Πονάει και σωματικά και ψυχικά…«Το σώμα μου δεν αντέχει άλλο. Τα γόνατά μου έχουν εξαφανιστεί» φωνάζει ο Σαντόν.
Ο δεξιός οπισθοφύλακας ήταν προϊόν της ακαδημίας της Ίντερ και έκανε το άλμα στην μεγάλη ομάδα το 2009, συμμετέχοντας στη θρυλική καμπάνια των τριών τροπαίων υπό τις οδηγίες του Ζοζέ Μουρίνιο ένα χρόνο αργότερα. Εκείνη την παρθενική του σεζόν στους «νερατζούρι», πήρε μια πρώτη γεύση από το θεσμό. Ο Σαντόν ήταν ο στενός κορσές, η βδέλλα πάνω στον Κριστιάνο Ρονάλντο, σε μια αναμέτρηση νοκ άουτ για τη κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση στο Τζιουζέπε Μεάτσα, τον Φεβρουάριο του 2009, στη φάση των ”16” του Champions League, λίγες μόλις εβδομάδες μετά το ντεμπούτο του στη Serie A.
Ο Ιταλός μπακ υποχρέωσε τον Πορτογάλο σε μέτρια εμφάνιση, η Ίντερ πήρε λευκή ισοπαλία (0-0) στο Μιλάνο, και την ερχόμενη εβδομάδα, βασικός ξανά ο Σαντόν, ηττήθηκε στο Ολντ Τράφορντ με γκολ των Βίντιτς, Ρονάλντο (2-0), για την ιστορία…Αίσθηση και θόρυβο ο μικρός, είχε προλάβει να κάνει…Η Γιουνάιτεντ που έγινε η πρώτη ομάδα που ξαναπηγαίνει τελικό να υπερασπιστεί τον τίτλο της, μετά τη Γιουβέντους το 1997. Απέκλεισε τις Πόρτο και Άρσεναλ και έφτασε μέχρι τον τελικό, όμως η Μπαρτσελόνα στο Ολίμπικο της Ρώμης «δεν παιζόταν» και έγινε η πρώτη ισπανική ομάδα που κατακτά το treble.
Αφού δεν κατάφερε να βρει νέο σύλλογο, ο Σαντόν ανακοίνωσε την αποχώρησή του σε ηλικία 31 ετών. «Αναγκάζομαι να κρεμάσω τα παπούτσια μου. Δεν είναι ότι δεν έχω προσφορές, αλλά το σώμα μου απλά δεν μπορεί να το αντέξει άλλο μετά από τόσους τραυματισμούς. Είμαι αναγκασμένος να το κάνω αυτό. Δεν ήθελα, αλλά πρέπει. Έκανα άπειρες εξετάσεις. Μπορώ ακόμα να περπατήσω, αλλά αυτό δεν αρκεί για να είμαι επαγγελματίας αθλητής. Αν συνέχιζα να πιέζω, θα κινδύνευα» Ο Σαντόν απολογήθηκε επίσης, για να αντεπιτεθεί σε ορισμένους στη Ρόμα που τον κατηγόρησαν ότι απέρριψε μεταγραφές και καθόταν στις εξέδρες παίρνοντας μισθό όλη τη σεζόν. «Δεν απέρριψα κανέναν, αλλά ποτέ δεν επρόκειτο να περάσω ιατρικές εξετάσεις».
Ο Μουρίνιο τα πήρε όλα και έφυγε νικητής για τη Μαδρίτη και τη Ρεάλ για να αντικαταστήσει τον Μανουέλ Πελεγκρίνι. Ο νέος προπονητής της Ίντερ, Ράφαελ Μπενίτεθ προτιμούσε τον Βραζιλιάνο Μαικόν και τον έστειλε με τη μορφή δανεισμού στη Τσεζένα σε αντάλλαγμα για τον Ναγκατόμο. Γύρισε το καλοκαίρι με τον Γκασπερίνι στο τιμόνι αλλά είπε ξανά αντίο. Αφού χόρτασε τίτλους στην πατρίδα του, δύο πρωταθλήματα, δύο κύπελλα και το Champions League έφτιαξε βαλίτσες και έκανε το άλμα για το βορρά της Πρέμιερ Λιγκ υπογράφοντας για πέντε χρόνια. Τελικά πέρασε τέσσερα χρόνια στο St James’ Park, κάνοντας 94 εμφανίσεις για την Νιουκάστλ βάζοντας μόλις ένα γκολ και παίρνοντας το βραβείο του πολυτιμότερου ποδοσφαιριστή του συλλόγου για το 2013.
Επέστρεψε δανεικός στο Μιλάνο και την Ίντερ το 2015, αλλά δυσκολεύτηκε να αγωνιστεί βασικός σε μια περίοδο που οι «νερατζούρι» άλλαζαν προπονητές σαν τα πουκάμισα. Φρανκ Ντε Μπουρ, Στέφανο Πιόλι και Λουτσιάνο Σπαλέτι πέρασαν αλλά δεν στέριωσαν όπως και ο Σαντόν…Πέρασαν άλλα τρία δύσκολα χρόνια στο Σαν Σίρο και μετακόμισε στη Ρόμα, ομάδα που κάνει ντεμπούτο απέναντι της για το Copa Italia τον Ιανουάριο του 2009. Πρόλαβε να αγωνιστεί ξανά στο Champions League, αλλά και το Europa πριν ξεκινήσουν και πάλι τα προβλήματα με τα γόνατα. Πραγματοποίησε μόνο 54 εμφανίσεις με τους συνεχόμενους τραυματισμούς να εμποδίζουν την καριέρα του, πριν αποχωρήσει από τους νικητές του Europa Conference League αυτό το καλοκαίρι. Συγκέντρωσε 8 συμμετοχές για την Εθνική Ιταλίας, πέντε από αυτές το 2009, προτού αυτά τα προβλήματα τραυματισμών εκτροχιάσουν την καριέρα του.
