Το αντίθετο μάλιστα ήταν αρκετά καλή, αφού, μπήκε στο γήπεδο με τον αέρα του φαβορί (όπως τον παλιό καλό καιρό) και έπαιξε ποδόσφαιρο πρωτοβουλίας.
Το Τριφύλλι δεν κινδύνεψε σε κανένα σημείο του αγώνα. Επίσης είχε την κατοχή της μπάλας στη μεσαία γραμμή και έφθανε με άνεση στην αντίπαλη περιοχή. Από εκεί και ύστερα, όμως, ξεκινούσαν τα γνωστά προβλήματα, αφού ο Μακέντα, ήταν για μία ακόμη φορά εκτός τόπου και χρόνου.
Ακίνδυνος και στα 45 λεπτά που έπαιξε ο Ιταλός, σωστά αντικαταστάθηκε από τον Ιβάν Γιοβάνοβιτς, κάτι αυτό φάνηκε στην συνέχεια, με την είσοδο στον αγωνιστικό χώρο του Φώτη Ιωαννίδη.
Ο μικρός έδωσε πνοή στην ομάδα, αφού πήρε πρωτοβουλίες και προσπάθησε με ατομικές ενέργειες να διασπάσει την αντίπαλη άμυνα.
Επίσης μάρκαρε τους αμυντικούς του Ολυμπιακού και δεν τους άφηνε κατεβάσουν αν ανενόχλητοι τη μπάλα, όπως συνέβαινε στο πρώτο ημίχρονο.
Θα μπορούσε μάλιστα να προσφέρει πολύ περισσότερα και να είναι πιο απειλητικός, αν είχε δίπλα του συμπαραστάτη τον Καρλίτος, αλλά δυστυχώς ο Ισπανός δεν ήταν έτοιμος 100% και έμεινε στο πάγκο.
Ο Ιωαννίδης με την εμφάνιση του έδειξε ότι μπορεί να καλύψει άνετα τη θέση του βασικού φορ, σε ένα ματς με πολύ μεγάλο βαθμό δυσκολίας, καθώς τα πήγε καλά έχοντας να αντιμετωπίσει τους ικανότατους, αλλά και έμπειρους στόπερ των ερυθρόλευκων.
Απλά θα πρέπει να τον εμπιστευτούν περισσότερο, ώστε να πάρει συνεχόμενα παιχνίδια στα πόδια του, να βρει τη φόρμα του και να αρχίσει να σκοράρει.
Θα είναι τεράστιο το κέρδος για το σύλλογο αν ο Ιωαννίδης καθιερωθεί στο βασικό σχήμα και δεν ξοδευτούν χρήματα στη μεταγραφική περίοδο για μια θέση που μπορεί να καλυφθεί άνετα εκ των έσω.
