Πιστός “στρατιώτης” του Παναθηναϊκού, ο Τάκης Φύσσας βλέπει τη φετινή σεζόν τους καρπούς της δουλειάς που επιτελείται τα τελευταία χρόνια στο Κορωπί. Με ταπεινοφροσύνη και χωρίς καμία διάθεση να περιαυτολογήσει ο Διευθυντής της πράσινης Ακαδημίας θέτει εαυτόν υπό τον σύλλογο και χαιρετίζει τις προσπάθειες των προκατόχων του χωρίς να διεκδικεί πρωτιές και “πατρότητες”.
Νιώθετε πως φέτος, μαζί με το κύριο Ταράση, απολαμβάνετε τους καρπούς της δουλειάς που γίνεται τα τελευταία χρόνια στο Κορωπί;
“Στο να υπάρχουν αποτελέσματα πρέπει να περιμένεις, πρέπει να χτίσεις κάποια πράγματα ώστε να βγάλεις τη δουλειά σου μέσα στο γήπεδο. Όταν έχεις να κάνεις με παιδιά θέλει πάρα πολλή υπομονή και θέλει πολύ μεγάλη στήριξη. Η αλήθεια είναι ότι δεν περάσαμε εύκολα καθόλου τα τελευταία χρόνια στην καθημερινότητά μας μέσα στον Παναθηναϊκό.
Μπορέσαμε όμως να βγούμε νικητές μέσα από τις στάχτες μας και τις δυσκολίες αυτές. Ήταν μια εκπαίδευση για όλους μας αυτή, και για τα παιδιά μας τα οποία ήταν μακριά από κάθε είδους πρόβλημα. Δεν είμαστε μόνο εγώ και ο κύριος Ταράσης.
Έρχονται καθημερινά στο Κορωπί πολλοί άνθρωποι που αψηφούν οποιαδήποτε δυσκολία έχουν, είτε είναι οικονομικής φύσεως είτε από τεχνικής άποψης και έρχονται και προσφέρουν στην ομάδα μας. Οι προπονητές μας, όλα τα στελέχη της ακαδημίας.
Σίγουρα το να βλέπεις νέα παιδιά να παίζουν στην πρώτη ομάδα είναι ότι καλύτερο για μας. Αυτός είναι ο στόχος μας, αυτή είναι η μεγαλύτερη ικαοποίηση και χαρά μας. Έχουν βάλει πάρα πολλοί άνθρωποι το χεράκι τους σε αυτά τα παιδιά. Καλό θα ήταν να σταματήσει ποιος είναι ποιανού και τί. Προσωπικά με ξεπερνάει σαν άνθρωπο.
Εγώ κάνω εκεί τη δουλειά μου εκεί όσο μπορώ, θα την κάνω μέχρι τελικής πτώσης για να μπορέσω να βοηθήσω και να φέρω νέα παιδιά που σε πέντε δέκα χρόνια θα τα δω να πλάθονται από κάποιους άλλους που θα έχουν πάρει τη θέση μου. Δε μπορώ να είμαι εκεί εφ’ όρου ζωής. Έτσι κι εγώ επιτελώ το έργο της τελειοποίησης κάποιων άλλων παιδιών που είχαν φέρει οι προκάτοχοί μου.
Ας σταματήσει λοιπόν αυτός ο “πόλεμος” ποιανού είναι και ποιος. Όλοι βοηθάμε το σύλλογο. Ο σύλλογος είναι ένας και μοναδικός και πρέπει όλοι να στηρίξουμε αυτή την προσπάθεια και να βοηθήσουμε τον προπονητή της πρώτης ομάδας να έχει όσο μπορεί τα παιδιά πιο έτοιμα να ανταπεξέλθουν στις προσδοκίες ενός συλλόγου όπως είναι ο Παναθηναϊκός.”
Η δουλειά στην πράσινη Ακαδημία, μαζί με τη δουλειά ως τεχνικός διευθυντής Εθνικών ομάδων, είναι οι δύο δουλειές που έχεις απολαύσει περισσότερο μετά το τέλος της καριέρας σου;
“Το ότι σταματώντας το ποδόσφαιρο ήμουν τεχνικός διευθυντής όλων των εθνικών ομάδων για έξι ολόκληρα χρόνια με πετυχημένα αποτελέσματα αυτό είναι ένα γεγονός. Σίγουρα με βοήθησε πολύ το ότι όταν σταματούσα το ποδόσφαιρο υπήρχε από πίσω μου μια έτοιμη, μια ωραία διαδικασία που είχε γίνει από τον κύριο Ρεχάγκελ και τον κύριο Γκαγκάτση που μου έδωσε την ευκαιρία να ανταπεξέλθω. Σε πολλά πράγματα πετυχαίνεις, σε άλλα δεν πετυχαίνεις και βγαίνεις και το λες.
Παίζει ρόλο και η στιγμή που κάνεις μια δουλειά. Εγώ τότε στην Εθνική πέτυχα γιατί υπήρχαν και κάποιοι παράγοντες που με βοήθησαν. δηλαδή ο Καραγκούνη που την επόμενη φορά δεν κατάφερε να πετύχει πάει να πει ότι εγώ είμαι καλύτερος από τον “Κάρα”; Όχι, πρέπει να ξεφύγουμε από αυτό.
Ή που μετά εγώ ασχολήθηκα με τον Παναθηναϊκό σε ένα επίπεδο διαφορετικό δεν ήμουν καλός, ενώ τώρα που είμαι στην Ακαδημία είμαι καλός; Τα έχω ξεπεράσει αυτά. Ο κόσμος είναι καλό να κάνει κριτική γιατί έτσι βελτιωνόμαστε. εγώ καθημερινά βλέπω πόσα λάθη κάνω και προσπαθώ να τα βελτιώνω. Αν δεν κάνεις λάθη δε βελτιώνεσαι. Αυτό λέμε και στα παιδιά, απλώς μην κάνεις τα ίδια.”