Ο νεαρός μεσοεπιθετικός στη δεύτερη ολοκληρωμένη του επαγγελματική σεζόν στην Τσέλσι, κέρδισε αυτή την πολύ τιμητική διάκριση, να αναδειχτεί ο καλύτερος όλων από τους φίλους της αγαπημένης του ομάδας, την οποία υπηρετεί από τα επτά του χρόνια. Το πόσο δεμένος είναι με τους «μπλε» φάνηκε στον τελικό του Champions League.
Έχοντας αντικατασταθεί από τον Ματέο Κόβατσιτς στα τελευταία 10 λεπτά, ο Μάουντ κλωτσούσε κάθε μπάλα, πανηγύριζε κάθε τάκλιν και μετρούσε κάθε δευτερόλεπτο μέχρι τη λήξη. Όταν ο τέταρτος διαιτητής υπέδειξε άλλα επτά λεπτά για το τέλος του τελικού, φώναζε και έβαλε το κεφάλι στα χέρια του, όπως όλοι οι άλλοι. Όταν το τελικό σφύριγμα ακούστηκε, τα συναισθήματα ανέλαβαν δράση. Ανεξέλεγκτη, χαρά, στον περιβάλλοντα χώρο και στο γήπεδο. Όταν ο πατέρας του, ο Τόνι, τον αγκάλιασε, τα δάκρυα δεν μπορούσαν πλέον να συγκρατηθούν. Όταν πήρε τα χέρια του αυτό το μεγάλο τρόπαιο, το χαμόγελο του τα είπε όλα.
Ο «Παίκτης της Χρονιάς» της Τσέλσι ήταν πρωταθλητής Ευρώπης. «Ήταν ιδιαίτερο για μένα να περάσω από αυτό το μακρύ ταξίδι που έχω κάνει και να είμαι τώρα στην πρώτη ομάδα», είπε ο Μάουντ μιλώντας στο επίσημο site του συλλόγου, καθώς σκέφτεται αυτή την πετυχημένη σεζόν και την ατομική αναγνώριση του συλλόγου.
«Η υποστήριξη και η εκτίμηση που λαμβάνω από τους οπαδούς, έχουν πολύ μεγάλη σημασία για μένα και μου δίνει μεγάλη αυτοπεποίθηση κάθε φορά που βγαίνω στο γήπεδο. Όταν μου απονεμήθηκε το βραβείο πριν από τον αγώνα με τη Λέστερ, ήταν μια ξεχωριστή μέρα για μένα να έχω πίσω τους οπαδούς στο «Stamford Bridge», αλλά και την οικογένειά μου».
Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ
«Χωρίς την Ακαδημία, δεν θα ήμουν εδώ τώρα, για να κερδίσω αυτό το βραβείο. Ήταν ένα τρελό ταξίδι που έζησαν μαζί μου πολλοί άνθρωποι. Τους χρωστάω πολλά, στους προπονητές που έχω δουλέψει μαζί τους. Δεν μπορώ να τους ονομάσω όλους, αλλά ξέρουν ποιοι είναι. Σε κάθε ηλικιακή ομάδα που έχω περάσει, συμπεριλαμβανομένων των δύο ετών ως δανεικός, οι προπονητές μου έδωσαν κάτι και πρόσθεσαν πράγματα στο παιχνίδι μου. Ήταν ένα τρελό ταξίδι και ελπίζω ότι μπορεί να συνεχιστεί για καιρό».
Η ΑΠΟΧΩΡΗΣΗ ΛΑΜΠΑΡΝΤ
«Φυσικά, η αποχώρηση του Φρανκ ήταν μια δύσκολη περίοδος, όχι μόνο για μένα αλλά και για το κλαμπ. Ήμασταν ακόμα στη μέση μιας σεζόν, οπότε έπρεπε πραγματικά να προσπαθήσουμε για να προχωρήσουμε, αλλά είναι δύσκολο να το κάνεις. Ο νέος προπονητής ήρθε γρήγορα, οπότε απλά έπρεπε να μείνουμε θετικοί και να προσβλέπουμε στα επόμενα παιχνίδια. Η απώλεια του FA Cup μου δημιούργησε επίσης μεγάλο φόβο και με επηρέασε πολύ. Ένιωσα ότι βρισκόμασταν σε πολύ καλή θέση και είναι ένα τρόπαιο που πάντα ήθελα να κερδίσω, αφού είχα κατακτήσει δύο FA Youth Cups στο παρελθόν. Ήταν ένα φρικτό συναίσθημα!».
ΤΣΕΛΣΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΤΡΟΠΑΙΑ
«Αναλύω τη δική μου απόδοση για να δω τι μπορώ να κάνω καλύτερα και αναρωτιέμαι αν έκανα αρκετά ή μπορώ να κάνω περισσότερα» εξηγεί. «Προσπαθώ να μην το σκέφτομαι πολύ, αλλά είναι πάντα δύσκολο όταν χάνεις και είναι δύσκολο μερικές φορές να το ξεχάσεις και να προχωρήσεις. Μπορεί να χρειαστούν λίγες μέρες για να το ξεπεράσω μία μεγάλη ήττα και αυτό είναι φυσικό, γιατί μερικές φορές είμαι άνθρωπος και έχω συναισθήματα. Όταν βρίσκεστε σε ένα κλαμπ σαν αυτό, που ξέρεις ότι πρέπει να κερδίζεις τίτλους, θέλετε να τόσο πολύ να νικάς και θέλεις πραγματικά να κερδίσεις τρόπαια, όταν δεν το κάνεις, είναι πραγματικά δύσκολο».
