Αν θέλει να επιστρέψει σύντομα στα μεγάλα σαλόνια του αγγλικού ποδοσφαίρου, η Λιντς πρέπει να αλλάξει πολλά πράγματα στην ομάδα. Ένα καλό ξεκίνημα με σημαντικές νίκες όπως αυτή στο Άνφιλντ ή το 3-0 με την Τσέλσι δεν είχε συνέχεια. Ακολούθησε καθίζηση από την οποία δεν μπόρεσε ποτέ να συνέλθει πλην μερικών αναλαμπών.
Στην αρχή πολλοί πίστεψαν ότι ο Τζέσε Μαρς μπορεί να κάνει κάτι καλό ή τουλάχιστον να κάνει μια αξιόλογη χρονιά δημιουργώντας μια ομάδα που θα πρωταγωνιστούσε την επόμενη. Φυσικά κανείς δεν κερδίζει τίποτα τον Αύγουστο, πόσο μάλλον σε μια χρονιά που είχε και Μουντιάλ και εύκολα μια ομάδα μπορούσε να βγει από τις ράγες.
Η Λιντς ήταν μια από αυτές. Για του λόγου το αληθές, η Λιντς έκανε να νικήσει τρεις μήνες μετά την επανέναρξη του πρωταθλήματος από την διακοπή του Μουντιάλ του Κατάρ. Ήταν πλέον βαριά άρρωστη. Πριν από την πρώτη της νίκη μετά το Παγκόσμιο Κύπελλο βέβαια ο Μαρς είχε αποτελέσει παρελθόν. Την ομάδα στα τέλη Φλεβάρη ανέλαβε ο Χάβι Γκράθια, ο οποίος δεν πρόλαβε να κλείσει τρίμηνο στην ομάδα. Τον Μάιο θα αποτελούσε κι αυτός παρελθόν με μόλις τρεις νίκες στο ενεργητικό του.
Τον κύκλο των χαμένων προπονητών έκλεισε ο προπονητής των ειδικών αποστολών, Σαμ Αλαρντάις, ο οποίος επίσης δεν κατάφερε στις τελευταίες τέσσερις αγωνιστικές να εμφυσήσει πνεύμα νικητή στους παίκτες του και η Λιντς θα αγωνίζεται δικαιολογημένα του χρόνου στην Championship.