Ο παθιασμένος κόουτς επέστρεψε στη γενέτειρά του εμφανώς υποψιασμένος. Είχε δει στη λεπτομέρεια το ματς της Λέτσε με τη Γιουβέντους. Της ομάδας στην οποία πρωτόπαιξε ποδόσφαιρο και της ομάδας με την οποία μεγάλωσε στα γήπεδα. Είχε δει το 1-1.
Ήξερε ότι η Λέτσε που δεν έχει νίκη εντός έδρας θα είναι μανιασμένη για να κόψει την αήττητη φόρα της Ίντερ για 12 ματς (το έκανε αποτελεσματικά και με Μίλαν, Κάλιαρι). Κι αυτό γιατί στη Φλωρεντία του ιταλικού νότου, τα περιθώρια παραμονής στην κατηγορία είναι στενά. Κάθε ματς είναι τελικός. Με το πάθος του Λιβεράνι.
Μόνο που ο Κόντε μπορεί να το γνώρισε και να το περίμενε, αλλά οι παίκτες του ήταν νωθροί, αργοί, προβλέψιμοι και έπεσαν εύκολα στην παγίδα, ακόμη κι όταν προηγήθηκαν στο σκορ. Η Λέτσε κράτησε την Ίντερ στο -4 από την κορυφή και πιθανώς και μακριά από τον τίτλο που τόσο θα ήθελε ο Κόντε στην επιστροφή του στα ιταλικά γήπεδα.
Γύρισε στο σπίτι του, στην οικογένειά του, εκεί που γεννήθηκε και μεγάλωσε και πληγώθηκε. Από αυτούς που δεν χώνεψαν ποτέ ότι ως προπονητής ανέλαβε τη μισητή της Λέτσε, Μπάρι το 2007. Το απόγευμα της Κυριακής, στο Λέτσε πανηγύρισαν βαθμό παραμονής στην κατηγορία.
Και στο Πιεμόντε, οι Γιουβεντίνοι πανηγύρισαν μετά από πέντε σερί εβδομάδες συγκατοίκησης με την Ίντερ την αύξηση της διαφοράς στη βαθμολογία (61-57).
Η Γιουβέντους, χωρίς να είναι καλή, το αντίθετο, έκαμψε την αντίσταση της Πάρμα με τον τρόπο της (κλασικό ματς νίκης στο γκολ, 2-1, με ηγέτη Ρονάλντο). Αυτόν που δεν είχε η Ίντερ για να περάσει από το Λέτσε. Και στους δυο, μάλλον τρίτος στη μάχη τίτλου, χωρεί. Η Λάτσιο του Ιμόμπιλε απειλεί…