Το σίγουρο είναι ότι η ομάδα του Λάζλο Μπόλονι έχει ανάγκη από ηρεμία, αλλά και κάποιες επιτυχίες, ώστε να ανέβει η ψυχολογία των ποδοσφαιριστών που αυτή τη στιγμή βρίσκεται στα τάρταρα.
Από εκεί και ύστερα ο νέος τεχνικός έχει τη γνώση αλλά και την εμπειρία για να προχωρήσει σε διορθωτικές κινήσεις που ίσως αλλάξουν την εικόνα της ομάδας στο άμεσο μέλλον.
Λέω ίσως γιατί σε αυτή τη χρονική στιγμή δεν είναι εφικτό να διορθώσει και πολλά πράγματα.
Μην ξεχνάτε ότι ο Ρουμάνος βρήκε τους συγκεκριμένους ποδοσφαιριστές. Δεν ήταν δικές του οι επιλογές.
Από τη στιγμή λοιπόν που η επόμενη μεταγραφική περίοδος απέχει αρκετές εβδομάδες θα πρέπει να κάνει υπομονή και να δει τι μπορεί να αλλάξει, δουλεύοντας με όσους έχει στη διάθεση του.
Είναι βέβαιο ότι μπορεί να πάρει περισσότερα από παροπλισμένους ποδοσφαιριστές, που θέλουν να αποδείξουν ότι άδικα έμειναν στο περιθώριο.
Η αρχή έγινε με τον Μολό, αλλά και τον εξαιρετικό Αχχιλέα Πούγγουρα, (με τις εμφανίσεις του την προηγούμενη σεζόν κτύπησε και την πόρτα της εθνικής ομάδας).
Από εκεί και ύστερα τις ευκαιρίες τους περιμένουν αυθεντικά ταλέντα όπως οι Καμπετσής – Ιωαννίδης – Εμμανουηλίδης, Αλεξανδρόπουλος.
Αν η κατάσταση διορθωθεί, επιστρέψουν οι τραυματίες και δημιουργηθεί ένας σταθερός κορμός, τότε ο νέος προπονητής θα πρέπει να ετοιμάσει τη δική του λίστα με κάποιες προσθήκες που θα βοηθήσουν περισσότερο το τριφύλλι από τον προσεχή Δεκέμβρη.
Προσωπική μου άποψη είναι ότι από την εικόνα του παζλ μέχρι στιγμής λείπουν ορισμένα κομμάτια.
Ένας δυναμικός φορ περιοχής κινητικός, ικανός στο ψηλό παιχνίδι και γκολτζής, που θα συμπληρώνει τον Καρλίτος.
Ένα γρήγορο αμυντικό χαφ που θα ξέρει μπάλα και θα τρώει σίδερα (όπως ο Μπασινάς για παράδειγμα).
Γρήγορος αριστερός οπισθοφύλακας που θα πατάει την αντίπαλη περιοχή και οργανωτής μέσος με κάθετη πάσα και καλά κτυπήματα σε στημένες φάσεις.
Με όλα αυτά μπορεί να ξαναγίνει πρωταγωνιστής, αλλά και να μην χάσει το τρένο της Ευρώπης για φέτος.