Για όσους έχουν μάθει να παίζουν μόνο για να κερδίζουν, ένας χαμένος -ειδικά με τέτοιο τρόπο- τελικός θα ήταν υπεραρκετός για να σκορπίσει την απογοήτευση. Όχι για τον Ατρόμητο, όμως. Στο Περιστέρι δεν προλαβαίνουν να κλάψουν. Έχουν σηκώσει ήδη το κεφάλι και σκέφτονται την επόμενη μέρα και το άλλο μεγάλο όνειρο. Αυτό της συμμετοχής στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις.
Σε τρεις μέρες άλλωστε, οι «κυανόλευκοι» ρίχνονται στη μάχη των πλέι οφ και περιθώρια για στεναχώριες δεν υπάρχουν. Ακόμη και να υπήρχαν όμως, για τον φετινό Ατρόμητο δεν χρειάζονται κλάματα. Μόνο συγχαρητήρια αξίζουν οι Περιστεριώτες, που διαγράφουν μια αξιοθαύμαστη πορεία. Γράφουν τη δική τους ιστορία. Διεκδικούν ότι καλύτερο μπορούν και αφήνουν υποσχέσεις για το μέλλον.
Πέρα από τον Γιώργο Δώνη, τους παίκτες και τη διοίκηση του Ατρόμητου, ένα μεγάλο «μπράβο» δικαιούται και ο κόσμος της ομάδας. Αυτοί οι 7.000 που βρέθηκαν στη δική τους γωνιά στο ΟΑΚΑ. Λιγότεροι από πέρυσι, περισσότεροι στη φωνή και τον ενθουσιασμό. Συνειδητοποιημένοι «Ατρομητάκηδες» και όχι οπαδοί που ήρθαν να δουν τον τελικό, περιμένοντας να χάσει ο αντίπαλος.
Έδωσαν το δικό τους χρώμα στο πέταλο, έκαναν το παραπάνω βήμα οργανωτικά στην εξέδρα τους και. ανανέωσαν το ραντεβού τους στο Ολυμπιακό Στάδιο για την επόμενη σεζόν. Διότι όποιος ξέρει να χάνει, είναι αποδεδειγμένα ο μεγαλύτερος νικητής. Αρκεί να έχει δώσει τον καλύτερό του εαυτό. Να έχει «παλέψει». Να έχει χύσει ιδρώτα. Να έχει κοπιάσει.
Κι αν χάθηκε μια μάχη, το μεγάλο στοίχημα της αναγέννησης της ιστορικότερης ομάδας των Δυτικών Προαστίων, που μπαίνει στη σεζόν των 90ων γενεθλίων της, έχει πολύ δρόμο ακόμη…