Ο Ολυμπιακός πέτυχε αυτό που είχε ως στόχο του στην Ευρώπη, την είσοδό του δηλαδή για 20η(!) φορά στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ. Αυτό πέρα από το γεγονός ότι κρατάει τους Πρωταθλητές Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή ελίτ, γεμίζει και τα ταμεία τους με μπόλικα εκατομμύρια ευρώ.
Αυτομάτως δίνεται η δυνατότητα στη διοίκηση να πάει σε επιλογές, αυτό που λέμε, από το πάνω ράφι και να κλείσει το ρόστερ της ομάδας με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.
Στη μέχρι τώρα εικόνα του υλικού που έχει ο Πέδρο Μαρτίνς στα χέρια του πάντως, διακρίνεις κανείς μία ιδιαίτερα εντυπωσιακή ενίσχυση στη μεσαία γραμμή. Εκεί που κάποτε έψαχνες ανάμεσα στα παιδιά της ακαδημίας για να πεις ότι έχει παίκτες, τώρα ο Πορτογάλος έχει “ατελείωτες” επιλογές και μάλιστα με πολλά και διαφορετικά χαρακτηριστικά.
Η μεσαία γραμμή των νταμπλούχων Ελλάδας είναι γεμάτη και θα γεμίσει κι άλλο. Όμως αυτό από μόνο του δεν λέει και πολλά. Αυτό που κάνει τη διαφορά είναι πως στο ρόστερ αυτή τη στιγμή βρίσκονται πολλοί, μόνο, αλλά κυρίως ποιοτικοί παίκτες. Έτοιμοι να βοηθήσουν και να δώσουν ώθηση στην ομάδα.
Μάλιστα σε αυτούς δεν βάζει κανείς του πιτσιρικάδες που έχει κρατήσει ο Μαρτίνς και στην πρώτη ομάδα, ούτε του υπό παραχώρηση δανεικούς παίκτες του.
Καθαρά αυτούς που είναι, αυτό που λέμε, με το μαχαίρι στα δόντια.
Ας δούμε όμως τι εννοούμε. Στη μεσαία γραμμή λοιπόν ο Μαρτίνς μπορεί να έχει ότι σχηματισμό θέλει, όσους παίκτες θέλει και με όποια χαρακτηριστικά θέλει.
Ας αρχίσουμε από τους… παλιούς:
Ο Ανδρέας Μπουχαλάκης είναι ο ποδοσφαιριστής που λατρεύουν οι προπονητές. Κάνει ότι του ζητήσει ο κόουτς και το κάνει καλά. Δίνει ύψος στο κέντρο και βοηθά ως έξτρα στόπερ στην άμυνα, σε κόρνερ και φάουλ. Είναι δεξιοπόδαρος με εξαιρετική μακρινή μπαλιά. Παίζει στον άξονα, ως αμυντικό χάφ, είτε ως καθαρό εξάρι είτε πιο προωθημένος.
Ο Μαντί Καμαρά είναι ένα ανθρώπινο μηχανάκι. Κάνει τα πάντα και τα κάνει σχεδόν τέλεια. Έχει βελτιωθεί 200% με τον Μαρτίνς και δουλεύει δίχως… αύριο. Είναι αριστεροπόδαρος, αλλά το δεξί δεν το έχει για το… γκάζι μόνο. Είναι δυνατός, ικανότατος αμυντικά, αλλά και στο επιθετικό κομμάτι δίνει λύσεις είτε πασάροντας, είτε σκοράροντας. Αγωνίζεται σε όλες τις θέσεις της μεσαίας γραμμής με την ίδια ευκολία.
Πάμε στον νεοφερμένο Γάλλο, Γιάν Μ’Βιλά. Ο σπουδαίος μέσος από την Αμιάν της Γαλλίας, είναι αριστεροπόδαρος, έχει εκπληκτική ικανότητα να μεταφέρει τη μπάλα από τη μία πλευρά του γηπέδου στην άλλη, είναι ικανότατος με την μπάλα στα πόδια και παίζει με το κεφάλι ψηλά. Έχει εμπειρία και την προσωπικότητα να δώσει περισσότερα από τον Γκιλιέρμε στην ομάδα του Μαρτίνς.
Πάμε σε έναν ακόμη που ήρθε τώρα, τον Πέδρο Φελίπε Φιγκεϊρέδο Ροντρίγκες. Ναι, για τον Πέπε λέμε. Στο ύψος του Μπουχαλάκη, με τα στοιχεία του Έλληνα μέσου. Ικανός με τη μπάλα στα πόδια αλλά και στο ψηλό παιχνίδια. Είναι αριστεροπόδαρος και μόλις 23 ετών. Ο Μαρτίνς θα έχει έναν Ποορτογάλο… Μπουχαλάκη, με τα δικά του στοιχεία, όταν ο Μπουχαλάκης έχει ανάγκη από ανάσες ή δεν μπορεί να αγωνιστεί. Ο χρόνος θα δείξει αν μπορεί να αλλάξουν οι ρόλοι.
Πάμε στην ιδιαίτερη περίπτωση του Καφού ή αλλιώς του Κάρλος Μιγκέλ Ριμπέιρο Ντιας. Ο Καφού όλα δείχνουν πως περνά τις τελευταίες μέρες του στο λιμάνι, καθώς ετοιμάζεται να συνεχίσει την καριέρα του στην Αγγλία και τη Νότιγχαμ Φόρεστ. Αριστεροπόδαρος, ένας ακόμη, δυναμικός, όχι τόσο αποτελεσματικός στην προώθηση του παιχνιδιού. Έχει αμυντικές αρετές, όμως δεν φτάνουν μόνον αυτές.
Αν τελικά ο Καφού πάει στη Νότιγχαμ εκείνους που θα έρθει στην… τράμπα είναι ο Τιάγκο Σίλβα. Στα 27 του ο διεθνείς με όλες της ηλικιακές ομάδες της Πορτογαλίας, αλλά οχι με την πρώτη ομάδα, είναι αριστεροπόδαρος, αγωνίζεται μπροστά από τα αμυντικά χαφ, παίζει εξαιρετικά με τη μπάλα στα πόδια, χωρίς να ξεχνά τα αμυντικά του καθήκοντα. Για πολλούς είναι ένας μέσος που μπορεί να μοιράσει το παιχνίδι του Ολυμπιακού στον τρόπο που παίζει ο Μαρτίνς.
Προχωρώντας προς τα άκρα της μεσαίας γραμμής, θα βρούμε τον απόλυτο σταρ αυτής της ομάδας, τον Ματιέ Βαλμπουενά.
Υπάρχει κάτι που κάποιος δεν ξέρει;
Λάζαρ Ρατζέλοβιτς, ικανότατος στο ανοικτό γήπεδο και στο επιθετικό τρανζίσιον. Θέλει να ωριμάσει ομώς και να βάλει στο παιχνίδι του κι άλλα στοιχεία.
Γιώργος Μασούρας, ικανότατος και στο ανοιχτό γήπεδο και σε κλειστές άμυνες. Σκόρερ και δημιουργός, όμως θέλει να καταφέρει να αποκτήσει σταθερότητα.
Μάξι Λοβέρα, στον Ολυμπιακό μιλάμε με τα τα καλύτερα λόγια για τον Αργεντίνο. Έχει δείξει στοιχεία του πάρα πολύ πλούσιου ταλέντου του, όμως είναι ακόμη με το μυαλό στον τρόπο που αγωνίζονται στην Αργεντινή. Θέλει να προσαρμοστεί στον τρόπο που παίζεται το άθλημα στην Ευρώπη και κυρίως στα όσα ζητά ο Μαρτίνς, θα πρέπει να κρατά την απόδοσή του σε υψηλά στάνταρ και πέρα από τα… 15 λεπτά που το κάνει τώρα. Στον Ολυμπιακό πάντως τον πιστεύουν πάρα πολύ, μην ξεχνάμε πως είναι μόλις 21ος ετών.
Πάμε στο άτυχο, αλλά μαχητή, Χιλάλ Σουντανί. Δεξιοπόδαρος, έμπειρος, ικανότατος με τη μπάλα στα πόδια, από εκείνους που τους εμπιστεύεσαι με κλειστά μάτια. Δεν είναι τυχαίο πως έχει 51 συμμετοχές και 23 γκολ με την Εθνική Αλγερίας. Όταν θα είναι έτοιμος θα αποτελέσει σημαντική λύση για τον Πέδρο Μαρτίνς.
Ο Μάριος Βρουσάι είναι 22 ετών χειρίζεται άριστα και τα δύο του πόδια και είναι από εκείνους που ο Μαρτίνς του πιστεύει και τους κρατά στην ομάδα. Αγωνίζεται στα άκρα και στις δύο πλευρές, αφού έχει και τα δύο πόδια, όπως λέμε. Το έξτρα θετικό στην περίπτωσή του ότι αποδίδει πολύ καλά και ως κεντρικός μέσος.
Πάμε στον άνθρωπο που μεταλλάχτηκε από ακραίος μεσοεπιθετικός σε δεξί μπάκ. Ο Μπρούνο, είναι Βραζιλιάνος και φαίνεται πως όπου κυλάει η μπάλα μπορεί να αγωνιστεί.
Αν αφήσουμε όμως εκτός το… πείραμα “Μπρούνο δεξί μπακ”, ο 26χρονος από το Σάο Πάολο αγωνίζεται στα άκρα, είτε δεξιά, είτε αριστερά.
Τέλος πάμε στον κορυφαίο Έλληνα ποδοσφαιριστή αυτή τη στιγμή, τον Κώστα Φορτούνη. Αγωνίζεται κυρίως πίσω από τον φορ στη μεσαία γραμμή, αλλά μπορεί να παίξει και στα άκρα. Κάνει τα πάντα, ενώ η πάσα του μπορεί να διαλύσει οποιαδήποτε άμυνα.
Στη μεσαία γραμμή και κυρίως στα άκρα, ο Ολυμπιακός θα προσθέσει σίγουρα έναν ακόμη παίκτη και υπό προϋποθέσεις μπορεί να προσθέσει και δεύτερο. Παίκτη όμως που θα είναι ικανός να κάνει τη διαφορά, θα είναι αυτό που αρέσει στον κόσμο ως έκφραση, ο “αντι-Ποντένσε”.
Το ρόστερ του Ολυμπιακού έχει πολλές λύσεις, πολλές και ποιοτικές, αφήνοντας δε απ’ έξω παίκτες από τις ακαδημίες, όπως ο Μπέλιτς που έχει εξαιρετικά στοιχεία, αλλά είναι ακόμη νεαρός.
Δυνατό ρόστερ, με ποικιλία στοιχεία και προσόντων που δίνουν στον Πέδρο Μαρτίνς την άνεση να επιλέγει σε κάθε ματς διαφορετικούς ανάλογα με το τι ζητά από το κάθε παιχνίδια.