Ο Ολυμπιακός του Πέδρο Μαρτίνς χαρακτηρίζεται από την εναλλαγή προσώπων και συστημάτων τα τελευταία τρία χρόνια. Ο Πορτογάλος τεχνικός σταδιακά και με βάση τη διεύρυνση του ρόστερ έχει εντάξει μια σειρά διατάξεων στην αγωνιστική ρουτίνα του Ολυμπιακού, χωρίς να φοβάται να προχωρά ακόμα και σε ρηξικέλευθα μοτίβα, όπως η τριάδα στην άμυνα που είδαμε στο τέλος της περασμένης σεζόν και αναμένεται να δούμε και φέτος.
Τα πρώτα δύο φιλικά του Ολυμπιακού με Βόλφσμπεργκερ και Κράσνονταρ αποτέλεσαν ευκαιρία ώστε ο Πέδρο Μαρτίνς να πραγματοποιήσει ασκήσεις επί χάρτου εν όψει της νέας σεζόν. Με την ταυτόχρονη παρουσία Ελ Αράμπι, Χασάν και Τικίνο στο ρόστερ, ο Πορτογάλος τεχνικός αναζητεί τρόπους για την καλύτερη αξιοποίηση τους και το 4-4-2 είναι μια προφανής φόρμουλα. Δεν είναι τυχαία η αναφορά του Χασάν μετά το φιλικό με τη Βόλφσμπεργκερ στην ανάγκη για σύστημα με δύο επιθετικούς τη νέα σεζόν.
Ο Πέδρο Μαρτίνς αν τελικά προχωρήσει σε ενεργοποίηση του 4-4-2 δεν θα το κάνει με “δίδυμους πύργους” στην αντίπαλη περιοχή. Το έχει δείξει και την περασμένη σεζόν, πως τον βολεύει η διάθεση (κυρίως του Ελ Αραμπί) να κινείται περιφερειακά της περιοχής και να κάνει ακόμα και παιχνίδι. Το μοτίβο που δούλεψε κυρίως στο παιχνίδι με την Κράσνονταρ είναι μια ταυτόχρονη πίεση του Τικίνιο και του Ελ Αραμπί προς τον αδύναμο κρίκο της άμυνας, προκαλώντας μια ανισορροπία στον αντίπαλο, η οποία θα ωφελήσει τους μέσους οι οποίοι θα βρεθούν σε περισσότερο επίκαιρες θέσεις δημιουργικά και εκτελεστικά, ενώ θα ελευθερώσει χώρους στα πλάγια μπακ, τα οποία θέλει αρκετά επιθετικά ο Μαρτίνς (ακόμα ακούγονται οι φωνές στον Λαλά για να ανεβαίνει κατά βούληση).
