάρα πολύ να με δει επαγγελματία, δυστυχώς δεν είναι μαζί μας, αλλά εγώ κάθε φορά που αγωνίζομαι, ακόμα και στις προπονήσεις, αφιερώνω τις επιδόσεις μου σε εκείνον…».
-Το έχεις ξεπεράσει; Ο καιρός από τότε που έφυγε, δεν είναι πολύς…
«Εγώ κοιτάω μπροστά, όπως και η οικογένειά μου, όπως και όλοι οι άνθρωποι που τον ξέρανε, όπως και εσείς. Κρατάω τις συμβουλές του, σκύβω το κεφάλι, δουλεύω και προχωρώ»
-Εστω και από εκεί ψηλά, νιώθεις ότι τον δικαιώνεις;
«Εγώ πιστεύω και θα πιστεύω για πάντα πως είναι μαζί μας. Πως δεν έχει φύγει. Ακόμη τον βλέπω τον ακούω και προσπαθώ να δίνω τον καλύτερό μου εαυτό, ώστε να τον κάνω περήφανο».
-Από τους 26 παίκτες, οι 20 είστε μικροί. Θα αντέξετε όλοι;
« Ολοι θ΄ αντέξουμε! Το έχουμε δείξει και στο παρελθόν και με την Κ20 και με την Κ17 και αφού είμαστε στον Αρη, οφείλουμε ν΄ αντέξουμε».
-Θα είναι ένα πρωτάθλημα νεαρών παικτών αυτό που έρχεται;
«Εντάξει, υπάρχουν κάποιες ομάδες που ξεχωρίζουν, έχοντας μεγάλο μπάτζετ, όπως για παράδειγμα ο Ολυμπιακός. Εμείς ανήκουμε στην κατηγορία που θα παλέψει με τους μικρούς σε ηλικία παίκτες. Θα είναι, λοιπόν, ένα… νεαρό πρωτάθλημα, με σημαντικές κόντρες στα περισσότερα παιχνίδια»
-Η θέση που θα σε βλέπει ο κόσμος μέσα στο γήπεδο;
«Εγώ αγωνίζομαι ως αμυντικό χαφ. Κάνω και θα κάνω το καλύτερο δυνατό για την ομάδα»
-Από τα περυσινά αμυντικά χαφ, κάποιον που ξεχώριζες;
«Από μικρό παιδί που είμαι Αρειανός, 12 χρόνια στην ομάδα, από 8 χρονών, με τον Νάτσο Γκαρσία μεγάλωσα! Βέβαια, τώρα κοιτάω τον εαυτό μου, αλλά αυτός ήταν ο ποδοσφαιριστής του Αρη που με συγκινούσε περισσότερο».
-Εδώ στην Ιταλία, δεν είσαι μόνος. Εχεις και τον αδερφό σου μαζί, τον Γιάννη, ο οποίος προσφέρει από άλλο πόστο στην ομάδα.
«Ναι και ο αδερφός μου είναι στην ομάδα πολλά χρόνια. Και σαν παίκτης και τώρα σαν γυμναστής. Είναι πολύ καλός στη δουλειά του, όχι επειδή είναι αδερφός μου, αλλά σαν προπονητή κρίνοντάς τον. Αλλωστε συνέχεια ΄κόοουτς΄ τον φωνάζω! Μας βοηθάει πολύ».