Γράφαμε την προηγούμενη εβδομάδα από αυτή εδώ τη γωνιά του διαδικτύου πως ο Παναθηναϊκός ρεαλιστικά μπορεί να διεκδικήσει την είσοδό του στα play off ως τρίτος αρκεί να κάνει το τρία στα τρία. Σε έπειθε η αγωνιστική εικόνα της ομάδας και η πίστη στο πλάνο πως δεν ήταν κάτι ακατόρθωτο.
Είναι εντυπωσιακή η μεταμόρφωση του “Τριφυλλιού” από παιχνίδι σε παιχνίδι και η εναλλαγή των συναισθημάτων σε όλο το “πράσινο” στρατόπεδο. Κανονικό ασανσέρ! Η ήττα από τον Παναιτωλικό αλλά και η εικόνα της ομάδας επανέφεραν τον ποβληματισμό, ο οποίος δεν απέχει από το να γίνει εσωστρέφεια σε περίπτωση αρνητικού αποτελέσματος στο ντέρμπι με την ΑΕΚ.
Για να είμαστε όμως ειλικρινείς, η αλήθεια είναι πως ο Παναθηναϊκός του Ιβάν Γιοβάνοβιτς δείχνει να έχει ένα ξεκάθαρο ποδοσφαρικό πλάνο. Και με τέτοιο δεν “έχασε” ποτέ κανείς. Σε βάθος χρόνου. Οι δέκα ήττες όμως για το μέγεθος του συλλόγου είναι πάρα πολλές και η μεγαλύτερη ευθύνη ανήκει στον προπονητή της ομάδας.
Διότι όλες οι ήττες, μα όλες οι ήττες, έχουν έρθει στις λεπτομέρειες και όλες μα όλες οι ήττες θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί με διαφορετική διαχείριση του πλάνου, του ροτέισον αλλά και της στρατηγικής διότι ως γνωστόν ένα παιχνίδι που φαίνεται ότι δεν μπορείς να το κερδίσεις, τότε είναι καλύτερα να μην το χάσεις.
Στο διά ταύτα, ο Παναθηναϊκός νιώθει “καυτή” την ανάσα του ΠΑΣ Γιάννινα, του ΟΦΗ, του Αστέρα Τρίπολης και του Άρη για τις τρεις εναπομείνασες θέσεις για τα play off. Δύο θα μείνουν έξω. Δύο είναι και οι τελευταίες αγωνιστικές. Δύο και οι βαθμοί που αυτή τη στιγμή έχει ανάγκη ο Παναθηναϊκός για να μη χάσει το τρένο, τα αυγά και τα πασχάλια.
Αυτό σημαίνει ότι είτε θα πρέπει να μη χάσει από ΑΕΚ και Ατρόμητο, είτε να νικήσει έναν από τους δύο. Με βάση τα δύο πρόσωπα που έχει δείξει όλη τη χρονιά κανείς δε μπορεί να είναι σίγουρος για τίποτα. Ακόμα και οι δύο ήττες έχουν τις πιθανότητές τους. Και τότε θα μιλάμε για “καταστροφή” και υποθήκευση της επόμενης σεζόν.