Ένα 18χρονο μηχανάκι στο αριστερό άκρο της Ρεν και ένας ακούραστος, αγέραστος, ανίκητος 39χρονος! Το ποδόσφαιρο είναι για όλους. Για αυτό και είναι ωραίο. 

Το ποδόσφαιρο είναι διασκεδαστικό, αστείο, σοβαρό, ενδιαφέρον, εθιστικό!

Το ποδόσφαιρο βγάζει και ωραίες ιστορίες όπως αυτή του Αντριάν Τρουφέρ της Ρεν ο οποίος ήρθε από τον πάγκο, στα 18 του, για να κάνει ντεμπούτο και κατέληξε να δίνει ασίστ και να πετυχαίνει γκολ νίκης στην ανατροπή απέναντι στην Μονακό. 

Αν είναι να κάνεις ντεμπούτο στην πρώτη ομάδα… έτσι το κάνεις ειδικά όταν αναφερόμαστε σε έναν αριστερό μπακ. 

Γεννήθηκε στο Βέλγιο λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων των γονιών του αλλά μεγάλωσε στο Ζουί περίπου 230 χιλιόμετρα μακριά από την Ρεν. 

Από το 2007 ως το 2010 έπαιξε στην Ζουί Σεν Περ και από το 2010 ως το 2015 στην Σαρτρ και όσοι τον έβλεπαν εκεί ήξεραν ότι αυτό το παιδί θα ξεχωρίσει. 

Ο προπονητής του στην Σαρτρ, Νταβίντ Νατιέ θυμάται: “Ήταν σαν να δουλεύει με μπαταρία. Μια ακούραστη μηχανή. Ικανός να επαναλαμβάνει σπριντ ασταμάτητα. Θα μπορούσε να κάνει ότι είδατε σε οποιαδήποτε ομάδα. Δεν τον ένοιαζε. Είμαι σίγουρος οτι θα φτάσει σε υψηλό επίπεδο. Ο Αντριάν είναι το Champions League. Θα το ανακαλύψετε φέτος όλοι σας”.

Tο προσωνύμιό του είναι “La Truff” μάλλον από το επίθετό του. 

Η οικογένεια του άκρως ποδοσφαιρική με τον πατέρα του Ζαν Κριστόφ πρώην παίκτη επίσης της Σαρτρ και τον αδερφό του Φλοριάν έτοιμο την επόμενη σεζόν να μεταπηδήσει στην Ρεν από την Σαρτρ και αυτός. 

Ολα δείχνουν μέλλον λαμπρό… για την ώρα ο Τρουφέρ μπορεί να πάρει στα χέρια του την Εκίπ, με τον βαθμό 8 και την παρουσία του στην καλύτερη ενδεκάδα της αγωνιστικής. Παράσημο για το μαγικό ντεμπούτο του.

Κλείνω με λίγο Ζλάταν… 

Ο Τρουφέρ γεννήθηκε στις 20 Νοεμβρίου του 2001… εκείνες τις ημέρες ο Ζλάταν Ιμπραχίμοβιτς προετοιμαζόταν για το πρώτο Ajax – PSV της καριέρας του το οποίο έχασε. 

Δεκαοκτώ χρόνια μετά ο Σουηδός σε αναγκάζει να τον κοιτάς με το στόμα ανοιχτό. Πιο διάσημος και από τα ΙΚΕΑ, γνωστός σε όλη την υφήλιο και με δήλωση του ιδίου σαν τον Μπέντζαμιν Μπάτον… ελληνιστί σαν το παλιό καλό κρασί. 

Σκέφτηκα ότι αυτός ο άνθρωπος δεν έχει εκτιμηθεί όσο θα έπρεπε ή όσο νομίζει ο ίδιος (…και εγώ μαζί του) ότι του αρμόζει… 

Σκεφτείτε ότι όλα αυτά τα χρόνια, μόνο μια φορά έχει εμφανιστεί το όνομά του στο Τοπ 5 της ψηφοφορίας για την Χρυσή Μπάλα… το 2013 όταν πήγε στην Παρί, ποιός ξέρει γιατί εκείνη την χρονιά; Ήταν τέταρτος πίσω από Κριστιάνο Ρονάλντο, Μέσι και Ριμπερί… 

Αυτός ο παίκτης σε είκοσι χρόνια καριέρας έχει πάρει ψήφους για την Χρυσή Μπάλα μόνο δέκα χρονιές και μόνο τέσσερις φορές ήταν στο Τοπ 10 με αποκορύφωμα το 2013!

Τις χρονιές που δεν τον ψήφισε κανείς βλέπεις ψήφους για τον Γκατούζο, τον Νάνι, τον Χακάν Σουκούρ, τον Τζέιμι Κάραγκερ, τον Κανού, τον Πάπε Μπούπα Ντιόπ και τον Εμάνουελ Ολισαντέμπε το 2001!!!

Τρελό!

Ο καλύτερος Σουηδός στην ιστορία κεντρίζει το ενδιαφέρον περισσότερο με δηλώσεις του όπως η ατάκα μετά την νίκη 2-0 απέναντι στην Μπολόνια περί… Μπέντζαμιν Μπάτον. 

Προσωπικά τον καταττάσω στους καλύτερους παίκτες της ιστορίας και επειδή σε έναν μήνα θα γίνει 39… τον καλύτερο 39χρονο που έχω δει αλλά και στο Τοπ 2 των Σουηδών που έχω αντικρίσει στην ιστορία παρέα με τον μέγιστο Χένρικ Λάρσον. 

Ζλάταν…Respect!