Για πρώτη φορά όλα αυτά τα χρόνια που ακολουθώ την προετοιμασία του ΠΑΟΚ, το βασικό στάδιο της προετοιμασίας χωρίζεται σε δυο – χρονικά – μέρη. Το πρώτο έφτασε στο τέλος του, με τη διεξαγωγή του τρίτου και τελευταίου φιλικού αγώνα που θα μεταδοθεί – και αυτό – τηλεοπτικά, ζωντανά από τα κανάλια novasports στις 17.00 (σ.σ. τοπική ώρα) με αντίπαλο τη Νόρτζελαντ. Οπως και να το κάνεις, όσο συνηθισμένος και να είσαι αυτές οι τελευταίες ημέρες σε ένα περιβάλλον, όπως αυτό του Χορστ και της συγκεκριμένης περιοχής συγκεκριμένα σου δημιουργούν ιδιαίτερες σκέψεις και αντίστοιχους συνειρμούς. «Είναι η τελευταία φορά; Θα ξαναέρθω εδώ ποτέ άραγε;» όλα αυτά που σε κάνουν να ξεχνάς την όποια δυσκολία αντιμετώπισες, τα νεύρα που είχες, τη νοσταλγία που αναπόφευκτα φωλιάζει μέσα σου κάποιες στιγμές.
Η προτελευταία ημέρα λοιπόν εδώ σ’ αυτά τα μέρη ήταν η Κυριακή. Η αργία που δίνει το σύνθημα στους ντόπιους να ξεχυθούν στους δρόμους, να βγάλουν τις μοτοσυκλέτες τους, να κατακλύσουν την εξοχή και να βρουν ότι πιο … δροσερό υπάρχει αφού το θερμόμετρο έχει σκαρφαλώσει εδώ και μέρες και δε λέει να κατέβει. Ημέρα χαλαρή για τους ανρώπους αυτούς, που πραγματοποιούν τις εκδρομές τους, θαυμάζουν τα τοπία κι εκνευρίζουν αφάνταστα αυτόν που έχει να πάει στη δουλειά του και βιάζεται μετρώντας και τα … δευτερόλεπτα. Παρόλα αυτά, η συνύπαρξη – αναγκαστικά – παραμένει αρμονική καθώς δε θέλεις να (απο)δείξεις πως διαφέρεις αρνητικά από όλον αυτόν τον κόσμο.
Αν μπορεί να χαρακτηριστεί ρουτίνα κάτι που διαρκεί δέκα μέρες και αυτό είναι η προπόνηση, υπάρχουν αρκετές στιγμές που σε βοηθούν να μην τη δεις ως έτσι. Και σ’ αυτό συνέβαλε τα μέγιστα το Παγκόσμιο Κύπελλο. Οι ομάδες έχουν γίνει … πολυπολιτισμικές εδώ και πολλά χρόνια, με ένα από τα αποτελέσματα που τις χαρακτηρίζουν να είναι η πολυεθνικότητά τους. Δύσκολα να ξεχάσει ο Αργεντινός Ρέι το πικάρισμα των Βραζιλιάνων – κι όχι μόνον – συμπαικτών του για τον αποκλεισμό από τη Γαλλία. Αντίστοιχα ο Κάνιας κυρίως και λιγότερο ο Κρέσπο από τους Ελληνες της ομάδας για τον αντίστοιχο από τη Ρωσία.
Το παράπονο του Μάτος – ως χιούμορ πάντα – για το γεγονός πως οι σημαντικοί και οι όχι τόσο σημαντικοί παίκτες της ομάδας κάνουν τον ίδιο αριθμό επαναλήψεων στις ασκήσεις φυσικής κατάστασης. Τα παρατσούκλια του προπονητή που δεν αφήνουν παλιούς ποδοσφαιριστές να ξεχαστούν, όπως ο … Κάτσε (σ.σ. κάτι σαν … Χάτσε, για τον Χατσερίντι) κι ο Τζαλμά (σ.σ. κάτι σαν … Τζαμπά, για τον Ζαμπά). Οι «κόντρες» συμπαικτών μετά το τέλος των προπονήσεων, τα πειράγματά τους και φυσικά ο κόσμος που έρχεται στις προπονήσεις, ανάμεσά τους και φίλοι πολλών ετών πλέον. Υγεία να έχουμε όλοι και αντοχές για να τα ζήσουμε ξανά … Και σε λίγες ημέρες πάλι με το καλό στο Οοστερμπεεκ και στο μέλλον. Καλή δύναμη και καλή συνέχεια προς το παρόν …..