Ο Διονύσης Χιώτης μίλησε για τη δυναμική που θα δώσει στην Ένωση το νέο της γήπεδο.
Ο 42χρονος παλαίμαχος τερματοφύλακας και νυν προπονητής, που είχε υπερασπιστεί την εστία της ΑΕΚ στο παλιό γήπεδο της Νέας Φιλαδέλφειας, σε δηλώσεις του σε κυπριακό ραδιοφωνικό σταθμό αναφέρθηκε μεταξύ άλλων στην υπό κατασκευή «Αγιά – Σοφιά», ενώ στάθηκε σε αρκετά άλλα σημεία της καριέρας του.
Αναλυτικά:
Για την παρουσία του στο πλευρό του Χρήστου Κόντη στο Ντουμπάι: «Έχουμε φτιάξει μια νέα ομάδα με νεαρά άτομα και φρέσκες ιδέες. Προσπαθούμε να πετύχουμε πράγματα ίσως ψηλότερα από αυτά που κάναμε σαν ποδοσφαιριστές. Πρέπει πάντα να βάζεις στόχους, έχω μάθει να βάζω ψηλά τον πήχη».
Για τις συνθήκες στο Ντουμπάι: «Είναι πολύ καλές, υπάρχουν καλά γήπεδα και προπονητικά. Οι άνθρωποι προσπαθούν να το αναβαθμίζουν συνέχεια και να το κάνουν καλύτερα. Από το τι ώρα θα έρθουν οι ομάδες στο γήπεδο, μέχρι την ώρα της προθέρμανσης, θυμίζουν Τσάμπιονς Λιγκ. Μέχρι και σεντόνι κουνάμε. Έχει ύμνο που παίζει σε όλα τα γήπεδα, είναι μια διαδικασία που δείχνει ότι προσπαθούν να βάλουν ψηλά τον πήχη».
Για το κατά πόσον ο κόσμος ανταποκρίνεται με την παρουσία του στο γήπεδο: «Δεν έχει ιδιαίτερα, αλλά υπάρχει τρομερό ενδιαφέρον. Στις τηλεοράσεις παρακολουθούν όλοι».
Για τη συνεργασία του με τον Κόντη: «Έχουμε δέσει σαν χαρακτήρες, αλλά πάνω απ’ όλα είναι το θέμα δουλειάς. Είμαστε στον ίδιο δρόμο όλοι, ακολουθούμε αυτό που πρέπει να γίνεται και θέτει ο επικεφαλής του τιμ, που αυτή τη στιγμή είναι ο Χρήστος. Αν ο καθένας έκανε το δικό του, όσο φίλοι και να ήμασταν δεν θα αρκούσε. Άλλο η φιλία και άλλο το επαγγελματικό. Ναι μεν πρέπει να υπάρχουν ιδέες, αλλά ο καθένας πρέπει να έχει τις δικές του αρμοδιότητες και ευθύνες. Έχουμε ξεκινήσει καλά εδώ, παρότι δεν υπήρχαν τα θετικά αποτελέσματα που επιθυμούσαμε έχουν εκπλαγεί. Δεν περίμενε κανείς ότι η ομάδα θα μπορούσε να παίξει τέτοιο ποδόσφαιρο, όλοι λένε ότι παίζει το πιο ορθολογικό ποδόσφαιρο. Είναι χαμηλού επιπέδου ομάδα, αλλά έχουμε πετύχει πολλά».
Για την επιρροή που είχαν πάνω τους οι Φερνάντο Σάντος και Ιβάν Γιοβάνοβιτς: «Σίγουρα υπάρχουν. Αυτό είναι το υπέρ για έναν προπονητή, αν έχει δουλέψει με πολλούς να πάρει τα θετικά του καθενός και να τα βάλει στις δικές του ιδέες. Είναι πολύ σημαντική η εμπειρία. Μπορώ να καταλάβω πράγματα που δεν μου περνούσαν από το μυαλό όταν ήμουν ποδοσφαιριστής».
Για τις διαφορές του να είσαι ποδοσφαιριστής με προπονητής: «Όταν είσαι ποδοσφαιριστής το μόνο που σκέφτεσαι είναι ο εαυτός σου, πώς θα προετοιμαστείς καλά για να βοηθήσεις την ομάδα. Όταν είσαι προπονητής πρέπει να σκέφτεσαι για 25 ποδοσφαιριστές, για 3-4 άτομα που είναι το υπόλοιπο προπονητικό προσωπικό. Θέλει αρκετές ώρες δουλειάς».
Για την κατάσταση λόγω κορωνοϊού: «Έχουμε να κάνουμε προπόνηση από τις 14 Μαρτίου. Ευτυχώς μας βοηθά η τεχνολογία, το μεγαλύτερο βάρος έχει πέσει στον προπονητή φυσικής κατάστασης, τον Ευθύμη Κυπριανού. Κάνουμε μέσω μιας εφαρμογής προπονήσεις για να μείνουμε στο καλύτερο επίπεδο. Είναι πρωτόγνωρες καταστάσεις, είμαστε άπειροι σε αυτό».
Για το μέλλον του πρωταθλήματος: «Τα βασικά ενδεχόμενα είναι δύο, είτε να ακυρωθεί το πρωτάθλημα είτε να ξεκινήσουμε τέλη Αυγούστου με αρχές Σεπτέμβρη. Ίσως το δεύτερο να έχει περισσότερες πιθανότητες. Εδώ δεν μπορείς να παίξεις τον Ιούνιο, είναι κόλαση. Πιστέψτε με, είναι πολύ χειρότερα από την Κύπρο, μιλάμε για 45-46 βαθμούς κάθε μέρα».
Για την ξαφνική αποχώρηση του Ιβάν Γιοβάνοβιτς από την εθνική των ΗΑΕ: «Βγαίνουν πολλά πράγματα. Επίσημα είπαν ότι ήταν επειδή δεν έχουν παιχνίδια. Έπεσε θύμα της πανδημίας, είχε να παίξει κάποια παιχνίδια. Είχε πάρει κι ένα δώρο, τρεις ξένους παίκτες πολύ ψηλού επιπέδου που τους έδωσαν διαβατήριο και μπορούσαν να παίξουν στην εθνική. Είχε πάρα πολλές πιθανότητες να περάσει, που ήταν ο αρχικός στόχος. Τώρα ίσως να μη γίνουν παιχνίδια καθόλου μέχρι το τέλος του 2020, οπότε είναι δύσκολο να είσαι προπονητής εκεί. Η ομάδα δεν έχει πάρει προπονητή ακόμα. Αυτό που μας καίει είναι να πάρουν απόφαση για το πρωτάθλημα».
Για τις αναποδιές που είχε στην καριέρα του στην ΑΕΚ και το πώς γύρισε αυτό στον ΑΠΟΕΛ: «Ήταν τελείως διαφορετικές οι συνθήκες. Όταν ξεκίνησα στην ΑΕΚ, είχε αρχίσει η κάθοδος. Ήταν δύσκολες καταστάσεις, μπερδεμένες σε θέμα διοικήσεων. Την είχε πάρει η κάτω βόλτα. Μετά ήρθε η χειρότερή μου στιγμή στην Κέρκυρα και μετά ήρθε η λύτρωση. Στο ποδόσφαιρο ποτέ δεν ξέρεις πότε θα έρθει η καλύτερη στιγμή στην καριέρα σου. Πρέπει να έχεις υπομονή και κάποια στιγμή θα δικαιωθείς. Η καλύτερη στιγμή στην καριέρα μου ήρθε στα 35 μου χρόνια. Δεν πρέπει ποτέ να τα παρατάς και να σταματήσεις να δουλεύεις».
Για το σύνολο που είχαν στον ΑΠΟΕΛ: «Τις πρώτες δύο χρονιές που πήραμε πρωτάθλημα και είχαμε την πρώτη συμμετοχή στο Τσάμπιονς Λιγκ, υπήρχε ένα σύνολο απίστευτο. Ήταν όλοι καλά παιδιά, ο ένας βοηθούσε τον άλλο και ήταν μια οικογένεια. Τις επόμενες δύο χρονιές, τότε που άλλαξε ριζικά το ρόστερ και ήρθαν παίκτες καλύτεροι σαν μονάδες, δέσαμε κι εκεί και αυτό φάνηκε στο γήπεδο, ανεβήκαμε σκαλοπάτι. Αυτά τα τέσσερα χρόνια ήταν τα καλύτερά μου».
Για τον Φερνάντο Σάντος: «Είχε τον τρόπο να σου πάρει το 100%. Ήταν φωνακλάς, τον έβλεπες και φοβόσουν, αλλά κατά βάθος είναι πολύ καλή ψυχή. Του χρωστώ ότι αυτός με έβαλε, αυτός με καθιέρωσε στην ΑΕΚ άσχετα αν μου έκανε εκείνη την πλάκα με την Εθνική».
Για το παιχνίδι με τη Λιόν και κατά πόσο σκέφτηκε είχαν τη ρέντα για να περάσουν: «Μέσα στο γήπεδο δεν σκέφτεσαι. Όταν ήμουν στον πάγκο το σκεφτόμουν, αλλά μέσα είσαι συγκεντρωμένος σε άλλα πράγματα. Σε αυτό το επίπεδο, οι ομάδες περιμένουν ένα λάθος για να χτυπήσουν και εκεί είναι που πρέπει να έχεις 100% συγκέντρωση».
Για το παιχνίδι με τη Ρεάλ: «Αν δεν έμπαινε το γκολ σε αυτό το λεπτό ίσως να είχαμε το 0-0. όταν αγωνίζεσαι με τέτοιες ομάδες και βλέπεις ότι δεν μπορείς να πετύχεις τέρμα, γιατί εμείς δεν είχαμε καθόλου τελικές, πας για το 0-0. Με το που δεχτήκαμε το γκολ ήρθε κατάρρευση, απογοητεύτηκες γιατί ήξερες ότι δεν μπορούσες να πάρεις θετικό αποτέλεσμα. Αν είχε ακόμα πέντε λεπτά ίσως να τρώγαμε κι άλλα τέρματα».
Για την όλη πορεία: «Ίσως η τρέλα, η άγνοια κινδύνου που είχαμε, μας έκανε να πιστεύουμε ότι μπορούσαμε να κερδίσουμε τον οποιονδήποτε. Παρακαλούσαμε να κληρωθούμε με Μαρσέιγ ή Μπενφίκα για να έχουμε πιθανότητες να πάμε πιο ψηλά. Είχαμε τρομερή αυτοπεποίθηση. Η Ρεάλ έχει πάντα τρομερούς παίκτες, ήταν ο Μαρσέλο και ο Κακά στον πάγκο».
Για την προπόνηση που είχαν κάνει για τις εκτελέσεις των πέναλτι με τη Λιόν: «Υπάρχει τύχη, αλλά τις περισσότερες φορές πρέπει να την προκαλείς. Ακόμα και κάποια στιγμή που δεν την έχεις στο μέρος σου, πρέπει να παλέψεις να τη φέρεις με το μέρος σου. Όταν σου γυρίσει πρέπει να είσαι έτοιμος να τη δεχτείς. Εμείς την προκαλούσαμε, δεν αφήναμε τίποτα στην τύχη του, προσπαθούσαμε να ξέρουμε τα πάντα. Ξέραμε τα πάντα για τους αντιπάλους, ήξερα κι εγώ πώς εκτελούνε ο Λισάντρο Λόπες και ο Μπάστος».
Για τη μουσική υπόκρουση του συνθήματος «Θρύλε πού το πας» και τη βοήθεια του κόσμου γενικότερα: «Βλέπω τις εξέδρες στο ΓΣΠ τώρα και στεναχωριέμαι. Φέρνω στο μυαλό μου τι γινόταν τότε και στα ευρωπαϊκά και στα παιχνίδια πρωταθλήματος. Φέρνω στο μυαλό μου το ντέρμπι με την Ομόνοια, που τότε ήταν μοιρασμένο το γήπεδο. Είχε ένταση, ο κόσμος έσπρωχνε την ομάδα. Αυτό το σύνθημα μας έδινε τρομερή ώθηση, είναι από τα αγαπημένα μου συνθήματα».
Για τη σύγκριση ανάμεσα στη Ρεάλ που αντιμετώπισε με την ΑΕΚ και αυτή που έπαιξε κόντρα στον ΑΠΟΕΛ: «Δεν μπορούν να συγκριθούν. Είχα την τύχη να παίξω αντίπαλος και με τους δύο Ρονάλντο. Και οι δύο στην εποχή τους ήταν οι καλύτεροι. Αν συγκρίνετε τις δύο εντεκάδες δεν ξέρεις ποια είναι η καλύτερη. Σε ένα γήπεδο σε κακή κατάσταση στον αγωνιστικό χώρο, δεν ξεκολλούσε η μπάλα από τα πόδια τους».
Για το νέο γήπεδο που ετοιμάζεται για την ΑΕΚ: «Η ΑΕΚ τόσα χρόνια δεν είχε σπίτι. Όταν πήρε το πρωτάθλημα πρόπερσι έκανε άθλο που το πήρε στο ΟΑΚΑ. Η Νέα Φιλαδέλφεια είναι κάτι συγκλονιστικό, αν δεν αγωνιστείς μέσα δεν μπορείς να το νιώθεις. Ακόμα και στην προθέρμανση, όταν πήγαινα προς τη σκεπαστή, ανυπομονούσα να ξεκινήσει στο παιχνίδι. Αυτό έχει λείψει στην ΑΕΚ. Όταν τελειώσει το γήπεδο θα δείτε μια διαφορετική ΑΕΚ, δε θα μπορεί να την κερδίσει κανένας εκεί μέσα».
Για την εκτίμηση του κυπριακού φίλαθλου κοινού προς το πρόσωπό του: «Το πιο σημαντικό είναι να σε σέβονται οι αντίπαλοι. Είναι φυσιολογικό να σε αγαπούν οι δικοί σου».
Για το μπάτζετ των ομάδων στα ΗΑΕ σε σχέση με την Κύπρο: «Είναι μεγάλη η διαφορά, ειδικά στις ομάδες που είναι ψηλά είναι χαώδης. Οι ομάδες που διεκδικούν πρωτάθλημα πρέπει να έχουν γύρω στα 80-90 εκατ. Είναι πολύ διαφορετικά τα πράγματα, και οι ντόπιοι έχουν ψηλά συμβόλαια και είναι πανάκριβη η ζωή εδώ».