Ο Δημήτρης Μελισσανίδης αποχαιρέτησε τον Κώστα Βουτσά με έναν επικήδειο, στον οποίο αποκάλυψε πως ο Βουτσάς θα ήταν αυτός που θα έκανε τα εγκαίνια της “Αγιά Σοφιάς”.
Αναλυτικά, ο επικήδειος του “Τίγρη”: “Αγαπητέ φίλε Κώστα,
Σε αποχαιρετούμε , με αισθήματα βαθιάς ευγνωμοσύνης γιατί επί 65 ολόκληρα χρόνια, μας χάριζες τα πιο πανάκριβα αγαθά. Τη Χαρά, το Γέλιο, την Αγάπη, τη Λύτρωση.
Οι Έλληνες, χωρίς διάκριση, πλούσιοι και φτωχοί, άνδρες, γυναίκες και παιδιά, σε αποχαιρετούμε όλοι με τα ίδια ακριβώς συναισθήματα.
Σαν τον δικό μας άνθρωπο, που μπαινόβγαινε δεκαετίες και θα μπαινοβγαίνει για πολλά πολλά χρόνια στα σπίτια μας, σχεδόν κάθε μέρα.
Εμείς σαν ΑΕΚ υποκλινόμαστε στον άνθρωπο που λάμπρυνε την ιστορία του Συλλόγου μας. Πίστεψες στα ιδεώδη και τα ιδανικά της ομάδος μας. Ένας δικέφαλος εσπερινός ήταν η παρουσία σου, τόσο στην Τέχνη όσο και στην Κοινωνία.
Μας έμαθες να πιστεύουμε στο ανθρώπινο θαύμα. Εμείς στην ΑΕΚ χαιρόμαστε διπλά, γιατί ενώ είσαι πολύ δικός μας, σε καμαρώνουν και σε θέλουν όλοι οι Έλληνες. Όλοι σε θεωρούν δικό τους.
Εγώ δεν θα μιλήσω για τον καλλιτέχνη, αλλά μπορώ να πω με απλά λόγια, αυτά που λέει ο απλός Έλληνας και Ελληνίδα, ότι πρόσφερες περισσότερα απ’ όσα μας πρόσφεραν όλα αυτά τα χρόνια οι εκάστοτε εξουσίες. Το αντίδωρό σου στο μόχθο, την αδικία και το μεροκάματο, ήταν η χαρά, το γέλιο και η αγάπη.
Μέσα από τη μαγεία του κινηματογράφου και πάνω στο θεατρικό σανίδι, έκανες τους ταπεινούς και καταφρονεμένους να αισθάνονται ίσοι με όλους τους άλλους ανθρώπους.
Κώστα,
Η καρδιά όλων των Αεκτζήδων έχει τώρα ραγίσει, γιατί δεν θα είσαι εσύ που – όπως είχαμε πει και συμφωνήσει να είσαι ο πρώτος που θα εγκαινιάσεις το νέο μας γήπεδο. Εκεί που θα στεγάσουμε και πάλι τα κοινά μας όνειρα.
Θα είσαι όμως για πάντα εκεί! Θα ζεις για πάντα μέσα στην Αγιά Σοφιά! Ψηλά στα νέα μας τείχη! Γιατί ήσουν πάντα Αετός! Και είμαι σίγουρος ότι από εκεί θα κάνεις πολύ καλή παρέα σε όλους, και είναι πολλοί, που δεν πρόλαβαν να δουν την ομάδα μας να μπαίνει και πάλι υπερήφανη στο σπίτι των προσφύγων προγόνων μας!
Η Κωνσταντινούπολη, η Μικρασία, οι αλησμόνητες πατρίδες, σε έστρεψαν να γνωρίσεις τον εαυτό σου νωρίς και ν’ αγαπήσεις την Τέχνη, τον Άνθρωπο και τη Ζωή.
Απ’ αυτή τη φύτρα ήσουνα Κώστα.
Αγωνιστής, ενωτικός και όχι διχαστικός, άνθρωπος, η χαρά της ζωής.
Εσένα έπρεπε να σε φωνάξουν οι μεγάλοι και οι τρανοί αυτού του τόπου, για να τους μάθεις το μάθημα πώς ενώνονται οι Έλληνες.
Αυτό δεν μας το έμαθε κανένας μέχρι σήμερα. Εσύ το ήξερες από την κούνια σου. Ξόρκιζες τις εχθρότητες, τη διχόνοια των Ελλήνων, και έδινες πνοή και ανάσα στη ζωή.
Εσύ μας ένωσες όλους τους Έλληνες με έναν μαγικό τρόπο που δεν θα σβήσει ποτέ, όπως δεν θα σβήσει ποτέ η εικόνα σου από τη συνείδηση των Ελλήνων.
Τώρα ξέρω ποιο ήταν το μυστικό σου. Έβλεπες μέσα στον κάθε Έλληνα ολόκληρη την Ελλάδα.
Σε αποχαιρετούμε και σου λέμε ότι δεν θα ξεχάσουμε τα δάκρυα λύπης που έριξες όταν γκρεμίστηκε το γήπεδο της ΑΕΚ, όπως δεν θα ξεχάσουμε τα δάκρυα χαράς στον αγιασμό, όταν βάλαμε το θεμέλιο λίθο της Αγια-Σοφιάς.
Ήσουν πάντα μαζί μας, στις χαρές και τις λύπες και μαζί μας θα μείνεις για πάντα.
Εκτός από τις ταινίες, θα σε βλέπουμε όρθιο εκεί, στο Μουσείο της ΑΕΚ, όπου θα στηθεί το κέρινο ομοίωμά σου και θα μείνει εκεί όσο υπάρχει η ΑΕΚ, όσο υπάρχει η Ελλάδα.
Καλό σου ταξίδι Κώστα”.