Σαν σήμερα πριν από 97 χρόνια γεννήθηκε ο μεγαλύτερος προπονητής στην ιστορία της Τότεναμ, Μπιλ Νίκολσον. Διαβάστε τις πιο γνωστές «ατάκες» του θρυλικού μάνατζερ.
Γεννημένος στις 26/1/1919 ο Γουίλιαμ Έντουαρντ Νίκολσον συνέδεσε την καριέρα του σαν παίκτης και προπονητής με τους «σπερς».
Το όγδοο από εννέα παιδιά μίας οικογένειας από το Σκάρμπορο της Αγγλίας, ο Νίκολσον δοκιμάστηκε σε ηλικία 16 ετών από τους «σπερς» ως ποδοσφαιριστής και αρχικά προσελήφθη ως μέλος του προσωπικού του γηπέδου, αντί 2 λιρών την εβδομάδα. Στα 18 υπέγραψε επαγγελματικό συμβόλαιο, όμως ένα μεγάλο μέρος της καριέρας του χαραμίστηκε λόγω του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Το 1946 επέστρεψε στην Τότεναμ, παίζοντας σε διάφορες θέσεις της μεσαίας γραμμής και της άμυνας και το 1950-51 ήταν βασικό μέλος της ομάδας που κατέκτησε το πρωτάθλημα, ενώ την ίδια σεζόν κατέγραψε και την πρώτη συμμετοχή στην Εθνική Αγγλίας. Ποτέ δεν έκανε όμως καριέρα στα «λιοντάρια» λόγω της ύπαρξης του μεγάλου Μπίλι Ράιτ, αλλά και της αφοσίωσής του στην Τότεναμ.
Το 1955 έβαλε τέλος στην καριέρα του και ξεκίνησε μαθήματα για το δίπλωμα του προπονητή. Μέσα σε τρία χρόνια είχε γίνει πρώτος τεχνικός των «σπερς», ενώ ήταν και βοηθός του ομοσπονδιακού Γουόλτερ Γουιντερμπότομ στο Μουντιάλ του 1958.
Έχοντας αναλάβει την Τότεναμ την ίδια χρονιά με την ομάδα έκτη από το τέλος, κανείς δεν θα μπορούσε να περιμένει ότι η πρόσληψή του θα σηματοδοτούσε την πιο επιτυχημένη περίοδο στην ιστορία των «σπερς». Στο πρώτο παιχνίδι της προπονητικής του καριέρας πάντως, οι Λονδρέζοι κέρδισαν με 10-4 την Έβερτον στο «Γουάιτ Χαρτ Λέιν»!
Η σεζόν 1960-61 θα μείνει για πάντα στην ιστορία της Τότεναμ, καθώς έγινε η πρώτη ομάδα του 20ού αιώνα στην Αγγλία που κατέκτησε το νταμπλ, με τη μεγάλη ομάδα των Ντάνι Μπλαντσφλάουερ, Ντέιβ Μακέι, Μπόμπι Σμιθ και Κλιφ Τζόουνς. Την επόμενη χρονιά κατέκτησε πάλι το Κύπελλο και έφτασε στα ημιτελικά του Κυπέλλου Πρωταθλητριών.
Το 1962-63, η Τότεναμ υπό τον Νίκολσον έγινε η πρώτη αγγλική ομάδα που κατέκτησε ευρωπαϊκό τίτλο και συγκεκριμένα το Κύπελλο Κυπελλούχων, με 5-1 επί της Ατλέτικο Μαδρίτης στον τελικό του Τότεναμ.
Το 1967 η ομάδα του Νίκολσον πήρε για τρίτη φορά το Κύπελλο κερδίζοντας την Τσέλσι στον πρώτο λονδρέζικο τελικό της ιστορίας, ενώ ακολούθησαν τα Λιγκ Καπ του 1971 και του 1973, μαζί με το Κύπελλο ΟΥΕΦΑ του 1973.
Το 1974, απογοητευμένος από τις υπερβολικές απαιτήσεις των ποδοσφαιριστών αλλά και τον αυξανόμενο χουλιγκανισμό, παραιτήθηκε από τη θέση του. Στη συνέχεια δούλεψε ως σύμβουλος της Τότεναμ και θεωρείται υπεύθυνος για τις αποκτήσεις παικτών όπως ο Γκλεν Χοντλ.
Το 1999, ένας από τους δρόμους που οδηγούν στο «Γουάιτ Χαρτ Λέιν» μετονομάστηκε σε Bill Nicholson Way, ενώ ο θρυλικός τεχνικός έφυγε από τη ζωή στις 23/10/2004 σε ηλικία 85 ετών.
Διαβάστε τις καλύτερες «ατάκες» του μεγάλου κόουτς:
– «Είναι καλύτερο να αποτυγχάνεις στοχεύοντας ψηλά, παρά να πετυχαίνεις στοχεύοντας χαμηλά. Εμείς στην Τότεναμ έχουμε στοχεύσει πολύ ψηλά, τόσο ψηλά που στην πραγματικότητα ακόμα και η αποτυχία θα έχει την ηχώ της δόξας».
– «Είναι φανταστικό να παίζεις στην Ευρώπη. Για ένα κλαμπ σαν την Τότεναμ, αν δεν είμαστε στην Ευρώπη δεν είμαστε τίποτα».
– «Πρέπει πάντα να λαμβάνουμε υπ’ όψιν τους φιλάθλους μας, γιατί χωρίς αυτούς δεν θα υπήρχε επαγγελματικό ποδόσφαιρο. Θα ήταν καλύτερο να έχουμε περισσότερους οπαδούς που θα βλέπουν το ποδόσφαιρο που τους αρέσει, παρά να έχουμε λίγους που θα βλέπουν το ποδόσφαιρο που αρέσει σε εμάς».
– «Αν δεν χρειάζεται να σύρεις τον εαυτό σου εκτός γηπέδου εξαντλημένο μετά από 90 λεπτά, τότε δεν μπορείς να πεις ότι έβαλες τα δυνατά σου».
– «Δεν έχει νόημα να είσαι ικανοποιημένος όταν τα πράγματα δεν γίνονται σωστά. Θέλω τελειότητα».
– «Όποιος έρχεται στους ”Σπερς”, είτε ως μεγάλη μεταγραφή, είτε ως το παιδί που φροντίζει το γρασίδι, πρέπει να είναι αφοσιωμένος στο παιχνίδι και το κλαμπ. Πρέπει να είναι προετοιμασμένος να δουλέψει, να μην είναι ποτέ ικανοποιημένος από την τελευταία εμφάνιση και πρέπει να μισεί την ήττα».
– «Όταν βρίσκεται στα καλύτερά του, το ποδόσφαιρο παραμένει το μεγαλύτερο παιχνίδι όλων. Και η Τότεναμ, τόσο κοντά στην καρδιά μου, είναι ακόμα για μένα το μεγαλύτερο κλαμπ».
– «Δεν έχει νόημα απλά να κερδίζεις, πρέπει να κερδίζουμε παίζοντας καλό ποδόσφαιρο».
– «Φυσικά είμαι άνθρωπος της Τότεναμ και αυτό σημαίνει σχεδόν τα πάντα όσον αφορά το ποδόσφαιρο. Μπορώ να κοιτάξω πίσω, έχοντας αγωνιστεί ως συμπαίκτης, αλλά έχοντας υπάρξει και προπονητής μερικών από τους καλύτερους παίκτες που έχουν αγωνιστεί ποτέ».
– «Πάντα έλεγα ότι ήταν τιμή για μένα να υπηρετώ την Τότεναμ και νιώθω το ίδιο κάθε φορά που επιστρέφω στο γήπεδο».
– «Δεν μπορείς να κοροϊδέψεις τον κόσμο. Ξέρει τι θέλει να δει, τι είναι καλό, τι κακό και τι απλά μέτριο. Ή τουλάχιστον έτσι πιστεύω».
– «Η Τότεναμ πρέπει να είναι η καλύτερη στη χώρα, όχι η δεύτερη καλύτερη».
– «Η εφυΐα δεν σε κάνει καλό ποδοσφαιριστή. Αν αυτό ήταν αλήθεια, η Οξφόρδη και το Κέμπριτζ θα είχαν τις καλύτερες ομάδες. Το ποδοσφαιρικό μυαλό είναι αυτό που μετράει και αυτό δεν πηγαίνει πάντα μαζί με ένα ακαδημαϊκό μυαλό. Μάλιστα, το προτιμώ όταν δεν συμβαδίζουν. Προτιμώ παίκτες που δεν είναι τόσο καλοί ή έξυπνοι σε άλλα πράγματα. Αυτό σημαίνει ότι συγκεντρώνονται στο ποδόσφαιρο».
– «Αν δεν κερδίσεις τίποτα, είχες μία κακή σεζόν».
– «Η Τότεναμ ήταν η ζωή μου και αγαπώ το κλαμπ».