Ο Πανιώνιος εξέδωσε το Σάββατο (14/09) επιστολή μέσω της οποίας κάνει έκλυση στην αθλητική και πολιτική ηγεσία προκειμένου να αναγνωριστεί η προσφορά του στον αθλητισμό ενώ ζητά να στηριχτεί το έργο του.
Αναλυτικά η επιστολή:
“Σήμερα ο Πανιώνιος Γυμναστικός Σύλλογος Σμύρνης συμπληρώνει 123 χρόνια από την ίδρυσή του. 123 Χρόνια από την 14η Σεπτεμβρίου του 1890 όταν μια ομάδα φωτισμένοι Σμυρνιοί, εμπνεόμενοι από τα αθλητικά και εθνικά ιδεώδη της εποχής, ίδρυσαν τον Σύλλογο που έμελε να γίνει ο ιστορικότερος Αθλητικός φορέας της χώρας μας.
Τον Σύλλογο που πρόεδρος του έγινε ο Άγιος Χρυσόστομος Σμύρνης, δίνοντας έτσι το παράδειγμα για την ανάπτυξη της άθλησης στην νεολαία της Σμύρνης. Τον Σύλλογο που εκπροσωπήθηκε με αθλητές στους πρώτους σύγχρονους Ολυμπιακούς αγώνες το 1896. Τον αναβιωτή των πανάρχαιων Πανιώνιων Αγώνων. Τον Σύλλογο που τον ύμνο του έγραψε ο ποιητής Στέλιος Σπεράντσας και του οποίου μέλος υπήρξε ο Κωστής Παλαμάς. Που έδωσε με το αίμα των αθλητών του φόρο βαρύ στους εθνικούς αγώνες. Που ξεριζώθηκε στην Καταστροφή, αλλά δεν έσβησε. Αντίθετα ρίζωσε στην νέα του γη και έδωσε την αθλητική του λάμψη από την πρώτη κι όλας ημέρα της Προσφυγιάς. Που έφερε πρώτος νέα αγωνίσματα, όπως το Βόλεϊ, στην Ελλάδα. Που ίδρυσε πρώτος τμήμα Γυναικείου Αθλητισμού και πρωτοστάτησε στην καθιέρωσή του. Που ευτύχησε να έχει παράγοντες σαν τον Δημητρό Δάλλα και τον Δημ. Καραμπάτη που οδήγησαν τις παγκόσμιες αθλητικές εξελίξεις. Τον Σύλλογο των 21 Πρωταθλημάτων στον Γυναικείο Στίβο (15 συνεχόμενα!). Της πρώτης Ελληνίδας Ολυμπιονίκη (Σ. Σημηριώτη, Τένις το 1906). Των 2 Κυπέλλων κι ενός Βαλκανικού στο Ποδόσφαιρο. Του Πρωταθλήματος Γυναικών και του Κυπέλλου Ανδρών στο Μπάσκετ. Των 2 Ευρωπαϊκών Τελικών στην Υδατοσφαίριση. Των αμέτρητων διακρίσεων στα τμήματα Υποδομών σε όλα τα αθλήματα. Του Συλλόγου των 10 Αθλητικών Τμημάτων, των 3000 ενεργών Αθλητών. Τον Σύλλογο που αναγνωρίστηκε από τον Ευρωπαϊκό Αθλητισμό ως ένας από τους ελάχιστους που μπορούν να φέρουν τον τίτλο Πολυαθλητικός. Τον Σύλλογο που η Καταστροφή δεν κατάφερε να τον λυγίσει, αλλά τον πείσμωσε και τον δυνάμωσε ακόμη περισσότερο. Το καμάρι της Μικρασίας.
Ο Σύλλογος αυτός, με το βάρος των 123 χρόνων Αθλητικής και Κοινωνικής προσφοράς, βρίσκεται μπροστά σε μια κρίσιμη καμπή. Η εγκατάλειψη του σωματειακού Αθλητισμού από μέρους της πολιτείας, η οποία επιμένει εμμονικά -ακόμη και σήμερα με αυτές τις κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες- στην ενίσχυση του αθλητισμού ‘βιτρίνας’ και ‘επιδόσεων’, η σοβούσα οικονομική κρίση και η απουσία σχεδιασμού από μέρους της Αθλητικής ηγεσίας και των αθλητικών παραγόντων οδήγησαν στην σημερινή εκρηκτική κατάσταση. Παντελής έλλειψη χρηματοδότησης από ΓΓΑ και Ομοσπονδίες, κανένα αθλητικό΄Έργο στην ευρύτερη περιοχή, εγκατάλειψη και των υπαρχουσών εγκαταστάσεων,μηδενικά κονδύλια από Περιφέρεια (αυτήν που με περισσή βιασύνη υποσχέθηκε 20 εκατομμύρια για ένα έργο μιας Ποδοσφαιρικής ΑΕ) για βελτιώσεις εγκαταστάσεων του Συλλόγου καθώς ο Πανιώνιος αντιμετωπίζει επιπλέον σοβαρό πρόβλημα με την παλαιότητα των εγκαταστάσεων του, οι οποίες χρονολογούνται από το 1939.
Αυτό που ζητά ο Πανιώνιος είναι το προφανές. Αναγνώριση της μακρόχρονης προσφοράς του στον Αθλητισμό και στήριξη στο έργο του για να συνεχίσει να κάνει αυτό για το οποίο τάχθηκε πριν από 123 χρόνια:
ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΣΤΟΝ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ”