Με νοοτροπία πρωταθλήτριας και με τακτική για Οσκαρ έπαιξε,λοιπόν, η Tσέλσι στο “Εϊτιχαντ” κόντρα στη Σίτι και τα κατάφερε μια χαρά απέναντι στην αφελέστατη τακτικά Σίτι, η οποία δέχεται γκολ στις αντεπιθέσεις σαν ερασιτεχνική ομάδα.
Κι όμως, με όλα αυτά τα αρνητικά οι γηπεδούχοι θα μπορούσαν κάλλιστα να φύγουν με τους τρεις βαθμούς της νίκης αν ο Ντε Μπρούιν δεν έχανε την ευκαιρία της σεζόν, “σημαδεύοντας” το δοκάρι προ κενής εστίας όταν το σκορ ήταν 1-0. Με τα αν, όμως, κανείς δεν κέρδισε κάτι παραπάνω από μια ολιγόλεπτη δόξα στην ανάλυση ενός αγώνα. Η ουσία είναι ότι η Τσέλσι έκανε τρεις αντεπιθέσεις, με τρεις υπέροχες μπαλιές και με τρία εξίσου υπέροχα τελειώματα από Ντιέγκο Κόστα, Γουίλιαν και Αζάρ πήρε αυτό που ήθελε και πλέον βρίσκεται στο +4 από την αντίπαλό της.
Ο Ηράκλειτος πριν 2000 χρόνια είχε πει “τα πάντα ρει και ουδέν μένει”, αλλά ο πολύς Πεπ Γκουαρδιόλα φαίνεται να μην το συμμερίζεται αυτό. Εδώ και τρία χρόνια συνεχίζει να δέχεται με τον ίδιο τρόπο γκολ μένοντας πιστός στο δόγμα της αλληλοκάλυψης και παίζοντας ψηλά την άμυνα σε ένα ποδόσφαιρο που διαρκώς αλλάζει και κινδυνεύει να τον αφήσει πίσω. Και αυτό είναι ιδιαίτερα οξύμωρο αν σκεφθεί κανείς ότι πριν μερικά χρόνια ο εν λόγω φιλόσοφος του ποδοσφαίρου άλλαξε ολόκληρο το άθλημα με τις καινοτομίες του.
Γιατί όταν έχεις 61% κατοχή της μπάλας, το σύστημά σου μόνο πετυχημένο δεν είναι αν δέχεσαι 10 σουτ, εκ των οποίων τα 4 προς την εστία, με την ομάδα σου απλά να έχει ένα περισσότερο και διαρκώς την μπάλα στα πόδια. Κάνοντας μάλιστα και πολλά περισσότερα φάουλ από τον αντίπαλό σου. Και μεγάλη κατοχή και ίδιες ευκαιρίες και λιγότερα γκολ και περισσότερα φάουλ; Κάτι δεν πάει καλά, πόσο μάλλον όταν το μοναδικό γκολ που σημείωσε η Σίτι ήταν αυτογκόλ, στο τέλος του πρώτου μέρους.
Αυτό που έγινε στο 57, ή μάλλον, αυτό που δεν έγινε θα μπορούσε να μας αποτρέψει να γράψουμε όλα τα παραπάνω -αν και είναι όλα αλήθεια- γιατί θα μας κατηγορούσαν για εμπάθεια… Ο Νάβας έβγαλε μια παράλληλη μπαλιά όνειρο στον Ντε Μπρούιν και αυτός προ κενής εστίας δεν έκανε καλό βηματισμό, σούταρε με δύναμη -λόγω της φόρας που είχε- από τα τρία μέτρα, αλλά αντί να στείλει την μπάλα στα δίχτυα “γκρέμισε” το οριζόντιο δοκάρι.
Τρία λεπτά αργότερα, ο Φάμπρεγας έβγαλε μπαλιά όνειρο στον Ντιέγκο Κόστα, ο οποίος με κοντρόλ παγκόσμιας κλάσης άδειασε τον προσωπικό του αντίπαλο και πλάσαρε τον Μπράβο ισοφαρίζοντας σε 1-1. Η Σίτι προσπάθησε να αντιδράσει και το κατάφερε, αλλά οι εξαιρετικές προσπάθειες των Αγουέρο και Σίλβα δεν βρήκαν δίχτυα.
Στο 70′, οι Λονδρέζοι έκαναν την ανατροπή. Αντεπίθεση, η μπάλα στον Ντιέγκο Κόστα, μετά στον Γουίλιαν, δεξί σουτ, στην αριστερή γωνία και 1-2. Οι “πολίτες” αντέδρασαν και πάλι, αλλά έμεναν ευάλωτοι στις αντεπιθέσεις. Σε μια εξ αυτών, λοιπόν, ο Μάρκος Αλόνσο σημάδεψε τον Αζάρ και αυτός διαμόρφωσε το τελικό 1-3.
Και ενώ όλα έδειχναν ότι το ματς θα έληγε σε ειρηνικά πλαίσια, έγινε χαμός. Ο Αγουέρο εμφανώς εκνευρισμένος από την εξέλιξη του αγώνα έκανε ένα εγκληματικό μαρκάρισμα πάνω στον Νταβίντ Λουίς και επήλθε σύρραξη. Ο Σεσκ Φάμπρεγας χαστούκισε ύπουλα τον Φερναντίνιο οποίος προσπαθούσε να χωρίσει τους εμπλεκόμενους, αλλά μόλις δέχθηκε το χτύπημα του Ισπανού αντέδρασε, τον έπιασε δυο φορές από το λαιμό και τον έσπρωξε με αποτέλεσμα να πληρώσει αυτός τη… νύφη και όχι ο παίκτης της Τσέλσι. Την άγουσα προς τα αποδυτήρια πήρε φυσικά και ο Αργεντινός επιθετικός.