Με κολακευτικά λόγια μίλησε ο κεντρικός αμυντικός του Άρη Φραν Βέλεθ για την μέχρι τώρα εμπειρία του από τους «κιτρινόμαυρους» αλλά και για την πορεία της νέας του ομάδας.
Για το εντυπωσιακό ξεκίνημα και αν περίμενε μια τόσο καλή αρχή είπε: «Η αλήθεια είναι ότι το περίμενα. Ξέραμε ότι θα συναντήσουμε κάποιες δυσκολίες στο ξεκίνημα. Όλος ο κόσμος περίμενε να ξεκινήσουμε θετικά. Το πιο σημαντικό είναι ότι, κερδίσαμε και ανταποκρινόμαστε στις απαιτήσεις και την ιστορία της ομάδας».
Για την παρουσία του κόσμου του Άρη, στο ματς με την Α.Ε.Λ.: «Μίλησα με αρκετούς συμπαίκτες μου που είναι από πέρυσι εδώ και μου είπαν ότι αν κερδίσουμε στην Λαμία στο επόμενο ματς, το γήπεδο θα είναι γεμάτο. Πράγματι ήταν εντυπωσιακές οι εικόνες από τις κερκίδες. Πρέπει να πω όμως ότι και στην Ισπανία, συναντάμε κάτι αντίστοιχο».
Για το γεγονός ότι πανηγύρισαν με τον κόσμο τόσο στην Λαμία όσο και στο Καυταντζόγλειο και για το αν ήταν αυτθόρμητος ο πανηγυρισμός, ο Φραν Βέλεθ δεμ έκρυψε ότι: «Είναι κάτι αυθόρμητο. Αυτός είναι ο τρόπος μας να ευχαριστήσουμε τον κόσμο. Στην Λαμία έβρεχε, ήταν 0-0 το παιχνίδι δεν μπήκαμε καλά και μετά τη νίκη θέλαμε με αυτόν τον τρόπο να ευχαριστήσουμε τον κόσμο που ήταν εκεί και τραγουδούσε».
Για το πάθος που βγάζει μέσα στο παιχνίδι: «Προσπαθώ να δείχνω πόσο ευχαριστιέμαι τον κάθε αγώνα. Φέτος είναι η ευκαιρία να απολαύσω το άθλημα που αγαπάω, γιατί πέρυσι είχα έναν τραυματισμό. Απολαμβάνω αυτό που ζω φέτος στον Άρη».
Για την αίσθηση που έχει αγωνιζόμενος κοντά σε έλληνες αμυντικούς και κατά πόσο τον εμποδίζει η γλώσσα: «Όλοι οι παίκτες, μας υποδέχτηκαν πολύ όμορφα. Έχουμε πολύ καλές σχέσεις. Δεν μιλάμε ακόμη την ίδια γλώσσα, αλλά αυτό δεν παίζει ρόλο. Το ποδόσφαιρο είναι ίδιο για όλους. Είτε είσαι Έλληνας, είτε Πορτογάλος, είτε Ισπανός».
Τέλος ερωτηθείς για το αν αισθάνεται δικαιωμένος από την επιλογή του, να έρθει στην Ελλάδα και τον Άρη, είπε: «Έχω μεγάλη εμπιστοσύνη στον εαυτό μου. Μου είπαν πριν έρθω εδώ ότι το ποδόσφαιρο το ζούνε διαφορετικά, ζούνε κάθε παιχνίδι σαν να είναι τελικός. Είμαι χαρούμενος που το ζω αυτό γιατί κι εγώ έχω το ίδιο πάθος».