Η ΑΕΚ ηττήθηκε και σε μια ήττα σπάνια μπορείς να εντοπίσεις κάτι θετικό, όμως ο Αργύρης Γιαννίκης ίσως έχει να κρατήσει πράγματα που ενδεχομένως τον βοηθήσουν μελλοντικά.

Από τη μέρα που ανέλαβε την ΑΕΚ ο Αργύρης Γιαννίκης το τακτικό του πλάνο είναι συγκεκριμένο σε ότι έχει να κάνει με τα συστήματα. Το 4-2-3-1 αποτελεί βασικό εργαλείο της δουλειάς του τόσο στους αγώνες, όσο και στις προπονήσεις.

Ο Γιαννίκης βρήκε μια ομάδα που δεν έφτιαξε ο ίδιος, οπότε έπρεπε με τα υλικά που βρήκε ή να τα προσαρμόσει στα τακτικά του θέλω ή να προσπαθήσει να πάρει το μάξιμουμ από τους παίκτες του.

Σε κάποια ματς το 4-2-3-1 λειτούργησε εξαιρετικά, σε κάποια άλλα όμως όχι. Κοινός παρανομαστής ήταν η έλλειψη διάρκειας καλής απόδοσης μέσα σε ένα 90λεπτο.

Κόντρα στον Άρη, ο Γιαννίκης παρέταξε την ΑΕΚ ξανά με 4-2-3-1 και τον Σάκχοφ πίσω από τον Αραούχο, ενώ μετά το 20′ το μετέτρεψε σε 4-3-3 με τον Σιμόες αμυντικό χαφ και τους ΣιμάνσκιΣάκχοφ μπροστά του. Ακολούθως με την είσοδο του Μάνταλου επανέφερε το 4-2-3-1 για να το αλλάξει σε 3-5-2 στο τελευταίο 20λεπτο σε μια προσπάθεια να έχει περισσότερους παίκτες στον άξονα και να δημιουργεί ανισορροπίες στην άμυνα των γηπεδούχων.

Μ’ αυτό το σύστημα, αλλά όχι με ορθόδοξο τρόπο, ήρθε το γκολ της ισοφάρισης από τον Αραούχο, ενώ και η ΑΕΚ έγινε πιο πιεστική παίρνοντας πολύ παιχνίδι και από τα στόπερ της.

Θα πει κανείς πως μ’ αυτό το σύστημα έγινε και το 2-1 του Άρη στο 95′. Σύμφωνοι. Απλά το γκολ έρχεται δευτερόλεπτα μετά την είσοδο του Βράνιες και την έξοδο του Γκαρσία με την εσωτερική συννενόηση και την σωστή τακτική τοποθέτηση των παικτών να χάνεται στη… μετάφραση και τον Σάκιτς να μένει τελείως μόνος του για να σκοράρει.

Η ήττα είναι ήττα, δεν αμφισβητείται. Ο Γιαννίκης όμως αν αναλύσει το τελευταίο μέρος του παιχνιδιού της ΑΕΚ στο “Κλεάνθης Βικελίδης” μπορεί να έχει στα χέρια του μία ακόμα συνταγή που θα τον βοηθήσει στα παιχνίδια. Τόσο πριν την έναρξη, όσο και κατά τη διάρκεια. Γιατί και στόπερ (Βράνιες, Τζαβέλλας, Μήτογλου, Λε Ταλέκ, Σβάρνας) υπάρχουν και παίκτες στη μεσαία γραμμή και ο Τσούμπερ το ξέρει το σύστημα και μπακ (Μισελέν, Μοχαμαντί) που μπορούν να το υπηρετήσουν έχεις, οπότε με δουλειά στις προπονήσεις μπορεί να εφαρμοστεί (κι αν) όχι σε μόνιμη βάση, αλλά όταν το επιτάσσουν οι συνθήκες.

Άλλωστε, φαίνεται πως η ΑΕΚ χρειάζεται μια αλλαγή, ένα φρεσκάρισμα σε ιδέες και στυλ, ένα πλάνο που θα τη βοηθήσει να καλύψει τις αδυναμίες της.