Ο 30χρονος Πορτογάλος, μιλώντας στο “expresso.pt” αναφέρθηκε στην απόφασή του να πάει στον Παναιτωλικό τονίζοντας πως δεν άκουσε και τα καλύτερα λόγια από ποδοσφαιριστές που ήταν ήδη εκεί. Επίσης αναφέρθηκε στο οικονομικό ξεκαθαρίζοντας πως λάμβανε τα χρήματά του με καθυστέρηση ενώ σημείωσε πως η ομάδα έβαζε τους παίκτες να πλένουν μόνοι τους τα ρούχα της προπόνησης.
Μεταξύ άλλων τόνισε:
Είχα συμβόλαιο με τη Βιτόρια, αλλά ήξερα ότι η επιστροφή δεν ήταν επιλογή. Ήθελα να μείνω στη Γερμανία γιατί ήμουν εκεί μόνο τέσσερις μήνες. Αλλά δεν ήταν δυνατό. Ο μάνατζέρ μου μού παρουσίασε μια κατάσταση στην Ελλάδα, ενός συλλόγου που δεν ήξερα και που είχε σχέδιο να αγωνιστεί για το Γιουρόπα Λιγκ. Πήγα, αλλά τα πράγματα δεν πήγαν καλά, δεν ήταν αυτό που περίμενα.
Για την απόφασή του να έρθει στην Ελλάδα
Ταξίδεψα με τον Cristiano, τον Miguel Rodrigues και τον Luís Rocha. Αυτό βοήθησε επίσης στην απόφαση να πάω. Το πρώτο πράγμα που μου είπε ο Κριστιάνο στο αεροδρόμιο ήταν: «Ξέρεις πού πας;». Έλεγα: «Αν ξέρω πού πάω?”; «Κοίτα, αυτό το κλαμπ δεν είναι αυτό που νομίζεις». Ο Κριστιάνο είχε ήδη πάει εκεί τον προηγούμενο χρόνο. Απάντησα: «Αυτό που μου είπαν είναι ότι είχαμε μια ομάδα που θα πολεμούσε για τις πρώτες θέσεις». Σύντομα όμως μου μείωσε τις προσδοκίες: «Ο στόχος είναι να μην πέσει κατηγορία και αυτός ο σύλλογος δεν πληρώνει στην ώρα του, έχει όλες τις δυσκολίες, που είναι φυσιολογικές στην Ελλάδα, αλλά αυτός ο σύλλογος έχει περισσότερες». Κοντοστάθηκα πριν ταξιδέψω και σκέφτηκα: «Τι έκανα;». Η αλήθεια είναι πως, η πόλη είναι μικρή, δεν είναι σαν την Αθήνα, αλλά ήταν φυσιολογικό, δεν ήταν αυτό το πρόβλημα.
Είχατε πολλούς μισθούς που δεν πληρώθηκαν στην ώρα τους;
«Πληρώθηκα ληξιπρόθεσμα, δεν ήταν επαγγελματίες. Έγιναν πράγματα, ακόμα και με τα ρούχα μας που δεν είχα ξαναδεί στη ζωή μου. Όπως ότι έπρεπε να πλύνουμε τα εσώρουχά μας επειδή η ομάδα αρνήθηκε να το κάνει. Και δεν μιλάμε για τα προσωπικά μας ρούχα, αλλά για αυτά της ομάδας, για την προπόνηση»
Εμείς, οι Πορτογάλοι, περνούσαμε περισσότερο χρόνο στα αποδυτήρια, κάνοντας μπάνιο με την ησυχία μας. Μια μέρα δεν θέλαμε να πλύνουμε τα ρούχα της προπόνησης και αν δεν κάνω λάθος και τις κάλτσες, εγώ ο Κριστιάνο, και ο Μιγκέλ, πήραμε όλα τα ρούχα που έβαλαν οι παίκτες στα καλάθια και απλώσαμε τους στο πάτωμα. Δεν καταλάβαμε πώς ήταν δυνατόν σε έναν επαγγελματικό σύλλογο να πρέπει να πλένεις τα προπονητικά σου ρούχα. Είναι πράγματα του συλλόγου.
Τι έγινε την επόμενη ημέρα;
Μιλήσαμε με τον αθλητικό διευθυντή, ο οποίος συμφώνησε μαζί μας. Μας ζήτησε όμως να μην κάνουμε κάτι άλλο για να μην χάσει τη δουλειά του γιατί η Ελλάδα περνούσε σοβαρή κρίση. Θυμάμαι ότι τότε μπορούσα να μεταφέρω μόνο 1.000 € στην Πορτογαλία και να κάνω ανάληψη 60 € την ημέρα. Γελοίο, αλλά με την τρόικα δεν μπορούσες να κάνεις κάτι άλλο.
Η γνώμη του για τους Έλληνες:
Δεν διαφέρουν πολύ από εμάς. Απολαμβάνουν τη ζωή, περνούν τον περισσότερο χρόνο τους στα καφέ. Απολαμβάνουν έναν υπνάκο. Δεν βλέπεις κανέναν στην πόλη την ώρα της σιέστας. Και είναι όλο το απόγευμα στο καφενείο, δεν ξέρω πώς αντέχουν.