Ανοίγει η αυλαία του γαλλικού πρωταθλήματος με την Παρί Σεν Ζερμέν των Καβάνι, Ιμπραΐμοβιτς και Ντι Μαρία να έχει μόνο τη θεωρία των Γαλατών ως αντίπαλο στην κούρσα του τίτλου. Τουλάχιστον βάσει ρόστερ…..
Λένε ότι στο πρωτάθλημα της πρώτης κατηγορίας της Γαλλίας απαγορεύεται να κάνεις πρόβλεψη για το ποια ομάδα θα κατακτήσει τον τίτλο. Αυτό δεν είναι αλήθεια… Δεν είναι αλήθεια, γιατί ακόμα και σε αυτό το φερόμενο ως αμφίρροπο πρωτάθλημα υπάρχουν κάποιες περίοδοι που εμφανίζονται ομάδες που κυριαρχούν. Παλαιότερα ήταν η Σεντ Ετιέν (1966-1976), η Μπορντό (1983-1987), η Μαρσέιγ (1988-1992), η Λιόν (2001-2008)… Αυτή την εποχή, λοιπόν, ζούμε στην εποχή της Παρί Σεν Ζερμέν. Εχει κατακτήσει ήδη τρία σερί πρωταθλήματα και βαδίζει ολοταχώς για το τέταρτο, μάλλον χωρίς αντίπαλο ή για να ακριβολογούμε, με μοναδικό αντίπαλο τον ίδιο της τον εαυτό.
Ετσι, όπως έχουν δημιουργηθεί οι συσχετισμοί στο γαλλικό πρωτάθλημα, οι πιθανότητες που έχουν οι πρωτευουσιάνοι να απολέσουν αυτόν τον τίτλο ισούνται με τις πιθανότητες που έχουν οι Γαλάτες να δουν τον ουρανό να πέφτει στο κεφάλι τους!
Με λίγα λόγια, μια ομάδα με Ιμπραΐμοβιτς, Καβάνι, Ντι Μαρία και λοιπούς αστέρες παγκόσμιας εμβέλειας, θα πρέπει να αδιαφορήσουν για τις εγχώριες διοργανώσεις για να απειληθούν από τους 18χρονους και 20χρονους ταλαντούχους μεν, αλλά άπειρους δε παίκτες που διαθέτει η συντριπτική πλειοψηφία των άλλων ομάδων.
«Μπαμ» με Ντι Μαρία
Η φιλοδοξίες της Qatar Investment Authority που κατέχει το πλειοψηφικό πακέτο των μετοχών της Παρί δεν σταματούν στις εγχώριες διοργανώσεις. Αλλωστε, τη σεζόν που πέρασε τις κατέκτησε όλες. Η απόκτηση τουυ Ανχελ Ντι Μαρία αποδεικνύει ότι ο στόχος είναι η διάκριση και στο Τσάμπιονς Λιγκ. Αν δεν συμβεί κάποια απρόσμενη πώληση κάποιου αστέρα (Ιμπραΐμοβιτς, Καβάνι), η πρωταθλήτρια Γαλλίας διαθέτει το υλικό που της επιτρέπει να χωρέσει δυο καρπούζια στην ίδια μασχάλη (διοργανώσεις εντός Γαλλίας και Τσάμπιονς Λιγκ).
Αντίπαλο δέος υπάρχει;
Αν υπάρχει αντίπαλο δέος; Λογικά όχι. Η Λιόν έδειξε ένα κάκιστο πρόσωπο στα φιλικά με τον Λακαζέτ να μην είναι… ζεστός και την άμυνά της να δείχνει σημάδια αποδιοργάνωσης. Η Μονακό του Ζαρντίμ παραμένει νεανική και πεισματάρα. Επειδή βάθος δεν έχει, πολλά θα κριθούν από το αν θα συμμετάσχει στο Τσάμπιονς Λιγκ ή στο Γιουρόπα Λιγκ της νέας περιόδου.
Η Λιλ άλλαξε σελίδα (είναι η μοναδική ομάδα της κατηγορίας που άλλαξε προπονητή!)… Η εποχή Ζοράρ αποτελεί παρελθόν και στο τιμόνι της τεχνικής ηγεσίας της βρίσκεται πλέον ο Ερβέ Ρενάρ, προπονητής που έχει μεγάλη εμπειρία σε επίπεδο εθνικών ομάδων, αλλά όχι συλλογικό. Οριγκί, Ντελαπάς, Κιάερ, Ρου και κάποια άλλα περσινά βασικά στελέχη δεν βρίσκονται πλέον στη διάθεσή του, με αποτέλεσμα η πορεία της να αποτελεί ένα μεγάλο ερωτηματικό.
Το ίδιο ερωτηματικό έχουμε και για τη Μαρσέιγ. Η ομάδα του Μπιέλσα έδειξε δυνατή κόντρα στη Γιουβέντους, αλλά έχοντας χάσει Ζινιάκ, Αϊγιού, Παγιέτ, μένει να δούμε κατά πόσο οι νεαροί που αποκτήθηκαν θα αποδειχθούν μαργαριτάρια.
Μεγάλες αλλαγές στο ρόστερ της δεν έκανε η Μπορντό και μπαίνει στην κούρσα με αυξημένο βαθμό ετοιμότητας και συνοχής. Αν στο γκρουπ των μεγάλων ομάδων θα πρέπει να συμπεριλάβουμε τη Σεντ Ετιέν, θα πρέπει να δούμε πως θα καλύψει το κενό του πρώτου σκόρερ Γκραντέλ που πλέον αγωνίζεται στην Αγγλία.
Γκρουπ δυναμικότητας…
Αν, λοιπόν, θέλουμε να χωρίσουμε το γαλλικό πρωτάθλημα της πρώτης κατηγορίας σε γκρουπ δυναμικότητας, θα βάζαμε την Παρί Σεν Ζερμέν μόνη της σε ένα γκρουπ, στο δεύτερο τις Λιόν, Μονακό, Μαρσέιγ, στη συνέχεια Σεντ Ετιέν, Μπορντό, Λιλ και Μονπελιέ, μετά Ρεν, Λοριάν, Ναντ και Νις, και τέλος Γκινγκάμπ, Τουλούζ, Καέν, Ρεμς, Τρουά, Μπαστιά, Ανζέ και Γκαζελέκ. Η τελευταία μάλιστα θεωρείται ο πιο αδύναμος κρίκος της κατηγορίας.
Κατακτήσεις
10-Σεντ Ετιέν
9-Μαρσέιγ
8-Ναντ
7-Μονακό, Λιόν
6-Ρεμς, Μπορντό
5-Παρί Σεν Ζερμέν
4-Νις
3-Λιλ
2-Σοσό, Σετ
1-Ολυμπίκ Λιλ, Παρί, Ρουμπό, Στρασμπούρ, Οσέρ, Λανς, Μονπελιέ