Ο Ερνέστο Βαλβέρδε πήρε το αεροπλάνο απ’ το Μπιλμπάο και το απόγευμα της Τρίτης έφθασε στην Αθήνα για να εγκαινιάσει την Τετάρτη το βράδυ την έκθεση φωτογραφιών του στο Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης, Ιλεάνα Τούντα. Η έκθεση Medio Tempo, περιλαμβάνει φωτογραφίες του Ισπανού προπονητή από διαφορετικούς τόπους και χρόνους, μεταξύ των οποίων και η ζωή του στην Ελλάδα και η εμπειρία του από όσα τελικά συναποτελούν αυτό που ο ίδιος αποκαλεί “το ατελείωτο παιχνίδι”.
Παραμονή των εγκαινίων, ο Ερνέστο Βαλβέρδε μίλησε στο novasports και τον Νίκο Γαβαλά για όλα όσα θα δουν οι επισκέπτες της έκθεσής του.
Περιμέναμε να εκδώσετε βιβλίο με τις φωτογραφίες σας, αλλά τελικά κάνετε έκθεση. Πως καταλήξετε σ’ αυτήν την απόφαση;
«Η αλήθεια είναι πως στην Ισπανία έχω εκδώσει ένα βιβλίο με τις φωτογραφίες μου, αλλά εδώ πέρα δεν έχω προλάβει».
Τι να περιμένουν να δουν όσοι έρθουν στην έκθεση;
«Δεν είναι οι πιο αξιαγάπητες φωτογραφίες. Είναι λίγο περίεργες. Η αλήθεια πως θα εκπλαγεί κάποιος απ’ τα θέματα που θα δει. Ήταν λίγο περίεργο που έχω μπει στον κόσμο της φωτογραφίας. Είναι κάτι ξένο για έμενα. Απ’ την άλλη, ασχολούμαι πάρα πολλά χρόνια με τη φωτογραφία και πάντα ήθελα να ασχοληθώ μ’ αυτό. Έγινα προπονητής, αλλά ασχολούμαι και με τη φωτογραφία».
Η αγαπημένη σας φωτογραφία;
«Δεν ξέρω. Είναι πολλές. Δεν μπορώ να διαλέξω μία, γιατί κάθε μία είναι ένα μυστήριο για εμένα».
Βλέπουμε εικόνες και πίσω απ’ τις πόρτες του Ρέντη. Πως καταλήξατε σε αυτές που βλέπουμε στην έκθεση;
«Είναι φωτογραφίες που έχουν να κάνουν με διάφορα κομμάτια της ζωής μου. Υπάρχουν φωτογραφίες απ’ την προσωπική μου ζωή, απ’ τα μέρη που έχω επισκεφθεί. Το Ρέντη ήταν ένα μέρος στο οποίο βρισκόμουν κάθε ημέρα. Οι ποδοσφαιριστές ήταν μέρος της ζωής μου. Οπότε έχω διαλέξει και κάποιες με αυτούς».
Ανάμεσα σε άλλους, βλέπουμε τον Ραφίκ Τζιμπούρ, τον Αβραάμ. Ποιος έχει φωτογένεια;
«Η αλήθεια είναι πως δεν διάλεγα τους ποδοσφαιριστές ανάλογα με το αν έχουν φωτογένεια. Υπάρχει και ο Μοδέστο. Ο σκοπός μου δεν ήταν να κάνω ένα ωραίο πορτραίτο του ποδοσφαιριστή. Ήταν κάτι πιο αυθόρμητο. Το Αβραάμ τον έβγαλα βγαίνοντας απ’ την πισίνα στο Ρέντη, μόνο και μόνο γιατί μου άρεσε ο φωτισμός εκείνη τη στιγμή. Είπα, εδώ έχει ωραίο φως. Τον Ραφίκ ήθελα να τον βγάλω μία φωτογραφία γιατί έλεγε πως έχει φάτσα κακού ανθρώπου. Οπότε ήθελα να του βγάλω μία φωτογραφία. Τελικά δεν ξέρω αν η φωτογραφία ανταποκρίνεται στην προσωπικότητα του Ραφίκ, γιατί είναι πολύ πιο συμπαθητικός απ’ ότι έχει βγει εδώ»
Και υπάρχει στην έκθεση ειδική ενότητα για το ντέρμπι που δεν τελείωσε ποτέ.
«Πάντα έβγαζα φωτογραφίες μετά απ’ τα παιχνίδια, στα γήπεδα. Όμως, οι φωτογραφίες του ντέρμπι που δεν τελείωσε έχουν μία ιδιαίτερη σημασία γι’ αυτό που συνέβη»
Ποια φωτογραφία θα θέλατε να είχατε τραβήξει ως προπονητής του Ολυμπιακού και σας λείπει απ’ τη συλλογή σας;
«Σίγουρα θα υπάρχουν κάποιες στιγμές που δεν έχω αποθανατίσει. Θα συνεχίσω να βγάζω φωτογραφίες. Ο λόγος που έχω κάνει την έκθεση λίγο μακριά απ’ τον Πειραιά, είναι γιατί ήθελα να διαχωρίσω το γεγονός πως είμαι τόσο πολύ συνδεδεμένος με το σύλλογο του Ολυμπιακού. Ναι ήμουν προπονητής του Ολυμπιακού και υπάρχουν πολλές φωτογραφίες από αγώνες του. Όμως, πιο πολύ ήθελα να πλησιάσω τους Έλληνες, γενικώς. Και να δείξω πως είναι κάτι απ’ την προσωπική μου ζωή και απ’ την προσωπικότητά μου, το οποίο δεν είναι μόνο συνδεδεμένο με τον Ολυμπιακό».
Θα πρέπει να σημειωθεί πως ο Ερνέστο Βαλβέρδε φωτογραφίζει συνεχώς από τα χρόνια της εφηβείας του. Για την ακρίβεια ξεκινά την ποδοσφαιρική και περνά στην προπονητική του καριέρα, κρατώντας πάντα μια φωτογραφική μηχανή. Σπουδάζει στο IEFC (Institut d’Estudis Fotografics deCatalunya) στην Βαρκελώνη, ενώ παίζει στην Espanyol και την Barcelona στην δεκαετία του ’80 και δημοσιεύει πορτφόλιο με φωτογραφίες συμπαικτών του στην κυριακάτικηEl Pais και την El Periodico de Catalunya.
Πρόσφατα, μετά από παραγγελία της El Pais με αφορμή το Παγκόσμιο Κύπελλο 2010, δημοσίευσε σειρά φωτογραφιών με θέμα το ποδόσφαιρο στο δρόμο, ενώ αυτές τις μέρες εκδίδεται το βιβλίο του “MedioTiempo”στην Ισπανία. Μέχρι σήμερα δεν έχει επιχειρήσει ποτέ να εκθέσει τις φωτογραφίες του στο κοινό κι αποφασίζει να το κάνει πραγματικότητα στην Ελλάδα, αποχαιρετώντας με αυτό τον ιδιαίτερο τρόπο τη χώρα όπου έζησε μοναδικές επαγγελματικές στιγμές.
Μέρος των εσόδων από τις φωτογραφίες θα διατεθεί για την ενίσχυση και στήριξη ευπαθών κοινωνικών ομάδων της Ελλάδας.
