Ως «κακόγουστο» χαρακτήρισε τον Ρονάλντο ο πρώην συμπαίκτης του Πορτογάλου στη Μάντσεστερ Γιουνάϊτεντ, ΄Εντι Τζόνσον και οι δηλώσεις του δεν πέρασαν απαρατήρητες
«Όταν έφτασε στο Μάντσεστερ και πριν γίνει ο γνωστός Ρονάλντο, ήταν ένα μαζεμένο παιδί με πολλά νεύρα όμως, κακοντυμένος, αλλά… ο αγαπημένος του Φέργκιουσον», τόνισε μεταξύ άλλων ο Τζόνσον, που έφτασε μέχρι την ανδρική ομάδα, αλλά στη συνέχεια δεν κατάφερε να στεριώσει και ψάχνοντας την τύχη του κατέληξε σε μικρότερης εμβέλειας συλλόγους του νησιού, μέχρι που κρέμασε τα παπούτσια του στις ΗΠΑ, φορώντας την φανέλα του Πόρτλαντ.
«Όταν τον είδα για πρώτη φορά, αναρωτήθηκα ποιος είναι ο μικρός. Μου έκανε εντύπωση το πόσο κακόγουστα ήταν ντυμένος. Φορούσε ένα κολλητό τζιν, μια μπλούζα επίσης κολλητή και με ξεθωριασμένα χρώματα. Θυμάμαι όμως ότι στην πρώτη προπόνηση, με απέφυγε με πολύ έξυπνο τρόπο αλλά στο τέλος τον έριξα κάτω γιατί δεν μπορούσα να τον σταματήσω. Από την πρώτη στιγμή φάνηκε ότι έχει ταλέντο και απόλυτα λογικά δημιουργήθηκαν προσδοκίες τόσο από το προπονητικό επιτελείο, όσο και από τον κόσμο της ομάδας».
Συνεχίζοντας για τον τρόπο παιχνιδιού του Ρονάλντο, ο Τζόνσον τόνισε: «Ο Ρουντ φαν Νιστελροϊ δεν μπορούσε να συνηθίσει στον τρόπο παιχνιδιού του. Στον Ρονάλντο άρεσε πολύ να ντριπλάρει , ενώ οι Μπέκαμ και Γκίγκς για παράδειγμα έπαιζαν περισσότερο ομαδικά».
Όσο για το μυστικό της επιτυχίας του Ρονάλντο: «Η παρουσία του Φέργκιουσον τον βοήθησε πολύ. Για τον νεαρό Πορτογάλο, ήταν η πατρική φιγούρα που ούτως ή άλλως του έλλειψε. Του έδωσε αυτοπεποίθηση, τον πίστεψε, τον στήριξε στις δύσκολες στιγμές του και ο Ρονάλντο όχι μόνο έμεινε «όρθιος» αλλά στην συνέχεια εκτοξεύτηκε και έγινε αυτός που σήμερα όλοι θαυμάζουμε».
Λίγο πριν ολοκληρώσει τη συνέντευξη του ο Τζόνσον στα βρετανικά μέσα (και η οποία αναδημοσιεύτηκε από την ιταλική gazzettadellosport.it) δεν δίστασε να αποκαλύψει ότι τόσο αυτός όσο και αρκετοί από τους συμπαίκτες του εκείνης της εποχής, προσπαθούσαν να κοροϊδέψουν την σχέση που αναπτύχθηκε μεταξύ του Πορτογάλου και του Φέργκιουσον, αλλά όπως ομολόγησε στο τέλος των δηλώσεων του: «Από την πορεία που έκανε ο Ρονάλντο, αποδείχθηκε ότι εκείνη η σχέση που είχε με τον προπονητή του, τον βοήθησε σημαντικά στην καριέρα του. Ήταν σχέση, πατέρα – γιου».