Άγνοια για το μέλλον του στην ΑΕΚ δήλωσε ο Άρναρ Γκρέταρσον. Ο Ισλανδός τεχνικός διευθυντής της Ένωσης τόνισε πως περιμένει τις εξελίξεις και συμπλήρωσε πως θα πρέπει να γίνει μεγάλη προσπάθεια, ώστε να μπορέσουν οι «κιτρινόμαυροι» να λύσουν τα προβλήματά τους. Ο Γκρέταρσον μίλησε στον ραδιοφωνικό σταθμό «ΕΡΑ ΣΠΟΡ». Αναλυτικά δήλωσε:
Για το αν οι τελευταίες εξελίξεις επηρεάζουν και τη δική του παρουσία στην ΑΕΚ: «Δεν ξέρω ακόμη τι θα γίνει. Όλα είναι στον αέρα, έχω συμβόλαιο μέχρι τέλος Ιουνίου, αλλά η ΑΕΚ έχει μεγάλο πρόβλημα. Δεν είναι το πρώτο της πρόβλημα ποιος θα είναι πρόεδρος, ποιος θα είναι προπονητής και ποιος τεχνικός διευθυντής. Είναι πρώτα τι θα γίνει με την ομάδα. Πρώτα πρέπει να φτιάξουμε τα προβλήματα και μετά να δούμε τα υπόλοιπα. Αυτή είναι η πρώτη προτεραιότητα. Να σώσουμε την ομάδα.Πρέπει να βρούμε πολλά λεφτά, μέχρι τις 7 Ιουλίου για το άρθρο 44 και ελπίζω και ξέρω ότι η διοίκηση και ο πρόεδρος προσπαθούν κάθε μέρα να βρουν τα λεφτά, ενώ κι εμείς ψάχνουμε να πουλήσουμε κάποιους παίκτες για τον ίδιο λόγο. Όλα τα άλλα, για παίκτες, προπονητή κλπ, θα τα βρούμε στη συνέχεια».
Για το αν η δουλειά του θα είναι πιο δύσκολη σε περίπτωση που δεν αλλάξει κάτι: «Ασφαλώς. Δεν θέλω να σκέφτομαι ότι η ΑΕΚ μπορεί να πάει στην τέταρτη Εθνική. Σε καμία περίπτωση. Αλλά είναι μια πιθανότητα και αυτή! Ελπίζω να μην γίνει και να μείνουμε εδώ που είμαστε και αν δουλέψουμε κάτω από αυτές τις συνθήκες με μικρούς παίκτες δεν έχω κανένα πρόβλημα στο να παραμείνω. Επειδή είμαι σίγουρος ότι ακόμη και με μικρούς, αν έχουμε πλάνο, θα έχουμε μια καλή και ανταγωνιστική ομάδα σε δύο χρόνια».
Για το υλικό που υπάρχει στις Ακαδημίες: «Πιστεύω ότι στην Ελλάδα υπάρχει πολύ ταλέντο. Το μόνο πρόβλημα στα προηγούμενα 10-20 χρόνια είναι ότι δεν βλέπαμε πολλούς μικρούς παίκτες να παίζουν στην Σούπερ Λίγκα. Κι αυτό δεν είναι καλό για το ελληνικό ποδόσφαιρο. Ελπίζω ότι και λόγω της κρίσης αυτό θα αλλάξει. Και θα δούμε πιο πολλούς νέους παίκτες στις ομάδες, που θα κάνει καλύτερο και το πρωτάθλημα και την Εθνική ομάδα, αλλά και το ελληνικό ποδόσφαιρο. Αυτό θα είναι καλό, αλλά όχι άμεσα».
Για το αν έχει πρόβλημα να μείνει: «Από τότε που ήρθα, εδώ και περίπου δύο χρόνια, η ΑΕΚ ήταν μεγάλο σχολείο για μένα. Δεν είχα εμπειρία τεχνικού διευθυντή, αλλά πλέον μετά από περίπου δύο σεζόν, έχω αποκτήσει εμπειρία και παραστάσεις και αν γυρνούσα το χρόνο πίσω θα έκανα το ίδιο. Θα ερχόμουν πάλι, γιατί για μένα ήταν μεγάλη ευκαιρία να είμαι σε αυτό το πόστο σε μια μεγάλη ομάδα στην Ελλάδα και βλέπω μέλλον, ακόμη και με λίγα λεφτά. Πρέπει να βρούμε περίπου δέκα εκατομμύρια συν τους φόρους, αλλά ακόμη κι έτσι εγώ βλέπω μέλλον».
Για το αν αυτά τα δύο χρόνια μπορούσε να γίνει κάτι διαφορετικό: «Βέβαια. Αν κοιτάξεις πίσω, πάντα μπορείς να πεις έπρεπε να κάνω αυτό κι όχι εκείνο. Είναι εύκολο να είσαι σοφός, μετά. Έχουμε κάνει λάθη ακόμη και σε αυτά τα δύο χρόνια που είμαι εγώ. Όμως δεν μπορείς να πας πίσω. Πρέπει να μάθεις από τα λάθη σου, να μην τα επαναλάβεις κι εγώ είμαι τέτοιος άνθρωπος που μαθαίνω από τα λάθη μου και προχωράω. Ακόμη και υπό αυτές τις δύσκολες συνθήκες, βλέπω τεράστιες ευκαιρίες. Αν βρούμε λύση με τα χρήματα, ακόμη και με πολύ χαμηλό μπάτζετ, μπορούμε να κάνουμε την ΑΕΚ ένα πολύ καλό κλαμπ. Έχω την εμπειρία από την παλιά μου ομάδα το 2009 με την μεγάλη κρίση στην Ισλανδία. Είχαμε οχτώ ξένους στην προηγούμενη ομάδα μου την Μπρέινταμπλικ, που έπρεπε να φύγουν, επειδή ο πρόεδρος τους είπε ότι δεν είχε χρήματα να τους πληρώσει. Και μείναμε μόνο με μικρούς. Είχαμε ίσως την καλύτερη Ακαδημία στη χώρα. Δεν είχαμε πάρει κανέναν τίτλο. Αποφασίσαμε λοιπόν να παίξουμε μόνο με μικρούς. Έτσι το 2009 μόνο με νεαρούς παίκτες κι εμένα που αισθανόμουν σαν «παππούς» τους, η ομάδα πήρε τον πρώτο της τίτλο και την αμέσως επόμενη χρονιά μόλις ήρθα στην ΑΕΚ, πήρε και το πρωτάθλημα».
Για τις διαφορές του Ισλανδικού από το Ελληνικό πρωτάθλημα: «Εννοείται ότι το ελληνικό πρωτάθλημα είναι πολύ καλύτερο από το Ισλανδικό. Αλλά αυτό είναι μόνο ένα παράδειγμα. Στην Σουηδία, νομίζω η Μάλμε, έκανε το ίδιο πριν μερικά χρόνια. Είπε ο πρόεδρος λοιπόν στους οπαδούς ότι θα στηριχθεί μόνο σε νέους παίκτες και ότι δεν μπορεί να αγοράσει άλλους, πιο ακριβούς. Κι αν η ομάδα πέσει, έπεσε. Δύο χρόνια μετά πήραν το πρωτάθλημα της Σουηδίας! Εδώ καταλαβαίνω ότι υπάρχει τρέλα με τις ομάδες από τον κόσμο και αυτό κάνει πολύ παθιασμένο και όμορφο το ποδόσφαιρο. Δεν μπορούν οι οπαδοί της ΑΕΚ να δουν την ομάδα τους να χάνει από τον Παναθηναϊκό και τον Ολυμπιακό. Δεν έχουν υπομονή, το οποίο όμως σημαίνει ότι δεν μπορούμε να έχουμε και πλάνο. Κι αυτό είναι ένα μεγάλο πρόβλημα που έχουμε εδώ στην Ελλάδα».
Για το αν ο κόσμος μπορεί να κάνει υπομονή: «Το ελπίζω. Γιατί έτσι όπως τα βλέπω τα πράγματα, ελπίζω η ομάδα με τις προσπάθειες αυτής της διοίκησης να μην πέσει κατηγορίες και να μείνει στην Σούπερ Λίγκα. Είναι διαφορετικό να παίζεις στην πρώτη κατηγορία, από ότι στην δεύτερη, τρίτη, τέταρτη. Δεν μπορώ να σκεφτώ την ΑΕΚ να μην παίζει στη Σούπερ Λίγκα. Παρά το γεγονός ότι περιμέναμε ότι θα χάσουμε την Ευρώπη, ήταν ένα πολύ μεγάλο σοκ. Τουλάχιστον μείναμε στη Σούπερ Λίγκα. Τώρα, αν αποφύγουμε τα οικονομικά προβλήματα θα κάνουμε υπομονή, λέγοντας στον κόσμο ότι θα χτίσουμε ομάδα. Παρά το ότι θα είναι πολύ χαμηλότερο το μπάτζετ από Παναθηναϊκό και Ολυμπιακό, μπορούμε να χτίσουμε μια ανταγωνιστική ομάδα. Όταν χαμηλώνεις το μπάτζετ πρέπει να έχεις πολύ καλύτερο σκάουτινγκ. Και να βρίσκεις παίκτες πριν αυτοί γίνουν μεγάλοι κι αρχίσουν να φαίνονται. Είναι εύκολο όταν έχεις χρήματα να αγοράζεις τον καλύτερο ποδοσφαιριστή που νομίζεις. Αλλά όταν πρέπει να βρεις μικρούς παίκτες, πρέπει να έχεις το καλύτερο σκάουτινγκ στην Ελλάδα. Γιατί αυτό είναι η ΑΕΚ, είναι ελληνική ομάδα και πρέπει να έχει καλούς και μικρούς Έλληνες παίκτες».
Για το αν είναι ικανοποιημένος από το σκάουτινγκ: «Όταν ήρθα, δεν είχαμε σύστημα. Ήταν νομίζω μόνο ο Τόνι Σαβέφσκι. Ο οποίος είναι απίστευτος και πηγαίνει παντού. Αλλά εννοείται ότι ένας άνθρωπος δεν μπορεί να τα κάνει όλα. Κι επίσης, δεν υπήρχε σύστημα. Πήγαινες να δεις ένα παιχνίδι και αν έβλεπες έναν παίκτη, έπρεπε να κάνεις ένα report, γιατί αλλιώς πως θα τον θυμάσαι αυτόν που ξεχώρισες. Αυτό δεν το είχαμε. Άρα όταν ήρθα, φέραμε ένα σύστημα, που το λένε pro scout 7 theater, που πας βλέπεις όλα τα παιχνίδια και τα πρωταθλήματα, βάζεις σε μια database τις αναφορές των παικτών που βλέπεις μέσω του συστήματος και όταν ο προπονητής προτείνει κάποιον, πιθανότατα θα έχουμε ήδη την αναφορά για αυτόν τον ποδοσφαιριστή. Φτιάχνεις database για όσο πιο πολλούς ποδοσφαιριστές δηλαδή. Τον πρώτο χρόνο που ήρθα έγινε επαγγελματική δουλειά πιστεύω. Και μπορώ να σας πω ότι τον Ιανουάριο με τον Μανόλο προπονητή, είχαμε κάνει σκάουτινγκ για έξι μήνες. Παίκτες που τελείωνε το συμβόλαιο τους, επειδή δεν είχαμε μπάτζετ για να αγοράσουμε. Από δεύτερη κατηγορία Γαλλίας και Ισπανίας, από Βέλγιο, Τσεχία, Σκανδιναβία, Ελβετία, Ολλανδία. Αλλά δεν μπορούσαμε να τους πάρουμε και λόγω της αλλαγής προπονητή, αλλά κι επειδή δεν είχαμε λεφτά. Μας έλεγαν γιατί δεν παίρνετε παίκτες, τι σκάουτινγκ έχετε κάνει, χωρίς να γνωρίζουν τα προβλήματα που είχαμε. Υπήρχαν καλές περιπτώσεις παικτών που ήταν ελεύθεροι το καλοκαίρι, αλλά η απάντηση που παίρναμε ήταν ας αφήσουμε το καλοκαίρι για μετά και να δούμε τι μπορούμε να κάνουμε για το τώρα. Τότε όμως οι παίκτες δεν είχαν ομάδα και δεν μπορούσαμε να τους δούμε αγωνιζόμενους».
Για το αν υπάρχει κάποιος παίκτης που ήθελε, αλλά δεν αποκτήθηκε: «Θα πω ένα παράδειγμα από την πρώτη χρονιά. Το όνομα του είναι Εκίλι Έλντερσον. Έπαιζε στην Γαλλία, ήταν Νιγηριανός αριστερός φουλ μπακ, 1,86 και 22 ετών. Τελείωνε το συμβόλαιο, τον είχαμε επιλέξει, έπαιζε στην Εθνική, έπαιξε κι απέναντι στην Ελλάδα στο Μουντιάλ, αλλά ήμασταν λίγο αργοί τότε. Εγώ μόλις είχα έρθει, ο Μπάγεβιτς ήθελε περισσότερες πληροφορίες για τον παίκτη και τελικά, αφού δεν αποφασίσαμε αμέσως, πήγε στην Πορτογαλία και στην Μπράγκα. Και παίζει συνέχεια. Ήταν ελεύθερος και ήθελε περίπου 150 με 170 χιλιάδες το χρόνο. Κι αυτό είναι μόνο ένα παράδειγμα».
Για το πόσο δύσκολο ήταν να πείσει τον Γκούντιονσεν να έρθει στην Ελλάδα: «Πριν έρθει, ένα χρόνο πριν, τον συνάντησα στην Ισλανδία και τον ρώτησα αν θέλει να έρθει στην Ελλάδα. Μου είπε τι μπορείτε να πληρώσετε, του είπα κάποια νούμερα και είπε όχι. Μετά ήρθε πάλι, μίλησα με τον πατέρα του που είναι και μάνατζέρ του και μου είπαν να μιλήσω με την διοίκηση και να κάνουμε προσφορά. Εγώ πίστευα ότι πολύ δύσκολα θα έρθει γιατί δεν είχαμε λεφτά για να δώσουμε. Κάναμε την προσφορά και με κάποιο τρόπο τα καταφέραμε. Δεν το πίστευα, γιατί 6 χρόνια στην Τσέλσι, 3 στην Μπαρτσελόνα, έπαιρνε 3 εκατομμύρια το χρόνο, το λιγότερο. Κι αργότερα το ίδιο. Εδώ ήρθε με 650 χιλιάδες συν μπόνους».
Για το αν τον ενημέρωσε για τις πιθανότητες να υπάρχουν καθυστερήσεις πληρωμών: «Αυτό ήταν το μεγαλύτερο θέμα. Εκτός από τον πατέρα του έχει κι έναν Άγγλο ατζέντη, ο οποίος του έλεγε να μην έρθει λόγω της κατάστασης. Του είπε ότι θα έχει πρόβλημα με τα χρήματα. Τελικά στις συζητήσεις, καταλήξαμε να πάρει ένα σημαντικό μέρος του ποσού μπροστά κι αυτός ήταν ένας από τους λόγους που τον πείσαμε να έρθει. Βέβαια, πήρε τα μισά από αυτά που του υποσχέθηκαν! Κάνει υπομονή τώρα που δεν πληρώνεται, αλλά δεν του αρέσει. Δεν το θέλει αυτό. Έχει ακόμη έναν χρόνο συμβόλαιο και δεν έχει πρόβλημα να μείνει αν όλα πάνε καλά οικονομικά. Ούτε θα έχει πρόβλημα αν του πουν ότι θα πληρωθεί μία Σεπτεμβρίου ας πούμε και τα πάρει στις δέκα. Κάτω από αυτές τις συνθήκες όμως, είναι δύσκολο. Και ποτέ δεν είχε τέτοια προβλήματα στις προηγούμενες ομάδες του. Θέλει να τηρούνται τα συμφωνηθέντα. Έχει πολλά να δώσει ακόμα. Έφυγε από την Μπάρτσα και πήγε τελευταία στιγμή στην Μονακό. Χωρίς προετοιμασία και με την οικογένειά του να μένει στην Βαρκελώνη και με κάθε ευκαιρία πήγαινε εκεί. Αυτό δεν είναι ιδανικό για έναν παίκτη. Του χρόνου, πάλι το ίδιο. Τελευταία μέρα, χωρίς προετοιμασία, πήγε Τότεναμ, Φούλαμ, Στόουκ και πάλι τα ίδια. Όταν ήρθε στην Ελλάδα, ήθελε να κάνει την προετοιμασία από την αρχή και νομίζω έχασε περίπου δύο εβδομάδες από αυτήν και είναι δύσκολο για έναν παίκτη πάνω από τα 30 να μπει σε φουλ ρυθμούς, χωρίς καλό πρόγραμμα το καλοκαίρι. Μετά το ματς με τον Ολυμπιακό, έμπαινε σιγά – σιγά σε καλό ρυθμό και στη συνέχεια χτύπησε. Εγώ χαίρομαι που είναι και πάλι στα πόδια του, γιατί δεν είναι εύκολο. Και σωματικά και ψυχολογικά, αφού είχε και τα θέματα με τα χρήματα».
Για το αν υπάρχουν πολλοί παίκτες που θέλουν να φύγουν: «Στις επόμενες δύο εβδομάδες θα το δούμε. Ακόμη δεν έχω δεχθεί κανένα τηλεφώνημα από κάποιον παίκτη, αλλά είναι πιθανό, αν δεν παίζει η ομάδα στην Σούπερ Λίγκα και δεν βρει τα χρήματα μέχρι τις 7 Ιουλίου. Έχει όμως η ΑΕΚ καλούς παίκτες. Δεν θέλω να μιλήσω συγκεκριμένα για κάποιον, αλλά έχουμε καλό υλικό. Ίσως όχι τόσο καλό όσο τα πιο παλιά χρόνια, αλλά με προσθήκες ποιοτικών και νεαρών παικτών, μπορούμε να γίνουμε καλύτεροι. Μπορείς να δεις παίκτες τώρα, όπως ο Κλωναρίδης και ο Μπουγαϊδης, που τα επόμενα δύο χρόνια θα είναι πολύ καλύτεροι».
Για τον Χέλγκασον: «Έχω κουραστεί να μιλάω για το θέμα και να απαντάω στο γιατί δεν παίζει. Είναι αποφάσεις του προπονητή και τις σέβομαι. Πρώτα ήταν ο Μανόλο και τώρα ο Κωστένογλου. Πήρε δύο ευκαιρίες σε ευρωπαϊκά παιχνίδια και τα πήγε καλά. Τον πιστεύω κι αν του δώσουν ευκαιρίες, θα δείτε ότι μπορεί να παίξει στην ΑΕΚ. Δεν ήταν μόνο δική μου επιλογή. Μπορείτε να πείτε ότι επειδή είναι από την Ισλανδία, ήταν μόνο δική μου επιλογή. Τότε όμως είχαμε δύο σκάουτερ που δούλευαν για μας και μου έλεγαν συνεχώς ότι πρέπει να υπογράψω με τον παίκτη».
Για το αν Δέλλας και Λυμπερόπουλος κρατούσαν τα αποδυτήρια: «Αυτό ισχύει. Και τα δύο αυτά παιδιά έκαναν ότι καλύτερο μπορούσαν για την ομάδα. Και είναι καλά παιδιά κι εντός κι εκτός γηπέδων και μεγάλες προσωπικότητες και με σπουδαία καριέρα. Κι ακριβώς γι’ αυτό το λόγο, νομίζω ότι αν όχι από τώρα, κάποια στιγμή στο μέλλον θα πρέπει να δουλέψουν στην ΑΕΚ και να την βοηθήσουν από κάποιο πόστο».
Για το EURO: «Σε κάθε τουρνουά που παρακολουθώ, παρακαλώ να προχωρά η Ελλάδα. Ίσως επειδή έχω παίξει εδώ κι έχω πιο πολλούς δεσμούς με την χώρα. Είναι πολύ παραπάνω από μια καλή ομάδα κι ελπίζω να πάει στην επόμενη φάση. Είχα απογοητευθεί σε κάποιες άλλες διοργανώσεις και νομίζω ότι αυτό που της λείπει είναι το ομαδικό πνεύμα. Κι αν το καταφέρει θα πάει πολύ καλύτερα. Ομαδικό πνεύμα είχε το 2004 και είδατε τι κατάφερε. Το ότι ήρθα στην Ελλάδα, ήταν μία από τις καλύτερες αποφάσεις που έχω πάρει. Και σαν παίκτης, αλλά και τώρα. Ο αδερφός μου ήταν στον Ηρακλή παλιά και τον είχα ρωτήσει για να έρθω στη χώρα σας και μου είπε ότι η ΑΕΚ είναι πολύ μεγάλη ομάδα και η Αθήνα φανταστική πόλη. Θα το έκανα ξανά. Μας αρέσει εδώ και σε μένα και στην οικογένεια. Αν αυτή η διοίκηση βρει μια λύση και θέλει να μείνω, θα κάνουμε άλλα πράγματα. Πέρυσι ήταν αλλιώς, δεν είχαμε σύστημα, δεν είχαμε σκάουτινγκ και πλέον αυτό πρέπει να αλλάξει. Επειδή βλέπω πολύ μέλλον, ακόμη και με λιγότερα χρήματα. Όσον αφορά στο θέμα του προπονητή, δεν μπορούμε από τώρα να καταλήξουμε στο τι θα πάρουμε, γιατί δεν γνωρίζουμε το αύριο. Δεν είναι δίκαιο και για τον Νίκο Κωστένογλου, να του πούμε να μείνει και μετά από μερικές μέρες να τον αφήσεις και να μην του δώσεις την ευκαιρία να υπογράψει κάπου αλλού. Υπάρχουν πολλά ερωτηματικά. Όχι μόνο του προπονητή. Του προέδρου, η δική μου η θέση και άλλες. Πρώτα να σώσουμε την ομάδα και μετά θα κάτσουμε κάτω κι ελπίζω να βρούμε μια λύση».
Για την οικονομική κρίση στην Ισλανδία: «Είχαμε προβλήματα και στην Ισλανδία και τώρα τα πράγματα έχουν αρχίσει να πηγαίνουν προς το καλύτερο. Το 2008 μας χτύπησε πολύ σκληρά. Πολύς κόσμος από τότε μέχρι σήμερα παλεύει για καλύτερες συνθήκες. Τώρα πάμε καλύτερα, αλλά πάλι είμαστε μακριά από εκεί που ήμασταν πριν την κρίση. Χτυπηθήκαμε πολύ σκληρά, χάθηκαν σπίτια και κάποιοι τα έχασαν όλα. Κυρίως η μεσαία τάξη ήταν αυτή που έχασε τα πιο πολλά. Αυτοί που δεν είχαν πολλά, δεν έχασαν και τίποτα. Αυτοί που είχαν πολλά, είχαν και το πρόβλημα. Αν και δεν ήταν και πολλοί αυτοί. Το πολύ 40 άτομα, που είχαν πολλά λεφτά και είχαν ας πούμε ιδιωτικά τζετ κλπ. Οι τράπεζες ήταν σε πολύ καλή κατάσταση. Τώρα ο μέσος μισθός είναι πάνω κάτω 2600 ευρώ, μεικτά».
Για το ότι πλέον τα πράγματα έφτιαξαν: «Ναι απλά η Ισλανδία ήταν πολύ ακριβή. Όλα τα αυτοκίνητα ήταν εισαγόμενα κι ένα κόστιζε 4 εκατομμύρια κορώνες. Μετά την κρίση κόστιζε 7-8. Γιατί υποτιμήθηκε η κορώνα. Κι όλοι αυτό φοβούνται στην Ελλάδα, ότι αν βγει από το ευρώ, θα γίνει το ίδιο και με την δραχμή κι από 340 δραχμές θα πάει κοντά στις 1000».