Ο Γιάννης Παπαδόπουλος εξέφρασε παράπονα για την μεταχείριση που είχε στον Ολυμπιακό από τον Ερνέστο Βαλβέρδε.
Ο νεαρός μεσοεπιθετικός μίλησε στο «Βήμα της Κυριακής» για την θητεία του στην ομάδα του Πειραιά και για το μέλλον του. Αναλυτικά η συνέντευξή του:
-Στα 22 σου ετοιμάζεσαι για τον επόμενο σταθμό στην καριέρα σου. Μετάνιωσες που το 2008 πήγες στον Ολυμπιακό;
«Αγωνίστηκα δύο χρόνια στον Ηρακλή και πήρα μεταγραφή στον Ολυμπιακό, στον οποίο πήγα με πολλά όνειρα. Δεν θεωρώ ότι ήταν χαμένος χρόνος. Έμεινα τρία χρόνια, δεν έπαιξα όσο εγώ θα ήθελα, αλλά έμαθα πολλά καινούργια πράγματα. Προφανώς δεν μετανιώνω για την επιλογή μου».
-Στον Ολυμπιακό πήγες 19 ετών. Ασχολήθηκε κάποιος προπονητής ιδιαίτερα μαζί σου;
«Ο μόνος που το έκανε αυτό ήταν ο Τιμούρ Κετσπάγια. Οι λόγοι για τους οποίους άλλοι προπονητές δεν ασχολήθηκαν με τους μικρούς της ομάδας είναι λίγο πολύ γνωστοί. Ο Κετσπάγια δεν μας περιέβαλλε απλώς με εμπιστοσύνη, μας έβαζε και παίζαμε. Προσωπικά με χρησιμοποίησε σε όλα τα φιλικά προετοιμασίας αλλά και στα προκριματικά ματς του Champions League. Δυστυχώς είχα τότε ένα σοβαρό τραυματισμό που με άφησε πίσω από πλευράς προετοιμασίας. Τον Κετσπάγια τον κατηγορούσαν ότι έπαιζαν αμυντικά ακόμα και στα εντός έδρας παιχνίδια. Ήταν ένας προπονητής ο οποίος όντως ήθελε η ομάδα του να έχει καλή αμυντική λειτουργία, αλλά στην επίθεση σε άφηνε ελεύθερο να δημιουργήσεις με συνεχή εναλλαγή θέσεων. Από τον Ολυμπιακό έφυγε επειδή οι εφημερίδες δεν του συγχώρεσαν ότι είχε παίξει στην ΑΕΚ και γιατί μας είχε αποκλείσει με την Ανόρθωση από το Champions League. Επιπλέον δεν άρεσε η αλλαγή τρόπου παιχνιδιού σε κάποιους μεγάλους παίκτες της ομάδας. Έβαλε τον Κυριάκο Παπαδόπουλο στη θέση του ανασταλτικού μέσου και τον κορόιδευαν. Σε αυτή τη θέση ο Κυριάκος κάνει τώρα καριέρα στη Σάλκε. Και η Εθνική Ελλάδας αμυντικά αγωνίστηκε στο Euro 2004, αλλά ουδείς ασχολήθηκε με το στυλ παιχνιδιού της από τη στιγμή που κατέκτησε το τρόπαιο. Πιστεύω ότι, αν δεν έδιωχναν τον Κετσπάγια, ο Ολυμπιακός δύσκολα θα έχανε πέρυσι το πρωτάθλημα».
-Στον Ολυμπιακό πήγες ταυτόχρονα με τον κ. Βαλβέρδε. Πως ήταν οι σχέσεις σας;
«Δύο τρεις φορές είχαμε κατ’ ιδίαν συζήτηση, ωστόσο περισσότερο μιλούσε μαζί μου προκειμένου να μου πει ότι με αφήνει εκτός ομάδας. Ο Ολυμπιακός είχε πληρώσει πολλά χρήματα στον Ηρακλή για να με αποκτήσει και ίσως αυτό τον υποχρέωνε να μη με αγνοεί παντελώς. Δεν θα έλεγα ότι έκανε κάτι ιδιαίτερο για μένα».
-Ποια είναι η διαφορά ενός Έλληνα από έναν ξένο παίκτη;
«Η εμπειρία και το όνομα. Τίποτε περισσότερο».
-Οι διαφορές του Ηρακλή, από τον οποίο έφυγες, από τον Ολυμπιακό στον οποίο πήγες ήταν μεγάλες;
«Ο Ηρακλής κινείται μεταξύ έκτης και δέκατης θέσης. Ο Ολυμπιακός κάνει πρωταθλητισμό. Η διαφορά των δύο ομάδων είναι τεράστια. Όταν παίζεις για το πρωτάθλημα, η πίεση των οπαδών εντός και εκτός γηπέδου είναι απίστευτη. Ο κόσμος του Ολυμπιακού δεν θέλει να χάνει, αλλά στο ποδόσφαιρο υπάρχουν και οι άσχημες στιγμές τις οποίες πρέπει να μπορείς να προσπερνάς»
-Τι καινούργιο έμαθες στον Ολυμπιακό το οποίο παίρνεις μαζί σου;
«Γνώρισα τα πάντα. Καλές και άσχημες στιγμές. Την κατάκτηση πρωταθλημάτων. Πώς λειτουργούν τα αποδυτήρια. Αγωνίστηκα δίπλα σε μεγάλους ποδοσφαιριστές».
-Υπήρξαν εντάσεις ανάμεσα σε Έλληνες και ξένους ποδοσφαιριστές;
«Όχι κατ’ ανάγκην ανάμεσα σε Έλληνες και ξένους. Διαφορές μπορούν να δημιουργηθούν και ανάμεσα σε Έλληνες».
-Θα θυμάσαι ασφαλώς και το επεισόδιο που είχες με τον Ντιόγκο.
«Ξεκίνησε στην προπόνηση όταν μου είπε κάποιες βρισιές και συνεχίστηκε στα αποδυτήρια όπου ήρθαμε στα χέρια. Συμβαίνουν όμως αυτά».
-Αν επέστρεφες στο 2008, θα έκανες την ίδια επιλογή;
«Δεν μετανιώνω για τίποτε από όσα έχω κάνει. Μπορούσα να είχα πάει στην ΑΕΚ και να αντιμετώπιζα τα ίδια προβλήματα. Κανείς και πουθενά δεν σου υπόσχεται θέση στην αρχική ενδεκάδα, ούτε σε διασφαλίζει από οτιδήποτε άλλο. Νομίζω ότι έκανα την καλύτερη επιλογή για εκείνη την εποχή. Είχα κάνει ένα πολύ καλό πρωτάθλημα με τον Ηρακλή και με συμμετοχές στην εθνική ομάδα της ηλικίας μου και πίστευα ότι στον Ολυμπιακό θα πιστέψουν σε μένα. Κάτι τέτοιο δεν έγινε».
-Όταν σε καλούσε ο κ. Σάντος στην εθνική ομάδα, άλλαζε η αντιμετώπιση που είχες από τον προπονητή του Ολυμπιακού;
«Σαν να μη συνέβαινε τίποτα. Ο Φετφατζίδης αγωνίστηκε με την Εθνική εναντίον του Καναδά, σημειώνοντας μάλιστα το νικητήριο γκολ και την Κυριακή ο κ. Βαλβέρδε τον άφησε εκτός δεκαοκτάδας. Αυτό είναι άδικο όταν παίζεις σε κορυφαίο επίπεδο. Ο κ. Βαλβέρδε δεν είναι το ίδιο δίκαιος απέναντι σε όλους. Σε τελική ανάλυση, όμως, το ποιος αγωνίζεται είναι υποκειμενικό. Εγώ λέω ότι δεν ήταν δίκαιος, κάποιος άλλος μπορεί να πει το αντίθετο. Ο καθένας το βλέπει από τη δική του οπτική γωνία. Προσωπικά αισθάνομαι αδικημένος από τον τρόπο που με αντιμετώπισε. Από τον κ. Βαλβέρδε αδικήθηκαν και άλλοι παίκτες, με πιο χτυπητή περίπτωση τον Μήτρογλου».
-Οι νεαροί Έλληνες παίκτες όταν δεν βρίσκατε θέση στην δεκαοκτάδα του Ολυμπιακού το συζητούσατε;
«Θα έλεγα ψέμματα αν υποστήριζα ότι δεν το συζητούσαμε. Όλοι ασχολούμαστε με την καθημερινότητα. Ο καθένας κοιτάζει το συμφέρον του και θέλει να αγωνίζεται. Σε τελική ανάλυση, το ότι δεν παίζαμε στον Ολυμπιακό όσο θέλαμε και μπορούσαμε δεν λέει τίποτε. Το ποδόσφαιρο δεν τελειώνει εδώ. Ο καθένας έχει μπροστά του τουλάχιστον άλλα δέκα χρόνια καριέρας και προς τα πίσω ρίχνεις ματιές μόνο για να δυναμώσεις και να αποφύγεις τα λάθη που έκανες».
-Τι πρέπει να αλλάξει ώστε να μην χάνονται οι Έλληνες παίκτες;
«Θέλω να πιστεύω ότι με την οικονομική κρίση που μαστίζει τη χώρα και από την οποία δύσκολα δεν θα επηρεαστεί το ποδόσφαιρο θα δοθεί μεγαλύτερη προσοχή στα εγχώρια ταλέντα. Η πολιτική που θέλει τις περισσότερες ΠΑΕ να φέρνουν το καλοκαίρι δέκα ξένους, να τους διώχνουν τον Ιανουάριο και να παραγγέλνουν άλλους δέκα είναι αδιέξοδη. Ας δουλέψουν με τα νέα παιδιά. Στις ακαδημίες υπάρχει θησαυρός αναξιοποίητος. Αν οι ομάδες εμπιστεύονταν το ελληνικό ταλέντο, όλοι οι παίκτες που το 2007 οδήγησαν την Εθνική Νέων στον τελικό του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος θα αγωνίζονταν ήδη στην Εθνική των ανδρών».
-Ο κ. Σάντος με τον οποίο συνεργάστηκες στην εθνική ομάδα πώς είναι ως προπονητής;
«Είναι όπως θέλω εγώ τον προπονητή. Με τις φωνές του, με πίεση προς τον παίκτη και δίκαιο απέναντι σε όλους. Το γεγονός ότι δεν με κάλεσε στην τελευταία συγκέντρωσης της Εθνικής θέλω να πιστεύω ότι δεν αγωνιζόμουν στον Ολυμπιακό. Τώρα που θα πάω σε άλλη ομάδα ελπίζω ότι θα συνεχίσει να παρακολουθεί την προσπάθειά μου».
-Ελλάδα ή εξωτερικό επιλέγεις για τη συνέχιση της καριέρας σου;
«Οι εμπειρίες από τον Ολυμπιακό θα με βοηθήσουν όπου και αν πάω. Όνειρο κάθε Έλληνα παίκτη είναι να αγωνισθεί σε ομάδα του εξωτερικού. Όσοι έφυγαν εκτός Ελλάδας έκαναν καριέρα και αυτό δεν είναι τυχαίο. Εκτός συνόρων σέβονται το ταλέντο του Έλληνα ποδοσφαιριστή. Αν ήταν του χεριού μου, θα επέλεγα τη γερμανική Μουντσεσλίγκα ή το ιταλικό Καμπιονάτο, που είναι δύο σκαλοπάτια πάνω από την ελληνική Super League».
-Ο πατέρας σου σε παρακολουθεί όταν αγωνίζεσαι;
«Όταν δεν ασχολείται με τον μικρότερο αδερφό μου ο οποίος παίζει τερματοφύλακας στα τμήματα Νέων του Ηρακλή δίνει το «παρών» στους αγώνες μου. Είναι ο καλύτερος κριτής μου. Πάντα απαιτητικός και δίκαιος».
Με τον Κυριάκο Παπαδόπουλο που ήσασταν συμπαίκτες στον Ολυμπιακό και στις εθνικές ομάδες κράτησες επαφή;
«Φυσικά. Ο Κυριάκος άλλαξε επίπεδο και μπράβο του γιατί το άξιζε. Και αυτός δεν έκανε για τον Ολυμπιακό, στον οποίο αν έμενε θα ήταν ακόμη τέταρτη ή Πέμπτη επιλογή».
-Ποιον προπονητή ξεχωρίζεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό;
«Στην Ελλάδα, νομίζω ότι πρέπει να κάνει καλή δουλειά ο Χιμένεθ. Κατά τα άλλα, μου αρέσει ο Αρσέν Βενγκέρ. Για το ποδόσφαιρο που παίζει η Άρσεναλ και την εμπιστοσύνη που δείχνει στους νέους παίκτες».
-Ο Άριελ Ιμπαγάσα είναι όντως δάσκαλος στο γήπεδο, όπως ακούγεται;
«Πολύ μεγάλος παίκτης και φοβερό παιδί. Είμαι υπερήφανος που έπαιξα δίπλα του. Με έμαθε πολλά. Ήταν το παράδειγμα για όλους μας».
-Ποιους άλλους παίκτες του Ολυμπιακού θα θυμάσαι περισσότερο;
«Τον Αβραάμ Παπαδόπουλο, τον Τοροσίδη αλλά και τον Τζεμπούρ. Εκπληκτικός παίκτης ο Αλγερινός με τεράστια προσόντα».
-Πάντως όσοι έχουν συνεργαστεί με τον Τζεμπούρ δεν λένε τα καλύτερα και για τον χαρακτήρα του.
«Εκτός από καλός παίκτες και εξαιρετικό παιδί είναι και υπερήφανος. Ενδεχομένως γι’ αυτό δεν αντιμετωπίζει ψύχραιμα κάποιες καταστάσεις που δεν συμβαδίζουν με τον χαρακτήρα του».