Στις 27 Μαρτίου 1997 ο Βασίλης Δημητριάδης επέστρεψε στη Νέα Φιλαδέλδεια ως αντίπαλος και γνώρισε μοναδική αποθέωση στα επίπεδα που αυτό είχε γίνει μόνο με τον Θωμά Μαύρο.

Ο Βασίλης Δημητριάδης έγινε γνωστός στο Πανελλήνιο με τη φανέλα του Άρη Θεσσαλονίκης την οποία φόρεσε από το 1986 ως το 1991 σκοράροντας 38 φορές. Ωστόσο η πορεία του στην ΑΕΚ από το 1991 ως το 1996 τον κατέστησε στις συνειδήσεις όλων των φιλάθλων ως έναν από τους καλύτερους επιθετικούς που είδαμε ποτέ στην Ελλάδα.

Μέλος της υπέροχης και φύσει επιθετικής ομάδας του Ντούσαν Μπάγεβιτς, αγαπήθηκε όσο λίγοι. Κάποια στιγμή όμως ήρθε και το πλήρωμα του χρόνου. Το καλοκαίρι του 1996 θα έφευγε από την ΑΕΚ για να επιστρέψει στον Άρη και να κλείσει την καριέρα του στην ομάδα που ανδρώθηκε ποδοσφαιρικά.

Μοιραία θα επέστρεφε κάποια στιγμή στη Νέα Φιλαδέλφεια ως αντίπαλος. Αυτό συνέβη στις 27 Μαρτίου 1997 όταν ο αγαπημένος “Βασιλομπίλαρος” του Άρη μπήκε στο γήπεδο σαν αρχηγός της ομάδας του. Οι εκδηλώσεις λατρείας από τους οπαδούς της ΑΕΚ ήταν συγκλονιστικές και διαρκείς. Το “Δημητριάδης-Δημητριάδης” δονούσε την ατμόσφαιρα ακόμα και κατά τη διάρκεια του αγώνα.

Όσο κι αν είχε επηρεαστεί από το συνεχές χειροκρότημα, εκείνος επαγγελματίας σκόραρε για τον Άρη μειώνοντας σε 2-1. Χειροκροτήθηκε ξανά! Θυμηθείτε εκείνες τις στιγμές.